لُوقا 7
7
یسُوع رومی صوبہ دار دے نوکر کُوں شِفا ڈیندے
1جِیں ویلے یسُوع ایہ گالھیں لوکاں کُوں سُنڑا گِھدیاں تاں کفرنحُوم ءچ آیا۔ 2اُوں ویلے رومی فوج دے کہیں صوبہ دار دا ہِک نوکر جیہڑا اُونکُوں عزیز ہا، بیماری کنُوں مرݨ دے قریب ہا۔ 3اُوں یسُوع دے بارے ءچ سُنڑ تے یہُودیاں دے کئی بزُرگاں کُوں اُوندے کولھ بھیجیا تے اُونکُوں درخاست کیتی جو او آ تے اُوندے نوکر کُوں شِفا ڈیوے۔ 4او یسُوع دے کولھ آئے تے اُوندی مِنت کر تے آکھنڑ لگے جو ”ایہ بندہ اِیں لائق ہے جو تُساں اُوندی خاطر ایہ کرو 5کیوں جو او ساڈی قوم نال محبت رکھیندے تے ساڈے عبادت خانہ کُوں وی اُوں بنڑوائے۔“
6یسُوع اُنہاں دے نال چلیا۔ پر جِیں ویلے او اُوندے گھر دے نیڑے پُجیا تاں صوبیدار کُجھ دوستاں دے ذریعے اُونکُوں اکھوا بھیجیا جو ”مالک! تکلیف نہ کرو، کیوں جو مَیں اِیں لائق نئیں جو تُساں میڈی چھت تلے آؤ۔ 7اِیں واسطے مَیں آپنڑے آپ کُوں وی اِیں لائق نہ سمجھیا جو تُہاڈے کولھ آنواں۔ بلکہ زبان کنُوں آکھ ڈیؤ تاں میڈا نوکر شِفا پا گِھنسی۔ 8کیوں جو مَیں خود وی کہیں بئے دے اِختیار ءچ ہاں تے سپاہی میڈے ماتحت ہِن، تے جیہڑے ویلے مَیں ہِک کُوں آدھا ہاں جو ’وَنج‘ تاں او ویندے، تے ڈُوجھے کُوں جو ’آ‘ تاں او آندے، تے آپنڑے نوکر کُوں جو ’ایہ کر‘ تاں او کریندے۔“
9یسُوع ایہ سُنڑ تے اُوندے اُتے حیران تھیّا تے مُڑ تے پِچُھوں آوݨ آلیاں لوکاں کُوں آکھیا، ”مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو مَیں اِسرائیل ءچ وی ایجھا اِیمان نئیں ڈِٹھا۔“
10تے بھیجے ہوئے لوکاں گھر واپس آ تے اُوں نوکر کُوں تندرُست پایا۔
یسُوع بیوہ دے پوتر کُوں زندہ کریندے
11کُجھ عرصے بعد یسُوع نائین ناں دے ہِک شہر کُوں گِیا تے اُوندے شاگرد تے بہُوں سارے لوک اُوندے نال ہَن۔ 12جِیں ویلے او شہر دے پھاٹک دے نیڑے پُجیا تاں ہِک مُردہ کُوں باہر گِھدی ویندے ہَن۔ او آپنڑی ماء دا ہِکو ہِک پوتر ہا تے او بیوہ ہئی۔ شہر دے بہُوں سارے لوک اُوندے نال ہَن۔ 13اُونکُوں ڈیکھ تے خُداوند کُوں اُوندے اُتے ترس آیا تے اُونکُوں آکھیا، ”نہ رو۔“
14وَل اُوں کولھ آ تے جنازے کُوں ہتھ لایا تے مونڈھا ڈیوݨ آلے کھڑ گئے۔ وَل اُوں آکھیا، ”جوان! مَیں تیکُوں آدھا ہاں اُٹھی۔“ 15او مُردہ اُٹھی بیٹھا تے بولنڑ لگ پِیا تے یسُوع اُونکُوں اُوندی ماء دے سپُرد کر ڈِتا۔
16وَل سبھ لوکاں اُتے دہشت چھا گئی تے او خُدا دی حمد کر تے آکھنڑ لگے جو ”ساڈے وچال ہِک وڈے نبی دا ظہور تھئے تے خُدا آپنڑے لوکاں اُتے نِگاہ کیتی ہے۔“
17تے یسُوع دے بارے ءچ ایہ خبر سارے یہُودیہ تے آسُوں پاسُوں کِھنڈ گئی۔
یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے دے قاصد
