लुका 12
12
फरिसिलमको खमिरसय दल्ति मुन
(मति १०:२६-२७)
1जब हजारउ मान्तालमको ताह्ङो हुल हुमाकाय, नाःतो हुल स्यावोझ्यान्ते हुलमुलहाङ लयमयले दोम झोकाइतोसम्म स्यावाकाय। ओउबेलाहाङ येसुइ ङ्हा लयको चेलालमकाय तोसास्यावा, “निङखे फरिसिलमको खमिरसय दल्ति मुन। तोओको माने, ओउमयको गनमार्या मनसय दल्ति मुन। 2धइतिदाह्य्सा दोह थोक बोःम्तिगमो मुना ओउ फोल्लेना र नुस्तिगमो जुदा कुरा चिःतो स्याउलेना। 3निङइ याह्दिङको च्याकोहाङ दोह कुरा नोतेनय ओउखे दिनको थोङोहाङ साइलेना। अनि गोप्पे कोथाहाङ छाह्ङ्ति नोःकायो कुरामा किमको धुरिसय प्रचार स्याउलेना।”
परमेस्वरकाय रइसा परना
(मति १०:१९-२०,२८-३३; १२:३२)
4येसुइ फेरि तोसास्यावा, “अ ङाको होयालम, ङाइ निङकाय तोनेनाङ्स, ओउमयकुस रइलाम सुइ निङको ज्यानकाय मात्र सात्सा खाइनानि, तर निङको ग्वालामकाय ओउमयइ दोहमा पेमातो जाह्ङ्सा खाइनिलि। 5सुकुस रइसा परना त दाह्यो कुरा ङाइ निङकाय तोनेनाङ्स, ओउकुस रइसा परना, सुकुस साताकबति नरकहाङ वाइसा अधिकार मुना। ङाकाय बिस्वास जाह्ङ्नु, ओउ मात्र यातचाक खेसास्याउना ओउकाय निङ रइसाले परना!
6 दोह पोङाज्यो भङगेरा ताम्बको निसज्यो ध्याक # १२:६ ताम्बको निसज्यो ध्याक ओउतोक बेलाहाङ ताम्बको निसज्यो ध्याकखे खेतहाङ यातघन्त काम जाह्ङोलमकाय बयो ज्याला बराबर स्याउतो। हाङ विःन्निलि र? तर ओउमय मध्येको यातज्यो भङगेराकायमा परमेस्वरइ म्हेसास्याउल। 7झन् निङकोपाय परमेस्वरइ या-यातज्यो म्याङ समेत थेङसास्यावो मुना। ओउतझ्यान्ते रइलाम, नाःतो भङगेरालमसयपाय निङ अझ नाःतो मोलको खेतेनय।
8 दोङ्सिले ङाइ निङकाय तोनेनाङ्स, सुइ ङाकाय मान्तालमको ङ्हा ‘ङाको प्रभु’ त दाह्य्ति सुइकार जाह्ङ्नानि, ओउकाय ङा मान्ताको चोःइमा परमेस्वरको लाङकादुतलमको ङ्हा ‘नाङ ङाकोले’ त दाह्य्ति सुइकार जाह्ङ्लेनाङ। 9तर सुइ ङाकाय मान्तालमको ङ्हा इन्कार जाह्ङ्नानि, ओउकाय ङाइमा परमेस्वरको लाङकादुतलमको ङ्हा इन्कार जाह्ङ्लेनाङ।
10 अनि सुखेइ ङा मान्ताको चोःको बिरोतहाङ नोःना, ओउको पापखे छेमा स्याउना। तर सुखेइ पबित्र ग्वालामको बिरोतहाङ नोःना, ओउको पापखे गलमा छेमा स्याउलेल।
11 जब मान्तालमइ निङकाय चुम्ति सभाकिमलमको अगुवालम र सरकारि हाकिमिलम अथबा न्यायधिसलमकहाङ आःल्तेनय, ओउबेलाहाङ दोह नोःसा र दोह तोसा त दाह्य्ति लिह्लाम। 12धइतिदाह्य्सा ओउबेलाहाङ निङइ दोह नोःसा परतेनय पबित्र ग्वालामइ निङकाय स्यान्सास्याउना।”
मुर्ख धनि मान्ताको ल्हाकराय
13हुलमुलसयले यातचाक मान्ताइ येसुकाय तोआथय, “अ गुरु, ङाको पुःकाय तोसास्याउपाना, ‘निचिको आपाइ फेतिगमो सम्पतिको अङ्स ओउइ ङाकाय वेःति बइपाताङ।’”
14येसुइ ओउकाय तोसास्यावा, “होया, निङकाय न्याय जाह्ङ्सा अथबा निङको अङ्स वेःति बइसाकाय ङाकाय सुइ अधिकार बयाताङ?” 15अनि येसुइ ओहाङ हुमो मान्तालमकाय तोसास्यावा, “निङ होसियार स्याउन, र जुदा खालको लोभसय दल्ति मुन, धइतिदाह्य्सा धन-सम्पति गच्युकले नाःतो मुयाकायमा ओउइ मान्ताकाय सत्य रुवाङखे बयुलु।”
16ओहाङसयको येसुइ ओउमयकाय यातज्यो ल्हाकराय तोसास्यावा, “कुनय यातचाक धनि मान्ताको भुयारहाङ प्रसस्त उब्जनि स्यावा। 17ओउइ लयको ल्हुङतुकहाङ एत म्हरा, ‘उच्युक नाःतो अन्नलम गम्सा ङाकुस थाउ नाःल। द्याह ङाइ दोह हाइचाङ?’ 18लयइ लयकायले तोआकास, ‘द्याह ङाइ एत हाइनाङ, मयो धुङ र भकारिलम भङ्ति वायाक्तिको ओउसय ताह्ङ्तो जाह्ङ्नाङ र ङाको जुदा अन्न र मालताललम ओहाङले गम्नाङ।’ 19ओहाङसय ङा लयइ लयकाय तोनाङ्स, ‘नाङ गच्युक भाग्यमानि मुतेना! नाङकुसि नाःतो बर्सकाय दाह्तो प्रसस्त सम्पति मुना, सुखकुस मुअ, जेउ, तुङु र मोज जाह्ङु।’ 20तर परमेस्वरइ ओउकाय तोसास्यावा, ‘अ मुर्ख, तेन याह्दिङले नाङको प्रान द्युम्ना र नाङइ सेतिगमो ओउ जुदा धन-सम्पति र मालताललम सुको स्याउचा र?’”
21अनि येसुइ इ ल्हाकराय द्युम्ताक्धय एत तोसास्यावा, “लयको लागि धन-सम्पति त्युह्म्तिगमो तर परमेस्वरको नजरहाङ धनि स्याउमालो मान्ताको हालत एतले स्याउना।”
लिह्सा स्याउल
(मति ६:१९-२१,२५-३४)
22ओहाङसयको येसुइ लयको चेलालमकाय तोसास्यावा, “ओउतझ्यान्ते ङाइ निङकाय तोनेनाङ्स, स्याक्साको लागि दोह जेःचाङ र लयको ज्यानको लागि दोह लावचाङ त दाह्य्ति लिह्लाम। 23मान्ताको रुवाङखे जेःगा-तुङ्गासय नाःतो महत्वको खेना, र मान्ताको ज्यानमा लावनायसय नाःतो महत्वको खेना। 24कावाःलमकाय योनु! ओउमयइ न खेति जाह्ङ्नानि, न बालि राःनानि, ओउमयकुसपाय अन्न त्युह्म्साकाय धुङ अथबा भकारिमा नाःल। खेयाकायमा परमेस्वरइ ओउमयकाय जेःगा बइसास्याउना। निङपाय ओउ बन वाःलमसय आन नाःतो मोलको खेतेनय। 25निङमध्ये सुखेइ लिह्ति, मइतो खेयामा लयको आयु नाःताक्सा खाइतेनानि र? 26यदि निङइ उच्युक मयो काममा जाह्ङ्सा खाइतेनिलि त खेया, अरु कुराकाय धइति लिह्तेनानि र? 27बनराङको रोलमकाय योनु, ओउमयइपाय काममा जाह्ङ्निलि, र लावसाकाय नायमा क्याह्निलि। तर ङाइ निङकाय तोनेनाङ्स, सोलोमन राजा आन नाःतो पे-पेओ नायलम लावसतो, तर ओउइ लावओ नायलम रोलम लेखा योगार्सितो खेआक्ल।#१राजा १०:४-७; २इति ९:३-६ 28यदि एतहाइति तेन मुओ अनि स्याह्ङ झ्योम्ति तय्क्ति वायो बनकायमा परमेस्वरइ आन पेतो जाह्ङ्नउ त खेया, दोह झन् परमेस्वरइ निङकाय लावओ नाय बइतेइलि र? गाउ निङको बिस्वास?
