Lúcás 22

CAIBIDIOL XXII.

Feall Iúdáis. An suipéar deirineaċ. An ċéad ċuid de ṫuairisig na Páise.

1Agus ḃí féile an Aráin gan giost i n-aċmaireaċt, ar a dtugtar an Ċáisg. 2Agus ḃí uaċtaráin na sagart agus na Sgríḃneóirí ag cuiṁneaṁ ar conus a ṫiocfaidís ar Íosa ċur ċun ḃáis; aċ ḃí eagla na ndaoine orṫa. 3Aċ do ċuaiḋ Sátan isteaċ i n-Iúdás, ar a dtugtí Iscariót, duine de’n dáréag. 4Agus d’imṫiġ sé agus do laḃair sé le h-uaċtaráin na sagart agus leis na giúistísíḃ, ar conus a ḋéanfaḋ sé é ṫaḃairt suas dóiḃ. 5Agus ḃí áṫas orṫa, agus ḋeineadar margaḋ leis go dtaḃarfaidís airgead dó. 6Agus ḋein sé an margaḋ leó, agus ḃí sé ag faire go ḃfaġaḋ sé caoi ar é ṫaḃairt suas dóiḃ nuair ná beaḋ na daoine ann.

7Agus ṫáinig lá an aráin gan giost, nuair ba ċeart an t-uan cásga do ṁarḃú. 8Agus ċuir sé uaiḋ Peadar agus Eóin, agus duḃairt sé leó: Téiġiḋ agus ollaṁuiġiḋ an ċáisg dúinn go n-iṫeam é. 9Agus duḃradar-san: Canad is toil leat go n-ollaṁóċaimís é? 10Agus duḃairt sé leó: Féaċ, nuair a raġaiḋ siḃ isteaċ sa ċaṫair, buailfiḋ duine umaiḃ agus árṫaċ uisge aige d’á iompar; leanaiḋ é go dtí an tiġ go raġaiḋ sé isteaċ ann; 11Agus abraiḋ le fear an tiġe sin, Deir an Máiġistir leat: Cá ḃfuil an seómra bíḋ go n-iṫead an ċáisg i ḃfoċair mo ḋeisgiobul? 12Agus taisbeánfaiḋ sé ḋaoiḃ seómra mór agus é curṫa i dtreó, agus deiniḋ an t-ollaṁú ansan. 13Agus d’imṫiġeadar agus fuaradar gaċ níḋ mar a duḃairt sé leó agus d’ollaṁuiġeadar an ċáisg.

14Agus nuair a ṫáinig an t-am do ṡuiḋ sé, agus an dáréag Aspol i n-a ḟoċair; 15Agus duḃairt sé leó: Ba ṁór é mo ṁian an ċáisg seo ḋ’iṫe ’nḃur ḃfoċair roiṁ ḟulang dom; 16Óir deirim liḃ ná h-íosfad é feasda go dtí go gcóṁlionfar é i ríġeaċt Dé. 17Agus ṫóg sé an ċailís agus do ġaiḃ sé buiḋeaċas agus duḃairt: Glacaiḋ agus rainniḋ eadraiḃ; 18Óir deirim liḃ ná h-ólfad de ṫoraḋ na fíneaṁna go dtagaiḋ riġeaċt Dé. 19#1 Cor. 11:24.Agus ṫóg sé arán agus ġaiḃ sé buiḋċas agus do ḃris sé é agus ṫug sé ḋóiḃ é agus duḃairt sé: ’Sé mo ċorp é seo, a tugtar ar ḃúr son; deiniḋ an níḋ seo mar ċuiṁneaṁ orm.#22:19 Ver. 19. deiniḋ an níḋ seo mar ċuiṁneaṁ orm. — Tá an íḋbirt sin agus an t-sácramínt sin le leanṁaint sa n-Eaglais go dtí deire an tsaoġail, ċun ḃáis Ċríost do ṫaisbeáint os árd go dtí go dtiocfiḋ sé. Aċ ní ċuireann an commemoratio san, nú an cuíṁneaṁ san, i n-aon ċor, i gcoinniḃ fola agus feóla ár Slánuiġṫeóra a ḃeit láiṫreaċ go fírinneaċ, fé ġné an aráin agus an ḟíona so a ċuireann i n-úil a ḃás. A ṁalairt is fíor, óir is le n-a órdú féin a deintear an cuíṁneaṁ san agus an commemoratio san ar a ḃás, nuair ofráltar i n-íḋbirt agus nuair a glactar, sa tsácramínt, a ċorp naoṁṫa féin agus a ċuid fola naoṁṫa féin, le n-ar ḟuasgail sé sinn. 20Agus mar an gcéadna an ċailís, tar éis suipéir, agus duḃairt sé: An ċailís í seo an tiomna nua am’ ċuid fola, a doirtfar ar ḃúr son.

21Aċ féaċ, tá láṁ an t-é a ḋíolfaiḋ mé ar an mbórd am’ ṫeannta. 22Is fíos go ḃfuil Mac an Duine ag imṫeaċt, #Salm 40:9.fé mar atá ceapaiṫe, aċ is léanṁar do’n t-é sin tré n-a mbraṫfar é. 23Agus ċromadar-san ar a ḟiafraiġe eatarṫa féin cé’cu ḋíoḃ a ḃí ċun san do ḋéanaṁ.

24Agus ḃí tnúṫ eatarṫa, leis, féaċaint cé’cu ḋíoḃ ba ċuiḃe ḃeiṫ i n-uaċtar. 25Agus duḃairt sé leó: Gaḃaid ríġṫe na ngeinte forláṁas orṫa, agus tugtar daoine foġanta ar na daoine go mbíonn cóṁaċt acu. 26Ní mar sin daoiḃ-se áṁṫaċ; aċ an t-é is mó oraiḃ bíoḋ sé mar an t-é is óige, agus an fear cinn riain i n’ḟear frioṫálṁa. 27Óir cé’cu is mó, an t-é atá ’n-a ṡuiḋe nó an t-é atá aġ frioṫalaṁ? Naċ é an t-é atá ’n-a ṡuiḋe? Aċ táim-se i nḃúr measg ar nós an t-é a ḋeineann frioṫalaṁ. 28Agus is siḃ-se do lean am’ ḟoċair-se am’ ċaṫaíḃ. 29Agus tugaim-se ḋaoiḃ-se ríġeaċt, fé mar a ṫug m’Aṫair dóṁ-sa; 30Siḃ a ḃeiṫ ag iṫe agus ag ól as mo ḃórd, am’ ríġeaċt, agus i nḃúr suiḋe ar ċaṫaoireaċaiḃ ríoga ag taḃairt breiṫe ar ḋá ṫreiḃ déag Israéil.

31Agus duḃairt an Tiġearna: A Ṡimóin, a Ṡimóin, féaċ, tá Sátan ag ḃúr dtí ċun siḃ a ċriaṫraḋ mar a déanfaí cruiṫneaċt do ċriaṫraḋ; 32Aċ do ḋeineas-sa guiḋe ar do ṡon ionus ná caillfeaḋ ar do ċreideaṁ. Agus ar ball, nuair a ċasfair, neartuiġ do ḃráiṫre. 33Agus duḃairt seisean leis: A Ṫiġearna, táim ollaṁ ar ḋul leat-sa ċun príosúin agus ċun báis. 34Aċ duḃairt seisean: Deirim leat, a Ṗeadair, ná glaoiḋfiḋ an coileaċ indiu go séanair-se trí h-uaire aon aiṫne ḃeiṫ agat orm. Agus duḃairt sé leó:

35 # Mait. 10:9. Nuair a ċuireas uaim siḃ gan sparán gan mála gan bróga, an raiḃ aon níḋ i n-easnaṁ oraiḃ? 36Agus duḃradar: Ní raiḃ. Agus duḃairt sé leó: Aċ anois, an t-é ’go ḃfuil sparán aige beireaḋ sé leis é; agus mar an gcéadna mála, agus an t-é ná fuil, díolaḋ sé a ḃrat agus ceannuiġeaḋ sé claiḋeaṁ. 37Óir deirim liḃ náċ foláir an méid seo fós atá sgríoḃṫa do ċómlíonaḋ ionam-sa: #Isáias 53:12.Agus do luaḋaḋ é le cuirpṫeaċaiḃ: óir, na neiṫe a ḃaineann liom, tá deire leó. 38Agus duḃradar-san leis: Féaċ, a Ṫiġearna, ḋá ċlaiḋeaṁ anso. Agus duḃairt sé leó: Ní ḃeag san.

