Luka 19

Iisus i Zakhei

1Iisus tuli Jerihonha i astui lidnas läbi. 2Sigä eli mez՚, kudamban nimi oli Zakhei. Hän oli maksunkeradajiden pämez՚ i oli lujas bohat. 3Hän tahtoi nägištada Iisusan i tedištada, mitte hän om, no suren rahvazkogon keskes ei voind, ku oli lujas pen՚ kazvol. 4Sid՚ hän joksi edemba i libui puhu, miše nägištada Iisusad, kudambale pidi mända neciš pus siriči. 5Tuldes necile sijale Iisus kacuhti ülähäks, nägišti händast i sanui: «Zakhei, tule teramba alahaks. Tämbei minei tarbiž olda sinun kodiš adivon.»

6Zakhei tuli teramba alahaks i kucui ihastusiš Iisusad ičezennoks adivoihe. 7Konz mehed nägištiba necen, hö buraidaškanziba: «Hän läksi adivoihe grähkhižen mehen pert՚he.» 8No Zakhei sanui Ižandale kaikiden edes: «Ižand! Polen ičein kodielospäi minä andan gollile, a kenel olen manitusel midä-ni anastanu, ka sille maksan tagaze nel՚l՚ kerdad enambad.» 9Iisus sanui: «Tämbei päzutand om tulnu necile kanzale, sikš ku nece-ki mez՚ om Avraaman poig. 10Ved՚ Mehen Poig om tulnu, miše löuta grähkähä segoinuzid mehid i päzutada heid.»

Ozoitezstarin kümnen kuldaižen rahan polhe

(Matv. 25:14-30)

11Nenile, kudambad necen kuliba, Iisus sanui völ ozoitezstarinan, sikš ku hän oli jo läz Jerusalimad, i hö meletiba, miše teravas tuleb Jumalan valdkund.

12Hän sanui:

«Üks՚ mez՚ korktas suguspäi läksi matkha edahaižehe maha, miše sada sigä kunigahan valdan i pörtas tagaze. 13Aigemba sidä hän kucui ičezennoks kümne käskabunikad, andoi heile kaikuččele kuldaižen mina-rahan i sanui: ‘Pangat nene rahad azjoihe, kuni minä pördamoi.’ 14No hänen kodiman mehed ei navedinugoi händast i oigenziba hänen jäl՚ghe vestinkandajid sanumaha: ‘Mö em tahtkoi necidä mest meiden kunigahaks.’

15Konz hän sai kunigazvaldan i pördihe ičeze maha, ka hän käski kucta käskabunikoid, miše tedištada, mihe kaikutte oli sen rahan pidänu. 16Ezmäine tuli hänennoks i sanui: ‘Ižand, sinun kuldaine mina-raha toi kümne kuldašt mina-rahad.’ 17Kunigaz sanui hänele: ‘Hüvä, oled hüvä käskabunik. Ku sinei voi vähäs uskta, ka ižandoiče kümnes lidnas.’ 18Toine tuli i sanui: ‘Ižand, sinun mina-raha om tonu viž mina-rahad.’ 19Hänele kunigaz sanui: ‘Ižandoiče sinä-ki vides lidnas.’

20No völ üks՚ käskabunik tuli i sanui: ‘Ižand, täs om sinun mina-raha. Olen kaičenu sidä paikha käralten. 21Minä varaižin sindai, sikš miše sinä oled kovatabaine mez՚. Sinä otad, midä ed ole pannu varha, i rahnod, midä ed ole semendanu.’ 22Kunigaz sanui hänele: ‘Sinun sanoil minä sindai sudiškanden. Sinä oled paha käskabunik! Sinä tezid, miše minä olen kovatabaine: otan, midä en ole pannu varha, i rahnon, midä en ole semendanu. 23Mikš ed panend minun rahad kassaha? Pörttes minä voinuižin sada sen tagaze ližanke.’

