مرقس 6

ناصرت ءچ یسُوع کُوں رَد کیتا ویندے

1وَل اُتھوں کنُوں روانہ تھی تے یسُوع آپنڑے شہر ناصرت ءچ آیا تے اُوندے شاگرد اُوندے پِچُھوں ٹُر پئے۔ 2جِیں ویلے سبت دا ڈینہہ آیا تاں او عبادت خانہ ءچ تعلیم ڈیوݨ لگا تے بہُوں سارے لوک سُنڑ تے حیران تھئے تے آکھنڑ لگے ”ایہ گالھیں اُونکُوں کِتھوں آ گئیاں تے ایہ کیجھی حِکمت ہے جیہڑی اُونکُوں عطا کیتی گئی؟ تے ایجھے معجزے او کِینویں ظاہر کریندے؟ 3کیا ایہ اُوہو درکھاݨ نئیں جیہڑا مریم دا پوتر تے یعقُوب تے یوسیس تے یہُوداہ تے شمعون دا بِھرا ہے؟ تے کیا اُوندیاں بھینڑاں ساڈے نال اِتھائیں نئیں؟“ بس اُنہاں اُوندی وجہ کنُوں ٹھوکر کھادی۔

4یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”نبی دی بےقدری اُوندے آپنڑے وطن، رشتے داراں تے گھر آلیاں دے علاوہ بِیا کِتھائیں نئیں تھیندی۔“

5او کوئی معجزہ اُتھاں نہ ڈِکھا سگیا۔ صرف تھوڑے جِیہے بیماراں اُتے ہتھ رکھ تے اُنہاں کُوں شِفا ڈِتی۔ 6تے او اُنہاں دی بےاعتقادی تے بہُوں حیران تھیّا۔

یسُوع شاگرداں کُوں تبلیغ کیتے بھجیندے

وَل یسُوع چارے پاسُوں دے دیہاتاں ءچ پِھردے ہوئے تعلیم ڈیندا ریہا۔ 7تے اُوں اُنہاں بارہاں کُوں آپنڑے کولھ سڈ تے اُنہاں کُوں ڈُو ڈُو کر تے بھیجنڑ شروع کیتا، تے اُنہاں کُوں بدرُوحاں اُتے اِختیار بخشیا، 8تے حُکم ڈِتا جو ”سفر کیتے سوٹی دے سوا کُجھ نہ گِھنائے، نہ روٹی، نہ تھیلا، نہ آپنڑے کمر بند ءچ پیسے۔ 9جُتیاں پا گِھنائے پر ڈُو چولے نہ پوائے۔“ 10تے اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُساں جیہڑے گھر ءچ داخل تھیؤ جئیں تئیں اُتھوں روانہ نا تھیؤ اُتھائیں ٹِکائے۔ 11تے جیہڑی جاہ دے لوک تُہاکُوں قبول نہ کرݨ تے تُہاڈی نہ سُنڑݨ تاں اُتھوں کنُوں روانہ تھیندے ویلے آپنڑے پیراں دی دھُوڑ چِھنڈک ڈیوائے تاں جو اُنہاں دے خلاف گواہی ہووے۔“

12بس شاگرداں روانہ تھی تے تبلیغ کیتی جو ”توبہ کرو۔“ 13تے بہُوں ساریاں بدرُوحاں کُوں کڈھیا تے بہُوں سارے بیماراں کُوں زیتون دا تیل لا تے شِفا ڈِتی۔

یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے دی موت

14ہیرودیس بادشاہ یسُوع دا ذِکر سُنڑیا کیوں جو اُوندا ناں مشہور تھی گِیا ہا۔ کُجھ لوکاں آدھے ہَن جو ”یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلا مُردیاں ءچوں زندہ تھی گئے، اِیں واسطے او معجزے ڈکھیندے۔“

15پر کُجھ لوک آدھے ہَن جو ”ایلیّاہ ہے،“ تے کُجھ ایہ جو ”پُرانڑے زمانے دے نبیاں آلی کار کوئی نبی ہے۔“

16پر ہیرودیس ایہ سُنڑ تے آکھیا جو ”یُوحنّا جِیندا مَیں سر کٹوایا ہا اُوہو زندہ تھی گئے۔“ 17کیوں جو ہیرودیس بندے بھیج تے یُوحنّا کُوں پکڑوایا تے آپنڑے بِھرا فِلپُس دی ذال ہیرودیاس دے سببّوں اُونکُوں جیل ءچ بَدھ رکھیا ہا۔ کیوں جو ہیرودیس بادشاہ اُوندے نال شادی کر گِھدی ہئی، 18تے یُوحنّا اُونکُوں آکھیا ہا جو ”تیکُوں آپنڑے بِھرا دی ذال رکھنڑ جائز نئیں۔“