39Agus ċuaiḋ sé amaċ, agus ċuaid sé, mar ba ġnáṫ, go Cnoc na n-Ola-ċrann. Agus do lean a ḋeisgiobuil é. 40Agus nuair a ṫáinig sé ċun na h-áite duḃairt sé leó: Deiniḋ úrnuiġṫe sar a dtuitfeaḋ siḃ i gcaṫaíḃ. 41#Mait. 26:39; Marc. 14:35.Agus d’imṫiġ sé féin uaṫa tímpal faid urċair cloiċe, agus ṫáinig sé ar a ġlúiniḃ ag guiḋe, 42Agus duḃairt sé: A Aṫair, má’s toil leat é, beir uaim an ċailís seo: aċ ċeana, ná deintear mo ṫoil-se aċ deintear do ṫoil-se. 43Agus do taisbeánaḋ dó aingeal ó neaṁ ag cur misniġ air. Agus ḃí sé i n-anaiṫe ḋian agus ag guiḋe go cruaiḋ. 44Agus ḃí allus air a ḃí ’n-a ḃraonaċaiḃ fola ag tuitim ċun tailiṁ. 45Agus nuair a ḋ’eiriġ sé ó’n nguiḋe agus ṫáinig sé ċun a ḋeisgiobul fuair sé iad ’n-a gcodla tré ḃrón. 46Agus duḃairt sé leó: Cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ i nḃúr gcodla? Eiriġiḋ agus deiniḋ úrnuiġṫe sar a raġaḋ siḃ i gcaṫaíḃ.

47An ḟaid a ḃí sé ag caint, féaċ, ṫáinig sluaġ, agus an t-é ar a dtugtí Iúdás, duine de’n dáréag, rómpa amaċ, agus ṫáinig sé ċun Íosa ċun póige ṫaḃairt dó. 48Agus duḃairt Íosa: A Iúdáis, an le póig a deineann tú Mac an Duine do braṫ? 49Agus nuair a ċonaic an ṁuintir a ḃí i n’aice cad a ḃí ag teaċt duḃradar: An mbuailfimíd le claiḋeaṁ, a Ṫiġearna? 50Agus do ḃuail duine acu seirḃíseaċ an árd-ṡagairt agus ḃain sé an ċluas ḋeas de. 51Agus d’ḟreagair Íosa agus duḃairt: Fanaiḋ go fóil; agus ċuir sé a láṁ ar ċluais an duine agus do leiġis sé é. 52Agus duḃairt Íosa leis an muintir a ṫáinig ċuige, uaċtaráin na sagart agus giúistísí an teampail agus na seanóirí: An ċun beirṫe ar ḃiṫeaṁnaċ a ṫánaḃair amaċ le claiḋṁtiḃ agus le cleaṫaċaiḃ? 53Ḃíos agaiḃ gaċ aon lá sa teampul agus níor ṡíneaḃair láṁ ċúġam; aċ sidé ḃúr dtráṫ, agus cóṁaċt an dorċadais.