18یُوحنّا کُوں اُوندے شاگرداں اِنہاں سبھ گالھیں دی خبر ڈِتی۔ 19اِیں پارُوں یُوحنّا آپنڑے شاگرداں ءچوں ڈُو کُوں سڈ تے خُداوند دے کولھ ایہ پُچھنڑ کیتے بھیجیا جو ”آوݨ آلے تُساں ای ہیوے یا اساں کہیں بئے دی راہ ڈیکھوں؟“
20اُنہاں یسُوع دے کولھ آ تے آکھیا، ”یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے ساکُوں تُہاڈے کولھ ایہ پُچھنڑ بھیجے جو ’آوݨ آلے تُساں ای ہیوے یا اساں کہیں بئے دی راہ ڈیکھوں‘؟“
21اُونہی ویلے یسُوع بہُوں لوکاں کُوں بیماریاں تے مُصیبتاں تے بدرُوحاں کنُوں نجات بخشی تے بہُوں سارے اندھیاں دے اکھیں بحال کیتیاں۔ 22اِیں واسطے اُوں قاصداں کُوں جواب ڈِتا، ”جیہڑا کُجھ تُساں ڈِٹھا تے سُنڑیا ہے وَنج تے یُوحنّا کُوں ڈساؤ جو اندھے ڈیدھے ہِن، منڈے ٹُردے ہِن، کوڑھی پاک صاف کیتے ویندے ہِن، ڈورے سُنڑدے ہِن، مُردے زندہ کیتے ویندے ہِن، تے غریباں کُوں خوشخبری سُنڑائی ویندی ہے۔ 23مُبارک ہے او جیہڑا میڈی وجہ کنُوں ٹھوکر نہ کھاوے۔“
24جِیں ویلے یُوحنّا دے قاصد چلے گئے تاں یسُوع لوکاں کُوں یُوحنّا دے بارے ءچ آکھنڑ لگا جو ”تُساں بیابان ءچ کیا ڈیکھنڑ گئے ہَوے؟ کیا ہوا نال ہِلدے ہوئے کانے کُوں؟ 25تاں وَل کیا ڈیکھنڑ گئے ہَوے؟ کیا نفِیس کپڑے پاتے ہوئے بندے کُوں؟ ڈیکھو جیہڑے نفِیس کپڑے پیندے ہِن تے عیش و عشرت کریندے ہِن، او شاہی محلاں ءچ راہندے ہِن۔ 26تاں وَل تُساں کیا ڈیکھنڑ گئے ہَوے؟ کیا ہِک نبی کُوں؟ ہاں، پر مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو نبی کنُوں وی وڈے کُوں۔ 27ایہ اُوہو ہے جیندے بارے کلام ءچ لِکھیا ہے جو
’ڈیکھ مَیں آپنڑا پیغمبر تیڈے اگُوں بھجیندا ہاں
جیہڑا تیڈے اگُوں تیڈی راہ تیار کریسی#ملاکی 3:1۔۔‘
28مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو جیہڑے عورتاں ءچوں پیدا تھئے ہِن، اُنہاں ءچوں یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے کنُوں وڈا کوئی نئیں، پر جیہڑا خُدا دی بادشاہی ءچ سبھ تُوں چھوٹا ہے او اُوں کنُوں وڈا ہے۔“
29جِیں ویلے سبھ عام لوکاں سُنڑیا تاں اُنہاں بلکہ محصُول گِھننڑ آلیاں وی خُدا کُوں برحق مَن گِھدا کیوں جو اُنہاں یُوحنّا دا بپتسمہ گِھن گِھدا ہا۔ 30پر فریسیاں تے شریعت دے عالماں اُوں کنُوں بپتسمہ نہ گِھن تے آپنڑے کیتے خُدا دی مرضی کُوں رَد کر ڈِتا۔
31یسُوع آکھیا، ”مَیں اِیں زمانے دے لوکاں کُوں کیندے نال تشبیہ ڈیواں؟ او کئیں وانگُوں ہِن؟ 32او اُنہاں چھوہراں وانگُوں ہِن جیہڑے بازار ءچ بیٹھے ہوئے ہِک بئے کُوں سڈ تے آدھے ہِن،
’اساں تُہاڈے کیتے بانسری وجائی تے تُساں نہ نچے۔
اساں ماتم کیتا تے تُساں نہ رُنّے۔‘
