ລູກາ 7
7
ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງໂຜດກຸ່ນຮັບໃຊ້ນາຍທະຫານໂຣມ
(ມທ 8:5-13; ຢຮ 4:43-54)
1ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນກ່າວສິ່ງເຫຼົ່າໜີ ແກ່ປະຊາຊົນຈົບສວາຍແລ້ວ ພຣະອົງກໍຕີ່ທີ່ເມືອງກາເປນາອູມກັບຈຸສາວົກ. 2ໃນເມືອງນາກໍ່ກຸ່ນຮັບໃຊ້ຂອງນາຍທະຫານໂຣມໝໍຢັ່ກ ທີ່ຮັນຮັກເອ້ຕີ່ນເຈັບໂຊ່ ແລະ ກໍາລັງຈະເຈດ. 3ເມື່ອເຈົ້າໜ້າທີ່ໂຣມຕີ່ນແງ໋ເຕັ້ງເລື່ອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຮັນຂໍຮ້ອງອູນຈຸເຖົ້າແກ່ບາງກຸ່ນຂອງຊາວຢິວ ຕີ່ຂໍຮ້ອງເຊີນພຣະອົງອູນຫລ່າຍໂຜດຮັກສາກຸ່ນຮັບໃຊ້ຂອງຮັນ. 4ແລະ ໃນເວລາທີ່ຈຸປາຫລ່າຍເຕີ້ມພຣະເຢຊູເຈົ້າແລ້ວຈຸປາ ກໍວິ່ງວອນຖີນກັບພຣະອົງດ້ວຍຄວາມຕັ້ງໃຈວ່າ, “ນາຍທະຫານຢັ່ກໜີ ສົມຄວນຕີ່ນຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກທ່ານ. 5ເພາະວ່າພຣະອົງຮັກປະຊາຊົນຊາວຢິວຂອງຈຸຈັກ ແລະ ພຣະອົງກໍຕີ່ນສ້າງທຳມະສາລາອູນຈຸຈັກດ້ວຍ.” 6ດັ່ງນາ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າຈຶ່ງຕີ່ນຕີ່ກັບຈຸປາ ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າສາເດີຈະເຕັ້ງຍ່າແລ້ວ ນາຍທະຫານຕີ່ນໃຊ້ຈຸໝູ່ຄູ່ຮັນຫລ່າຍເລົ່າກັບພຣະເຢຊູເຈົ້າວ່າ, “ພຣະອາຈານເອີຍ ມ່າອູນເດ່ງການລຳບາກແກ່ທ່ານເອງເລີຍ ເພາະວ່າຂ້ານ້ອຍໜໍສົມຄວນ ທີ່ຈະອູນທ່ານລ່ອນຫລ່າຍໃນຍ່າຂອງຂ້ານ້ອຍ, 7ເພາະສະນາ ຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງຫນາມວ່າ ຕົນເອງເດ່ງຢັ່ກນໍສົົົມຄວນ ທີ່ຈະຕີ່ເຕີ້ມທ່ານດ້ວຍຕົນເອງ ຖີນທ່ານພຽງແດສັ່ງອູນຢັ່ກຮັບໃຊ້ຂອງຂ້ານ້ອຍອູນຫາຍດີພະຍາດ ແລະກຸ່ນຮັບໃຊ້ຂອງຂ້ານ້ອຍກໍຈະຫາຍດີ. 8ຂ້ານ້ອຍເລົ່າເຊັ່ນໜີ ເພາະວ່າ ຂ້ານ້ອຍເອີ້ໃຕ້ອໍານາດຂອງຢັ່ກເດ່ງນາຍ ແລະ ຂ້ານ້ອຍກໍດັງກໍ່ທະຫານເອີ້ໃຕ້ອໍານາດຂອງຂ້ານ້ອຍ. ເມື່ອໂໝກໍຕາມທີ່ຂ້ານ້ອຍສັ່ງກຸ່ນເຫຼົ່ານາແອ້ນວ່າ: ຫລ່າຍປາກໍຫລ່າຍ ແລະ ຂ້ານ້ອຍສັ່ງກຸ່ນຮັບໃຊ້ຂອງຂ້ານ້ອຍວ່າ, ໝິ່ນເກໜີປາກໍໝິ່ນ” 9ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນແງ໋ເຊັ່ນນາແລ້ວ ກໍປະຫລາດເປ້ເຊັມກັບນາຍທະຫານຢັ່ກໜີ ແລ້ວພຣະອົງກໍຕີ່ນແວ່ວຕີດຫລ່າຍ ແລະກ່າວແກ່ປະຊາຊົນທີ່ຕິດຕາມຫລາ່ຍນາວ່າ, “ຈັກໂຢ້ເທົາຕັ່ງເອ້ວ່າ ຈັກໜໍເຄີຍພົບກຸ່ນທີ່ກໍຄວາມເຊື່ອເຊັ່ນໜີເລີຍແມ່ນແດໃນຊາດອິດສະຣາເອນ.” 10ແລ້ວ ຈຸນາຍທະຫານທີ່ນາຍໃຊ້ຫລ່າຍກໍກັບຄືນຕີ່ທີ່ຍ່າ ແລະ, ຈຸປາຕີ່ນພົບວ່າກຸ່ນຮັບໃຊ້ຢັ່ກນາຫາຍດີຈາກພະຍາດຂອງຮັນແລ້ວ.
ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງໂຜດກອນອ້າຍເມ້ຄ້າອູ່ນຄືນຫລ່າຍຈາກເຈດ
11ຕໍ່ຈາກນາ ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນຕີ່ໝໍເມືອງຊື່ວ່າ ນາອິນ ແລະຈຸສາວົກຂອງພຣະອົງກັບປະຊາຊົນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍກໍຕີ່ນຕິດຕາມພຣະອົງຕີ່. 12ໃນຂະນະທີ່ພຣະອົງຫລ່າຍສາເດີດັບເກ້ຍຂະເນ້ຫລ່ອນຂອງເມືອງ ຈຸປາກໍຕີ່ນຫຣາມຊາກສົບຂອງກອນປານໜຸ່ມໝໍກຸ່ນສາຫລ່າຍ ກຸ່ນທີ່ເຈດໜີເດ່ງກອນອ້າຍໝໍຢັ່ກຂອງກອນຕ່າເກ້ທີ່ເດ່ງເມ້ຄ້າ ແລະກຸ່ນຈໍານວນຫຼວງຫຼາຍຈື່ງຈາກເມືອງຕີ່ກື້ມສົບກັບນາງ 13ເມື່ອພຣະຜູ້ເດ່ງເຈົ້າຕີ່ນຫນາມກອນຕ່າເກ້ນາ ພຣະອົງກໍ່ກໍຈິດໃຈເມດຕານາງເອ້ ເເລະ ພຣະອົງຕີ່ນກ່າວຕໍ່ນາງວ່າ, “ມ່າຍ້າມເລີຍ” 14ເເລ້ວ ພຣະອົງກໍຕີ່ນຫຍັບລ່ອນຕີ່ສາເດີຫິບສົບ ເເລະ ແຕະຮັນ ກອນປານທີ່ຫາມຫີບສົບກໍຢຸດຕຶ້ງເອີ້ ຈາກນາພຣະອົງກ່າວວ່າ, “ກອນປານໜຸ່ມເອີຍ,ຈັກສັ່ງເທົາຢີ້ນເຫລັ່ງ” 15ທັນໃດນາ ກອນປານທີ່ເຈດເອີ້ນາ ກໍກັບຫລ່າຍກໍ່ຊີວິດຮັນຈຶ່ງຢີ້ນເຫລັ່ງໂງ່ຍ ເເລະ ຕີ່ນເລີ່ມຕົ້ນເລົ່າ.ພຣະເຢຊູເຈົ້າຈຶ່ງມອບກອນປານກຸ່ນນາອູນເມະຂອງຮັນ. 16ເມື່ອປະຊາຊົນໜາມສິ່ງທີ່ເກີດເຫລັ່ງນາ ຈຸປາຕັ່ງເຫດກໍຕຶມກັນສະດຸ້ງຣຸ້ງເປ້ເຊັມ ແລະຕ່າງກໍສັນລເສີນພຣະເຈົ້າວ່າ, “ຢັ່ກທຳນວາຍທີ່ຍິ່ງໃຫ່ຍໝໍກຸ່ນຕີ່ນປາກົດຕົວໃນທ່າມກາງຈຸຈ່າກແລ້ວ, ພຣະເຈົ້າຫ່ລາຍຊ່ວຍປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງແລ້ວ.” 17ແລະ ຂ່າວກ່ຽວກັບພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຕີ່ນຊ່າຫລືຕີ່ທົ່ວຕັ່ງແຂວງຢູດາຍ ແລະທົ່ວຕັ່ງຂົງເຂດທີ່ເອີ້ສາເດີອອ້ມແອ້ມແຖວນາດ້ວຍ.