54Agus do ġaḃadar é, agus do rugadar leó é go tiġ an árd-ṡagairt; agus do lean Peadar iad, aḃfad siar. 55Agus nuair a lasaḋ teine i lár an halla, agus ḃíodar ’n-a suiḋe ’n-a tímpal, ḃí Peadar ’n-a measg. 56Agus ċonaic cailín aimsire é ’n-a ṡuiḋe sa tsolus, agus d’ḟéaċ sí go dlúṫ air, agus duḃairt sí: Ḃí sé seo leis i n’ḟoċair siúd. 57Agus do ṡéan seisean é, agus duḃairt sé: A ḃean, ní’l aon aiṫne agam air. 58Agus i gcionn tamaill ḃig ċonaic duine eile é, agus duḃairt sé: Is díoḃ rúd tusa leis. Agus duḃairt Peadar: A ḋuine, ní díoḃ.#22:58 Ver. 58. Agus i gcionn — Taḃair fé ndeara anso, ċun na ċeiṫre soisgéalaiḋṫe ṫaḃairt d’á ċéile, go raiḃ níos mó ná aoinne aṁáin do ċuir i leiṫ Ṗeadair gur ḋeisgiobol do Ċríost é, go dtí, fé ḋeire, gur ċuireadar ḟéaċaint air é ṡéanaḋ trí h-uaire. 1. Cailín an doruis do leog isteaċ é, ċonaic sí ag an dteine é ’n-a ḋiaiḋ san, agus isí do ċuir an ċeist ar dtúis ċuige, agus do ḋeiṁniġ sí go raiḃ sé i ḃfoċair Ċríost. 2. ansan ċuir cailín eile ’n-a leiṫ é, os cóṁair a raiḃ láiṫreaċ, agus, as san, do ċuir duine des na fearaiḃ ’n-a leiṫ é, agus ḋein Peadar an tarna séanaḋ. 3. Ansan ṫug tuille d’á raiḃ láiṫreaċ fé ndeara gur Gaililíaċ, é agus ḃí gaol do Ṁalchus láiṫreaċ agus duḃairt se go ḃfeacaiḋ sé féin sa ġáirdín é, ansan do ḋein Peadar an tríṁaḋ séanaḋ. 59#Eóin 18:26.Agus i gcionn tímpal uair a’ ċluig ’n-a ḋiaiḋ san duḃairt duine eile: Go deiṁin ḃí sé seo ’n-a ṫeannta súd, mar is Gaililíaċ é. 60Agus duḃairt Peadar: A ḋuine, ní h-eól dom cad ’tá agat d’á ráḋ. Agus láiṫreaċ, le linn an ḟocail a ráḋ ḋó, do ġlaoiḋ an coileaċ. 61Agus d’iompuiġ an Tiġearna agus d’ḟéaċ sé ar Ṗeadar. Agus ċuiṁniġ Peadar ar an ḃfocal aduḃairt an Tiġearna: Sar a nglaoiḋfiḋ an coileaċ séanfir-se mise trí h-uaire. 62Agus d’imṫiġ Peadar amaċ agus do ġoil sé go duḃaċ.

63Agus na fir go raiḃ Íosa gaḃṫa acu, ḃíodar ag déanaṁ magaiḋ faoi agus ’ġá ḃualaḋ. 64Agus ḋeineadar a aġaiḋ do ċlúdaċ agus é ḃualaḋ, agus deiridís: Targair dúinn, cé h-é an t-é a ḃuail tu? 65Agus deiridís a lán neiṫe eile leis ag taḃairt masla ḋó.

66 # Mait. 27:1; Marc. 15:1; Eóin 18:28. Agus nuair ṫáinig an lá do ṡuiḋ uaċtaráin na sagart agus seanóirí an ṗobuil agus na Ṡgríḃneóirí i gcóṁairle, agus ṫugadar eisean isteaċ sa cóṁairle, agus duḃradar: Innis dúinn an tusa Críost. 67Agus duḃairt sé leó: Má ínnsim daoiḃ é ní ċreidfiḋ siḃ mé; 68Agus má ċeistíġim siḃ ní ḟreagróċaiḋ siḃ mé, ’ná ní leigfiḋ siḃ uaiḃ mé. 69Aċ ó’n dtráṫ so amaċ beiḋ Mac an Duine ’n-a ṡuiḋe ar deasláiṁ cóṁaċta Dé. 70Ansan duḃradar go léir: D’á ḃríġ sin an tusa Mac Dé? Agus duḃairt sé: #22:70 .i. Is fíor gur mé.Deirṫí-se gur mé. 71Agus duḃradar-san: Cad is gáḋ ḋúinn a ṫuille fiaḋnuise? Óir d’airiġeamair as a ḃéal féin é.

Currently Selected:

Lúcás 22: ABNPOLG

Highlight

Copy