29 ओउतझ्यान्ते निङ दोह जेःसा अनि दोह तुङ्सा त दाह्यो बारेहाङ लिह्लाम। 30परमेस्वरकाय तह्य्मालो इ ल्हाउदयबाङको मान्तालमइ मात्र एतताह्ङो लिह्सिओ कुरा जाह्ङ्नानि। तर इ जुदा थोकलम निङकाय चाहना त दाह्य्ति निङको परमेस्वर आपाइ चिःसास्याउना। 31एतताह्ङो कुरालमकाय लिह्ति मुमात, ङ्हा परमेस्वरकाय लयको राजा जाह्ङ्नु अनि परमेस्वरइ इ जुदा थोकलम निङकाय बइसास्याउलेना।
32 ङाको चेलालमको मयो हुललम, निङ रइलाम! धइतिदाह्य्सा निङको परमेस्वर आपा निङकाय लयको राज्यको मान्ता जाह्ङ्सा झाक्सास्यावो मुना। 33निङइ लयको सम्पति विःन्ति गरिबलमकाय थेपो बइनु। लयको लागि गलमा वाइमालो थइलि जाह्ङ्नु र गलमा म्हेत्मालो धन लाङकाहाङ त्युह्म्नु। ओहाङ कुःरेउ वाङ्ल र क्राःइमा जेउलु। 34धइतिदाह्य्सा गाहाङ निङको धन मुना, ओहाङले निङको मनमा स्याउना।”
येसुको सेवकलम चङ्ख र बिस्वासिलो स्याउसा परना
35येसुइ फेरि लयको चेलालमकाय तोसास्यावा, “सेवाको काम जाह्ङ्साकाय सधय तयार स्याउति मुन र निङको दिप्फालम थोङताक्ति गम्नु। 36निङ बिह्याको भोससय द्याह्न्ति पाह्य्तिवाङो मालिककाय ल्युह्ङ्तिमुओ नोकरलम लेखा खेतेनय। जब मालिक दाह्ना र खादोक ध्याक-ध्याक त हाइनउ, ओउमयइ मालिकको लागि रेह्न्तोले खादोक फोल्ति बइनानि। 37ओउ नोकरलम धन्नेको खेनय, जब मालिक पाह्य्ति वाङ्तोकहाङ मालिकइ ओउमयकाय एःन्मात जागराम मुओ क्रुस्नउ। दोङ्सिले ङाइ निङकाय तोनेनाङ्स, ओउ नोकरलमकाय जेःगा-तुङ्गा बइसाको लागि मालिक लयले तयार स्याउना र ओउमयकाय सोखार्तो च्युःङ्ताकाक्तिको मालिक लयइले जेःगा-तुङ्गा बइनउ। 38यदि मालिक ल्हाक-याह्दिङहाङ अथबा ओउसयमा लोन्हे पाह्य्ति वाङ्धार्नामा नोकरलमकाय एःन्मात जागराम मुओ क्रुस्नउ त खेया, मालिकइ ओउमयकाय नाःतो स्याबासि बइनउ र नोकरलममा झन् नाःतो आसनय।
39 तर इ कुरा चिःति गम्नु, यदि कुःरेउ गाउ बेला वाङ्ना त दाह्य्ति किमको मालिकइ चिःओ खेयाकाय, ओउइ कुःरेउकाय किमहाङ पोक्साले बयाकुलु। 40ओउतले निङमा चङ्ख स्याउति मुन, धइतिदाह्य्सा निङइ चिताउमालो बेलाहाङले ङा मान्ताको चोः वाङ्लेनाङ।”
इमान्दार र बेइमान नोकरको ल्हाकराय
(मति २४:४५-५१)
41अनि पत्रुसइ येसुकाय ह्वताकान, “प्रभु, नाङइ इ ल्हाकराय निकाय मात्र तोसास्यावो खेना या अरु जुदाकायले तोसास्यावो खेना?”