24Kunigaz sanui rindal seižujile: ‘Otkat hänel se mina-raha i antkat sille, kudambal om kümne.’ 25Hö sanuiba: ‘Ižand, hänel om jo kümne mina-rahad.’ 26No hän sanui: ‘Sanun teile: kaikuččele, kenel om, anttas, no kenel ei ole, sil ottas se-ki, midä hänel om. 27No nenid minun vihanikoid, kudambad ei tahtoinugoi mindai kunigahaks, togat tänna i surmitagat minun edes’.»

IISUSAN TÖD JERUSALIMAS 19:28–21:4

Iisus raccastab Jerusalimha

(Matv. 21:1-11; Mark. 11:1-11; Joan. 12:12-19)

28Necen sanudes Iisus läksi edemba Jerusalimhapäi. 29Konz hän tuli mägennoks, kudamban nimi oli Voipunmägi, i oli jo läz Vifaniad i Viffagiad, hän oigenzi edelpäi kaks՚ openikad 30i sanui: «Mängat külähä, kudamb om sigä edes. Konz tulet sinna, tö nägištat oslanvarzan, kudamb om sidotud i kudambal sel՚gäs völ niken ei ištund. Otkat se kütkespäi i togat tänna. 31Ku ken-ni küzub: ‘Mikš tö otat sen?’, ka sanugat ninga: ‘Ižandale tarbiž se’.»

32Oigetud mehed läksiba i löuziba kaiken, kut Iisus oli heile sanunu. 33Konz hö otiba oslanvarzan kütkespäi, sen ižandad küzuiba: «Mikš tö otat oslan?» 34Hö sanuiba: «Ižandale tarbiž se.» 35Hö toiba varzan Iisusale, paniba ičeze sobad sen sel՚gha i abutiba Iisusale išttas raccile. 36Konz hän raccasti, rahvaz leviti ičeze sobad tele.

37Konz Iisus tuli läz sidä tahod, kuspäi te laskese Voipunmägelpäi alahaks, kaik openikad surel änel da ihastusiš kitäškanziba Jumalad kaikiš suriš tegoiš, kudambad hö oliba nähnuded. 38Hö kidastiba:

– Blahoslovidud olgha kunigaz,

kudamb tuleb Ižandan nimes!

Mir taivhas,

i ülenzoituz Jumalale korktoiš taivhiš!

39Erased farisejad rahvazkogospäi sanuiba Iisusale: «Opendai, kel՚dä ičeiž openikoid!» 40No Iisus sanui heile: «Minä sanun teile: ku hö vaikastuba, ka siloi kived kidastaškandeba.»

Iisus voikab Jerusaliman polhe

41Konz Iisus tuli lähemba, hän nägišti lidnan i voikaškanzi. 42Hän sanui: «Ku sinä necen päivän el՚gendaižid, mi tob sinei mirud! No nügüd՚ se om sinun sil՚mišpäi peittud. 43Völ nägištad sinä sen aigan, konz sinun vihanikad tegeškandeba ümbri lidnas suren valan, ümbärdaškandeba sindai i ahtištaškandeba kaikiš polišpäi. 44Hö paneba sindai mantazale i rikoba sinun lapsid. Sinai ei jä kived kiven päle, sikš miše sinä ed rižand aigad, konz Jumal oli läz sindai.»

Pühäkodin puhtastamine

(Matv. 21:12-17; Mark. 11:15-19; Joan. 2:13-22)

45Iisus mäni pühäkodihe i kükseškanzi irdale nenid, ked oliba sigä mömas da ostmas. 46Hän sanui heile: «Pühiš Kirjutusiš om sanutud: ‘Minun kodi om kodi loičendan täht.’ A tö tegit sen razbainikoiden peitsijaks.»

47Kaikuččen päivän hän openzi pühäkodiš. Ülembaižed papid, käskištonopendajad i rahvahan vanhembad meletiba, kut voiži händast surmita. 48Hö nikut ei voinugoi ladidas siš, midä tehta hänele, sikš ku kaik rahvaz oli ümbri Iisusas kundelmas hänen sanoid.

Currently Selected:

Luka 19: UZ

Highlight

Copy