33کیوں جو یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلا نہ تاں روٹی کھاندا ہویا آیا نہ انگُور دا رَس پِیندا ہویا آیا تے تُساں آدھے ہیوے جو اُوندے ءچ بدرُوح ہے۔ 34اِبنِ آدم کھاندا پِیندا آیا تے تُساں آدھے ہیوے ’ڈیکھو، ایہ کھاؤُ تے شرابی بندہ، محصُول گِھننڑ آلیاں تے گُنہگاراں دا یار۔‘ 35پر حِکمت آپنڑے سارے چھوہراں کنُوں برحق ثابت تھئی۔“
یسُوع شمعون فریسی دے گھر ءچ
36وَل کہیں فریسی یسُوع کُوں کھانڑا کھاوݨ دی دعوت ڈِتی۔ بس او اُوں فریسی دے گھر وَنج تے کھانڑا کھاوݨ بیٹھا۔ 37تاں ڈیکھو اُوں شہر دی ہِک بدکردار عورت ایہ سُنڑ تے جو یسُوع اُوں فریسی دے گھر ءچ کھانڑا کھاوݨ بیٹھے، سنگِ مرمر دے عِطردان ءچ عِطر گِھن آئی۔ 38تے اُوندے پِچُھوں کھڑ تے روندے ہوئے اُوندے پیراں کُوں ہنجُواں نال پُساوݨ لگی تے آپنڑے والاں نال پُونجھیا، تے اُوندے پیراں کُوں بوسے ڈے تے اُنہاں اُتے عِطر لایا۔ 39جئیں فریسی یسُوع دی دعوت کیتی ہئی او ایہ ڈیکھ تے آپنڑے دل ءچ آکھنڑ لگا جو ”جے ایہ بندہ نبی ہوندا تاں جاݨ گِھندا جو جیہڑی اُونکُوں ہتھ لیندی پئی ہے او کوݨ تے کیجھی عورت ہے، او تاں بدکار ہے۔“
40یسُوع جواب ءچ اُونکُوں آکھیا، ”شمعون! مَیں تیکُوں کُجھ آکھنڑ چاہندا ہاں۔“
اُوں آکھیا، ”جی اُستاد! آکھو۔“
41”کہیں امیر بندے دے ڈُو قرضدار ہَن۔ ہِک پنج سو دینار دا تے ڈُوجھا پنجھاہ دینار دا۔ 42جِیں ویلے اُنہاں دے کولھ قرض ڈیوݨ کیتے کُجھ نہ ریہا تاں اُوں ڈوہائیں دا قرض بخش ڈِتا۔ بس اُنہاں ڈوہائیں ءچوں کیہڑا اُونکُوں زیادہ پیار کریسی؟“
43شمعون جواب ءچ آکھیا، ”میڈے خیال ءچ او جِینکُوں زیادہ بخشیا۔“
اُوں اُونکُوں آکھیا، ”تیڈا فیصلہ ٹھیک ہے۔“
44تے وَل اُوں عورت دو مُڑ تے شمعون کُوں آکھیا، ”کیا تُوں اِیں عورت کُوں ڈیدھا ہیں؟ مَیں تیڈے گھر ءچ داخل تھیّا، تَیں میکُوں پیر دھووݨ کیتے پانڑی نہ ڈِتا۔ پر اِیں عورت آپنڑے ہنجُواں نال میڈے پیر پُسا ڈِتے تے آپنڑے والاں نال اُنہاں کُوں پُونجھیا۔ 45تَیں میکُوں بوسہ نہ ڈِتا پر جیہڑے ویلے کنُوں مَیں اندر آیا ہاں اِیں عورت میڈے پیر چُومنڑ نئیں چھوڑے۔ 46تَیں میڈے سر ءچ تیل نہ لایا پر اِیں عورت میڈے پیراں اُتے عِطر وِیٹ ڈِتا۔ 47اِیں واسطے مَیں تیکُوں آدھا ہاں جو اِیندے گُناہ جیہڑے بہُوں ہَن، معاف تھئے تے اِیں واسطے اِیں بہُوں محبت کیتی، پر جیندے تھوڑے گُناہ معاف تھئے او تھوڑی محبت کریندے۔“
48وَل اُوں عورت کُوں آکھیا، ”تیڈے گُناہ معاف تھئے۔“
49وَل جیہڑے اُوندے نال کھانڑا کھاوݨ بیٹھے ہَن، آپنڑے دل ءچ آکھنڑ لگے جو ”ایہ کوݨ ہے جیہڑا گُناہ وی معاف کریندے؟“
50پر یسُوع اُوں عورت کُوں آکھیا، ”تیڈے اِیمان تیکُوں بچا گِھدے، سلامت چلی وَنج۔“
Currently Selected:
لُوقا 7: SKRV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Modern Central Saraiki Bible © 2024 Strategic Resource Group