19اِیں واسطے ہیرودیاس اُوندے نال دُشمنڑی رکھیندی ہئی تے اُونکُوں قتل کراوݨ چاہندی ہئی پر اِینویں نہ تھی سگیا، 20کیوں جو ہیرودیس بادشاہ یُوحنّا کُوں ہِک نیک تے پاک بندہ جاݨ تے اُوندے کنُوں ڈردا ہا تے اُوندی حفاظت کریندا ہا۔ او اُوندے گالھیں سُنڑ تے بہُوں حیران تھی ویندا، پر وَل وی خوشی نال سُنڑدا ہا۔

21پر جِیں ویلے ہیرودیس آپنڑی سالگرہ دی خوشی ءچ آپنڑے سرکاری تے فوجی افسراں تے گلیل دے رئیساں دی دعوت کیتی تاں آخر کار ہیرودیاس کُوں موقع مِل گِیا۔ 22جِیں ویلے ہیرودیاس دی دِھی اندر آئی تے نَچ تے ہیرودیس تے اُوندے مہماناں کُوں خوش کیتا تاں بادشاہ اُوں چھوہیر کُوں آکھیا، ”منگ، تُوں جیہڑا کُجھ وی منگسیں مَیں تیکُوں ڈیساں۔“ 23اُوں قَسم کھا تے آکھیا، ”جیہڑا کُجھ تُوں مَیں کنُوں منگسیں، مَیں آپنڑی ادھی بادشاہی تئیں تیکُوں ڈے ڈیساں۔“

24اُوں چُھوہیر باہر وَنج تے آپنڑی ماء کنُوں پُچھیا جو ”مَیں کیا منگاں؟“

اُوں آکھیا، ”یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے دا سر۔“

25چُھوہیر جلدی نال بادشاہ دے کولھ اندر آئی تے عرض کیتی، ”مَیں چاہندی ہاں جو تُساں ہُنڑیں ای ہِک تھال ءچ یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے دا سر منگوا ڈیؤ۔“

26بادشاہ بہُوں ڈُکھی تھیّا پر آپنڑی قَسم تے مہماناں دے سببّوں اِنکار نہ کرݨ چاہیا۔ 27بس بادشاہ فوراً ہِک سپاہی کُوں حُکم ڈے تے بھیجیا جو ”اُوندا سر گِھن آوے۔“ اُوں قید خانہ ءچ وَنج تے اُوندا سر کٹیا 28تے ہِک تھال ءچ رکھ تے چھوہیر کُوں ڈِتا تے چھوہیر آپنڑی ماء کُوں ڈِتا۔ 29جِیں ویلے یُوحنّا دے شاگرداں ایہ سُنڑیا تاں او آئے تے اُوندی لاش چا تے قبر ءچ رکھی۔

یسُوع پنج ہزار کُوں کھانڑا کھویندے

30وَل رسُول واپس آ تے یسُوع دے کولھ جمع تھئے تے جیہڑا کُجھ اُنہاں کیتا تے سِکھایا ہا سبھ اُونکُوں ڈسایا۔ 31اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُساں میڈے نال ویران تے کلھی جاہ تے ٹُرے آؤ تے کُجھ آرام کرو۔“ کیوں جو بہُوں لوک آندے ویندے ہَن، اِیں واسطے اُنہاں کُوں کھانڑا کھاوݨ دی وی فُرصت نہ مِلدی ہئی۔ 32بس او کشتی ءچ بہہ تے اَنج ہِک ویران جاہ تے چلے گئے۔

33پر بہُوں سارے لوکاں اُنہاں کُوں ویندے ڈِٹھا تے پچھاݨ گِھدا۔ او سارے شہراں ءچوں کٹھے تھی تے پیدل اُتھاں بھجے تے اُنہاں تُوں پہلے وَنج پُجے۔ 34یسُوع کشتی تُوں لہہ تے وڈی بِھیڑ ڈِٹھی تے اُونکُوں اُنہاں اُتے ترس آیا کیوں جو او اُنہاں بھیڈاں وانگُوں ہَن جِنہاں دا کوئی آجڑی نہ ہووے۔ تے او اُنہاں کُوں بہُوں سارے گالھیں دی تعلیم ڈیونڑ لگا۔

35جِیں ویلے ڈینہہ بہُوں ڈھل گِیا تاں اُوندے شاگرد اُوندے کولھ آ تے آکھنڑ لگے، ”ایہ جاہ ویران ہے تے ڈینہہ بہُوں ڈھل گِیا ہے۔ 36اِنہاں کُوں روانہ کرو تاں جو چودھارُوں وستیاں تے دیہاتاں ءچ وَنج تے آپنڑے کھاونڑ کیتے کُجھ مُل گِھن گِھننڑ۔“

