Joan 10
10
Hüvä paimen
1«Todest tozi sanun teile: ken ei mäne lambhiden tanhaze verajan kal՚t, a ličese sinna tošt tedme, ka se om vargaz i razbainik. 2Se, ken mäneb verajan kal՚t, om lambhiden paimen. 3Hänele verajanvarjoičii avaidab verajan, i lambhad kundleba hänen än՚t. Hän kucub ičeze lambhid nimel i pästab irdale. 4Konz hän om pästnu lambhid irdale, hän astub ezil, a lambhad mäneba hänen taga, sikš miše hö tundeba hänen än՚t. 5Verhan taga hö ei lähtkoi, a pageneba hänespäi, sikš miše hö ei tuntkoi verast än՚t.»
6Iisus sanui heile necen ozoitezstarinan, no hö ei el՚gendanugoi, min polhe hän pagiži. 7Sikš Iisus völ sanui: «Todest tozi sanun teile: minä olen lambhiden verai. 8Kaik, ked tuliba edel mindai, oma varghad i razbainikad, lambhad ei kundelnugoi heid. 9Minä olen verai. Se, ken tuleb südäimehe minun kal՚t, ka päzub. Hän voib tulda i mända, i hän löudab omaluižen. 10Vargaz tuleb vaiše vargastamha, rikmaha, surmičemha. Minä olen tulnu andmaha elon, täuden, külläižen elon.
11Minä olen hüvä paimen. Hüvä paimen andab ičeze elon lambhiš. 12A paukatud paimen ei ole oiged paimen, lambhad ei olgoi hänen. Konz hän nägeb, miše tuleb händikaz, ka hän jätab lambazkogon i pageneb. Händikaz rästab lambhid i kükseb niid kaikjale. 13Paukatud paimen pageneb, sikš ku om paukatud, hän ei holdu lambhiš.
14Minä olen hüvä paimen. Minä tunden ičein lambhid, i hö tundeba mindai, 15muga kut Tat tundeb mindai i minä Tatad. Minä andan hengen lambhiš. 16Minai om toižid-ki lambhid, mugoižid, kudambad ei olgoi neciš lambazkogospäi, i niid-ki minei tarbiž paimeta. Ned kundleba minun än՚t, i muga linneb üks՚ lambazkogo i üks՚ paimen. 17Tat armastab mindai, sikš ku minä andan ičein hengen – miše jäl՚ges saižin sen tagaze. 18Niken ei anasta sidä minai, minä iče andan sen. Minai om vald antta se i otta tagaze. Muga minun Tat om käsknu minei tehta.»
19Neniden sanoiden tagut evrejalaižed möst ridleškanziba kesknezoi. 20Äjad heišpäi sanuiba: «Hänes om paha heng, hän om urad. Midä tö händast kundlet?» 21Toižed sanuiba: «Ninga ei pagiže mugoine, kenes om paha heng. Jose paha heng voib avaita sogedan sil՚mäd?»
Evrejalaižed käraudasoiš Iisusaspäi
22Oli tal՚v, i Jerusalimas oli pühäkodin udištamižen voz՚praznik. 23Konz Iisus käveli pühäkodiš, Solomonan pacazgalerejas, 24evrejalaižed kogozihe ümbri hänes i sanuiba: «Hätken-ik sinä mokičeškanded meid? Ku sinä oled Messia, sanu se kohtha.»
25Iisus sanui: «Minä ved՚ olen sanunu teile, no tö et uskkoi. Tegod, kudambad minä tegen Tatan nimes, todištaba minun polhe. 26No tö et uskkoi, sikš ku et olgoi minun lambhad, muga kut sanuin-ki teile. 27Minun lambhad kundleba minun än՚t, i minä tunden heid, i hö astuba minun jäl՚ghe. 28Minä andan heile igähižen elon. Hö igäs ei kadogoi, i niken ei anasta heid minai. 29Minun Tat, kudamb om andnu heid minei, om suremb kaikid, i niken ei voi anastada heid minun Tatan kädespäi. 30Minä i Tat olem üks՚.»
31Evrejalaižed keradaškanziba kivid, miše tacta Iisusaha. 32Iisus sanui heile: «Minä olen tehnu teiden sil՚miš äi hüvid tegoid, kudambad oma minun Tataspäi. Miččen tegon tagut tö tahtoit tacta kivil minuhu?» 33Evrejalaižed sanuiba: «Mö em tackoi kivil sinuhu miččen-se hüvän tegon tagut, a vaiše sen tagut, miše sinä nagrad Jumalad. Sinä teged ičtaiž Jumalaks, a oled mez՚.»
34Iisus sanui: «Ei-ik teiden käskištos ole kirjutadud nene Jumalan sanad: ‘Minä sanuin: tö olet jumalad?’ 35Ku hän sanub jumaloikš heid, kenele Jumalan sana anttihe – a Pühid Kirjutusid ei sa mureta – 36ka kutak tö sanut hänele, keda Tat om valičenu pühiže azjoihe i oigendanu mirhu: ‘Sinä nagrad Jumalad’, vaiše sen pohjal, miše minä sanuin: ‘Minä olen Jumalan Poig’? 37Ku minä en tege minun Tatan tegoid, algat uskkoi minun sanoihe. 38No ku tegen, uskkat minun tegoihe, hot՚ et uskkoi minei. Siloi tö tedištat i uskoškandet, miše Tat om minus, i minä olen hänes.»
39Evrejalaižed möst tahtoiba tabata Iisusad, no hän pageni heiden käzišpäi.
40Iisus mäni udes Jordanjogen toižele polele, sinna kus Joan ezmäi oli valatanu rahvast, i jäi sihe. 41Hänennoks tuli äi rahvast. Hö sanuiba: «Joan ei tegend ni üht tundmuztegod, no kaik, midä hän necen mehen polhe sanui, om tozi.» 42Äjad uskoiba sigä Iisusaha.
Currently Selected:
Joan 10: UZ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
(c) Biblijan kändmižen institut, Helsinki 2006