42प्रभु येसुइ तोसास्यावा, “ओउ बिस्वासि र बुद्दिमानि सेवकखे सु खेना त दाह्य्ति ङाइ निङकाय तोनेनाङ्स। मालिकइ लयको किमको जुदा कामलम सुम्पति बयापछि, ओउ बुद्दिमानि र भरपरसिओ सेवकइखे अरु सेवकलमकाय सहि समयहाङ जेःगा-तुङ्गा बइलेनउ। 43ओउ सेवक धन्नेको खेना, ओउको मालिक किम पाह्य्ति वाङ्धार्ना ओउतले जाह्ङ्तिमुओ क्रुस्नउ। 44दोङ्सिले ङाइ निङकाय तोनेनाङ्स, मालिकइ ओउ इमान्दार सेवककाय लयको जुदा धन-सम्पतिको अधिकार बइनउ।
45 तर जुगुलाङहाङ ओउ सेवकइ ‘ङाको मालिक द्याह्न्ति पाह्य्ति वाङ्साकाय ज्याङना’ त म्हर्ति जेःति-तुङ्ति अनि ङोति ओहाङ मुओ अरु जुदा गोय्चो-मोम्चोलमकाय घान्सा बोःङाकान त खेया, 46ओउ सेवकको मालिकखे ओउइ चिताउमालो दिन र समयहाङ दाह्लेना अनि ओउकाय ताह्ङो दन्द बइलेनउ र ओउको हालतखे मालिककाय ङ्हाम्मालो मान्तालमको लेखा स्याउलेना।
47 लयको मालिकको ल्हुङतुकको इच्छ्या चिःतिमा जाह्ङ्सापरओ काम जाह्ङ्मालो सेवककायखे, मालिकइ ताह्ङो सजाय बइलेनउ। 48तर मालिकको इच्छ्या चिःमात पेमातो जाह्ङो नोकरइखे मइतो सजाय दोःलेना। सुकाय नाःतो बयो मुना, ओउकसय नाःतोले तेलेना, र ओउतले सुकाय नाःतो सुम्पओ मुना, ओउकसय अझ नाःतोले लेःलेना।”
निइ समयको बारेहाङ चिःसाले परना
(मति ५:२५-२६; १०:३४-३६; १६:२-३)
49येसुइ तोसास्यावा, “ङा ल्हाउदयबाङहाङ म्हेः लावलाङ वाङो खेनाङ, र ङ्हाले म्हेः दोह्ल्तिभ्याओ खेयापाय पेतोले स्याउतो! 50तर ङाइ यातज्यो दुखको बप्तिस्मा लेःसापरओ मुना, र ओउ बप्तिस्मा लेःमाच्युकसम्म ङा आन दुख दोःसा परनाङ। 51दोह निङ म्हर्तेनय, कि ङा ल्हाउदयबाङहाङ धोमायो वान्सा वाङो खेनाङ? अह, ङा धोमायो वान्साकाय खेल, तर वेङ्काइतो जाह्ङ्लाङ वाङो खेनाङ। 52धइतिदाह्य्सा द्याह्हाङसय पोङा जनाको माचरहाङ वेङ्काइतो स्याउलेना। सुम जनाइ निसचाकको र निसचाकइखे सुम जनाको बिरोत जाह्ङ्लेनानि।
53 ‘आपाइ लयको चोःको बिरोत जाह्ङ्नउ,
र चोःइखे लयको आपाको बिरोत जाह्ङ्नउ।
आमाइ लयको चोःद्याङको बिरोत जाह्ङ्नउ,
र चोःद्याङइखे लयको आमाको बिरोत जाह्ङनउ।
ओउतले आयइ लयको चोः कमाको बिरोत जाह्ङ्नउ,
अनि चोः कमाइखे लयको आयको बिरोत जाह्ङ्लेनउ।’” #
मिक ७:६
54येसुइ ओहाङ हुम्तिमुओ मान्तालमकाय एतमा तोसास्यावा, “गोत्सिबाङसय मुस चिङ्धय लागओ च्यउति निङ ‘द्याह तिः वाना’ त दाह्य्तेनय र तिः वालेना। 55जब दखिनसय माःरु वाङ्ना निङ ‘द्याह धाह्काले बेला वाङ्ना’ त दाह्य्तेनय र ओउतले स्याउना। 56अ गनमार्यालम! ल्हाउदयबाङ र फेलबाङकाय योति तिः वाना या वाल या त दाह्य्ति चिःसापाय खाइतेनानि, तर निङइ धइति इ देङेको समयको माने चिःसाखे खाइतेनिलि?
57 सहि समयहाङ सहि काम जाह्ङ्साकाय धइति निङइ लयइ लयकाय न्याय जाह्ङ्सा खाइतेनिलि? 58यदि कुनय मान्ताइ नाङकाय मुद्दा काति अदालतहाङ आःल्तेआ त खेया, ल्यामहाङले ओउ मुद्दा काओ मान्ताकुस मिलाप जाह्ङु। खेल त खेया, ओउइ नाङकाय न्यायधिसको ङ्हा चिङताक्तेना अनि ओउइ नाङकाय सिपाहिको क्रुतहाङ सुम्पतेना, र ओउइ आःल्ति नाङकाय झेलकनहाङ कुङ्तेना। 59ङाइ नाङकाय तोनेनाङ, नाङइ जुदा थेपो पाय्क्माच्युकसम्म नाङ ओहाङसय बेनसा दोःतेल!”
Currently Selected:
लुका 12: CHEP
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.