37پر اُوں اُنہاں کُوں جواب ءچ آکھیا، ”تُساں ای اِنہاں کُوں کھاوݨ کیتے ڈیؤ۔“

اُنہاں یسُوع کُوں آکھیا، ”کیا اساں وَنج تے اُنہاں کیتے ڈُو سو دینار دیاں روٹیاں مُل گِھن آؤں تے اُنہاں کُوں کھاوݨ کیتے ڈیؤں؟“

38اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُہاڈے کولھ کِتی روٹیاں ہِن؟ ونجو ڈیکھو۔“

اُنہاں پتہ کیتا تے ڈسایا، ”پنج روٹیاں تے ڈُو مچھیاں۔“

39یسُوع اُنہاں کُوں چھوٹی چھوٹی ٹولیاں بنڑا تے ساوی گھاہ اُتے بہہ ونجنڑ دا حُکم ڈِتا۔ 40بس او سو سو تے پنجھاہ پنجھاہ دیاں قطاراں بنڑا تے بہہ گئے۔ 41وَل اُوں او پنج روٹیاں تے ڈُو مچھیاں گِھدیاں تے اسمان دو ڈیکھ تے برکت ڈِتی، تے روٹیاں تروڑ تے شاگرداں کُوں ڈیندا گِیا جو لوکاں دے اگُوں رکھنڑ تے او ڈُو مچھیاں وی سارے لوکاں ءچ وَنڈ ڈِتیاں۔ 42سبھ لوکاں رَج تے کھادا 43وَل اُنہاں روٹی تے مچھی دے بچے ہوئے ٹُکڑیاں دیاں بارہاں ٹوکریاں چاتیاں۔ 44تے کھاوݨ آلے پنج ہزار مرد ہَن۔

یسُوع پانڑی اُتے ٹُردے

45یسُوع فوراً آپنڑے شاگرداں کُوں مجبور کیتا جو کشتی اُتے بہہ تے جھیل دے پار بیت صیدا کُوں چلے ونجنڑ جئیں تئیں او لوکاں کُوں رُخصت کرے۔ 46لوکاں کُوں رُخصت کرݨ دے بعد او دُعا کرݨ کیتے پہاڑ اُتے چلیا گِیا۔ 47جِیں ویلے شام تھئی تاں کشتی جھیل دے اَدھ ءچ ہئی تے او کلھا خشکی تے ہا۔

48اُوں ڈِٹھا جو اُنہاں کُوں مخالف ہوا دی وجہ کنُوں کشتی کُوں چلاوݨ ءچ وڈی مُشکل تھیندی پئی ہے۔ وَل رات دے پِچھلے پہر او جھیل اُتے ٹُردا ہویا اُنہاں کولھ آیا۔ او اُنہاں کنُوں اگُوں نِکلنڑ چاہندا ہا، 49پر او اُونکُوں پانڑی اُتے ٹُردے ڈیکھ تے اُونکُوں بُھوت سمجھ تے زور نال چیخنڑ پے گئے، 50کیوں جو او سارے اُونکُوں ڈیکھ تے ڈر گئے ہَن۔ پر اُوں فوراً اُنہاں کُوں آکھیا ”تسلی رکھو، مَیں ہاں، نہ ڈرو۔“ 51وَل او کشتی ءچ اُنہاں کولھ آیا تے ہوا رُک گئی۔ او آپنڑے دِلاں ءچ بہُوں حیران تھئے، 52اِیں واسطے جو او روٹیاں دے بارے ءچ نہ سمجھے ہَن بلکہ اُنہاں دے دل سخت تھی گئے ہَن۔

یسُوع گنّیسرت ءچ بیماراں کُوں شِفا ڈیندے

53او جھیل پار کر تے گنّیسرت دے علاقے ءچ پُجے تے کشتی کُوں کنارے نال لا ڈِتا۔ 54جِینویں ای او کشتی کنُوں لتھے تاں لوکاں یسُوع کُوں پچھاݨ گِھدا۔ 55او اُوں سارے علاقے ءچ بھجے تے جِتھاں اُوندی موجودگی دی خبر سُنڑی اُتھاں آپنڑے بیماراں کُوں کَھٹاں اُتے چا تے اُوندے کولھ گِھن آوݨ لگے۔ 56تے وستیاں، شہراں تے دیہاتاں ءچ جِتھاں وی او ویندا ہا لوک بیماراں کُوں بازاراں ءچ رکھ ڈیندے ہَن تے اُوندی مِنت کریندے ہَن جو او اُنہاں کُوں صرف آپنڑے کپڑے کُوں ہتھ لاوݨ ڈیوے۔ تے جیہڑے اُونکُوں ہتھ لا گِھندے ہَن، ٹھیک تھی ویندے ہَن۔

Currently Selected:

مرقس 6: SKRV

Highlight

Copy