ໂຢຮັນບັບຕິສະໂຕໃຊ້ກອນສິດຕີ່ເຕີ້ມພຣະເຢຊູເຈົ້າ
(ມທ 11:2-19)
18ໃນຂະນະທີ່ໂຢຮັນບັບຕິສະໂຕເອີ້ໃນຄຸກ, ບັນດາສາວົກຂອງພຣະອົງກໍຕີ່ນເລົ່າອູນຮັນຟັງທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນໝິ່ນ ດັ່ງນາ ໂຢຮັນຈຶ່ງໂຄ້ງເລ້ກອນສິດສິບສອງກຸ່ນຫລ່າຍ 19ແລະ ໃຊ້ສາວົກຕີ່ເຕີ້ມອົງພຣະຜູ້ເດ່ງເຈົ້າ ເພື່ອຫານວ່າ, “ທ່ານແມ່ນພຣະຄຣິດຢັ່ກທີ່ພຣະເຈົ້າສັນຍາຈະຫລ່າຍນາບໍ ຫລືຈຸຂ້ານ້ອຍຈະຕ້ອງຄະໝໍຢັ່ກຫາກແອ້ນ?” 20ເມື່ອຈຸສາວົກຫລ່າຍເຕີ້ມພຣະເຢຊູເຈົ້າແລ້ວ ຈຸປາກໍຫານວ່າ, “ໂຢຮັນບັບຕິສະໂຕວ່າ ຕີ່ນໃຊ້ຈຸຂ້ານ້ອຍຫລ່າຍຫານ, ‘ທ່ານວ່າ ທ່ານແມ່ນພຣະຄຣິດຢັ່ກທີ່ພຣະເຈົ້າສັນຍາຈະຫລ່າຍນາບໍ ຫລື ຈຸຈຸຂ້ານ້ອຍຕ້ອງລໍຂະໝໍຢັ່ກຫາກແອ້ນ?’ ” 21ໃນເວລາດຽວກັນນາ ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງໂຜດຮັກສາເອ້ກຸ່ນ ອູນເຕົ່າຈາກການເດ່ງໂຊ່ ແລະ ອູນພົ້ນຈາກພຣະຍາດໂຣຄາຕ່າງໆ, ອູນພົ້ນຈາກສາໝາຊົ່ວຮ້າຍແລະພຣະອົງໂຜດກຸ່ນມັດບອດຈໍານວນເອ້ກຸ່ນອູນໜາມກຣ້າງແອ້ນ. 22ແລ້ວພຣະອົງກໍຕອບກອນສິດຂອງໂຢຮັນວ່າ: , “ຈົ່ງກັບຕີ່ໂຢ້ ໂຢຮັນຕາມທີ່ຈຸເທົາຕີ່ນຫນາມ ແລະ ຕີ່ນແງ໋ ທີ່ຈັກຕີ່ນໝິ່ນການອັດສະຈັນເອ້ຢ່າງ ຄືວ່າ ກຸ່ນມັດບອດຫນາມກຣ້າງຕີ່ນ ກຸ່ນເປ້ຍຍ່າງຕີ່ນ ກຸ່ນທີ່ທົນທຸກດ້ວຍພະຍາດຂີ້ທູດກໍເຕົ່າສະອາດ,ກຸ່ນປັດສາຍຕ້າຍກໍຕີ່ນແງ໋ກຸ່ນເຈດແລ້ວກໍເດ່ງຄືນຫລ່າຍກໍ່ຊີວິດ ແລະ ຂ່າວປະເສີດກໍຕ່ອງປະກາດແກ່ກຸ່ນຍາກຈົນ. 23ຈົ່ງໂຢ້ໂຢຮັນແອ້ນວ່າ ພຣະເຈົ້າຈະຊົງອວຍພອນຢັ່ກທີ່ໜໍສົງໃສໃນຕົວຈັກ” 24ຫລັງຈາກທີ່ຈຸສາວົກຂອງໂຢຮັນກັບຕີ່ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກ່າວແກ່ປະຊາຊົນກ່ຽວກັບເລື່ອງຂອງໂຢຮັນວ່າ “ເມື່ອໂຢຮັນກໍາລັງຮັບບັບຕິສະມາໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານຈຸເຈົ້າຕີ່ທີ່ນາເພື່ອຕີ່ເບິ່ງມ່າເອ? ເພື່ອຕີ່ເບິ່ງກອນປານໝໍກຸ່ນທີ່ເດ່ງເໝືອນບັດໂຢນປິວຕາມກະແສກະຢໍ່ພັດບໍ? 25ຖ້າໜໍເດ່ງແບບນາ ຈຸເທົາຕີ່ນສາຕີ່ເບິ່ງມ່າເອ? ເບິ່ງກຸ່ນທີ່ມັກຄຣຽງຢ່າງລາຄາແພງບໍ? ກຸ່ນທີ່ມັກເສີບດ້ວຍຄຣຽງລາຄາແພງທີ່ສຸດ ແລະ ໃຊ້ຊີວິດຢ່າງສະໜຸກສະໝານຈະພົບໜາມໃນຣາຊວັງ. 26ດັ່ງນາ ຈຸເທົາສາຕີ່ເບິ່ງໝ່າເອ? ຈຸເທົາສາຕີ່ເບິ່ງຢັ່ກທຳນວາຍບໍ? ແມ່ນແລ້ວ ຈັກໂຢ້ຈຸເທົາວ່າ ໂຢຮັນນາກໍຍິ່ງໃຫ່ຍກວ່າຢັ່ກທຳນາວຍ 27ດ້ວຍວາ, ໂຢຮັນ ແມ່ນຢັ່ກທີ່ພຣະຄຳພິຂຽນເຕີ້ເຖິງຮັນວ່າ, ‘ຈັກຈະສົ່ງກຸ່ນຮັບໃຊ້ຂອງຈັກ ຕີ່ເຄີ່ທີ່ຈັກຈະສູ້ງເທົາ ເພື່ອຈັດແຈງຄະເນ້ເຕີ້ສຳລັບເທົາ.’ 28ຈັກໂຢ້ເທົາ, ໂຢຮັນແມ່ນຍິ່ງໃຫ່ຍກວ່າມະນຸດກຸ່ນຫາກໆ. ທີ່ເກີດຈາກກອນຕ່າເກ້,ແຕ່ບັດໜີ ຢັ່ກທີ່ດ້ອຍໃນອານາຈັກສະຫວັນ ກໍເນ້ກວ່າໂຢຮັນແອ້ນ.” 29ເມື່ອກຸ່ນຕັ່ງປວງຕີ່ນແງ໋ດັ່ງນາ, ປະຊາຊົນຕັ່ງເຫດ,, ລວມຕັ່ງກຸ່ນເກັບພາສີ,ກໍຕີ່ນຍອມຮັບວ່າ ພຣະເຈົ້າຊົງຍຸດຕິທຳໂດຍທີ່ຈຸປາຕີ່ນຮັບບັບຕິສະມາຂອງໂຢຮັນແລ້ວ. 30ແຕ່ຈຸຟາຣີຊາຍ ແລະ ຈຸທຳມະຈານຕີ່ນປະຕິເສດທີ່ຈະຮັບບັບຕິສະມາ ໂດຍໂຢຮັນ ເນື່ອງຈາກວ່າຈຸປາຕີ່ນປະຕິເສດສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າວາງແຜນສໍາລັບຈຸປາ. 31ພຣະເຢຊູເຈົ້າກ່າວຕໍ່ຕີ່ວ່າ, “ຖ້າດັ່ງນາ,ຈັກຈະປຽບທຽບກຸ່ນສະໄໝໜີເຕີ້ມກັບເກ້ໂໝ? ຈຸປາປຽບທຽບເໝືອນເກ້ໂໝ? 32ຈຸປາກໍເດ່ງເໝືອນກອນດຽດທີ່ກໍາລັງເອີ້ຕະກອງຫຼາດ ໂຄ້ງເຕີ້ມກັນແລະ ກັນວ່າ, ‘ຈຸຈັກເສບເພັງອູນສາຍ ຈຸເທົາພັດໜໍເຕັ້ນຫັບ ຈຸຈ່າກຮ້ອງເພງໄວ້ອາໄລ ແຕ່ຈຸເທົາພັດນໍໂຄ້ງຍ້າມ’ 33ດ້ວຍວ່າ,ໂຢຮັນບັບຕິສະໂຕຕີ່ນຫລ່າຍນໍອັນອາຫານທີ່ທໍາມະດາ ຫລື ໂຍຫລ້ຽວອະງຸ່ນ ແຕ່ຈຸເທົາພັດກ່າວຫາວ່າ ‘ຮັນກໍ່ວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍສິງເອີ້’ 34ສ່ວນຈັກເອງຄືບຸດມະນຸດຕັ່ງອັນຕັ່ງໂຍ່ ຈຸເທົາຊໍ້າພັດເລົ່າວ່າ,‘ເບິ່ງກຸ່ນໝີແມ ຮັນເດ່ງກຸ່ນມັກອັນ ແລະ ໂຍ່ຫລ້ຽວອະງຸ່ນເອ້ເກີນຕີ່ ຮັນມັກເມົາຕັ່ງເດ່ງເພື່ອນມິດກັບກຸ່ນເກັບພາສີແລະກຸ່ນນອກສິນທຳ.’ 35ແຕ່ສະຕິປັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ ຊົງຖືກສໍາແດງເດ່ງຄວາມຈິງໂດຍຜ່ານຊີວິດຂອງທຸກກຸ່ນທີ່ຍອມຮັບ.”
ພຣະເຢຊູເຈົ້າທີ່ຍ່າຂອງຊີໂມນກຸ່ນຟາຣີຊາຍ
36ຈຸຟາຣີຊາຍໝໍຢັ່ກຊື່ຊີໂມນຕີ່ນເຊີນພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ຮັບປະທານອາຫານກັບຮັນ,ພຣະເຢຊູເຈົ້າຈຶ່ງລ່ອນຕີ່ກອງຍ່າຂອງກຸ່ນຟາຣີຊາຍຢັ່ກນາ ແລະລ່ອນຕີ່ອາບ່ອນໂຕະເພື່ອອັດເກີ່ມ. 37ໃນເມືອງນາດັງກໍ່ກອນຕ່າເກໝໍຢັ່ກເຄີຍດຳລົງຊີວິດທີ່ຜິດບາບຊົ່ວ. ນາງຕີ່ນແງ໋ວ່າພຣະເຢຊູເຈົ້າອັນເກີ່ມເອີ້ຍ່າຂອງຟາຣີຊາຍ ນາງຈຶ່ງໂກເຕົ້າຫີນອ່ອນລາຄາແພງທີ່ກໍ່ດາກຫອມລາຄາແພງບຳເອີ້ຕີ່ຍ່າຫລັງນາ 38ນາງຕີ່ນຕີ່ໃນຍ່າແລະນາງຫລ່າຍຕຶ້ງເອີ້ຂີງໂຄງພຣະເຢຊູເຈົ້າສະເດີຈີ່ງຂອງພຣະອົງ. ນາງໂຄ້ງຍ້າມດາກມັດໂກຍສາ ຈົນຈີ່ງພຣະອົງຊຸ່ມ ແລ້ວນາງກໍຍິດຈີ່ງຂອງພຣະອົງ ດ້ວຍສຸກຂອງຮັນຕັ່ງຈູບຈີ່ງຂອງພຣະອົງ ຈາກນານາງຈຶ່ງຕຸກດາກຫອມ ສາຈາກເຕົ້າຫີນອ່ອນລາຄາແພງແລ້ວທາເຕີ້ມຈີ່ງຂອງພຣະອົງ. 39ເມື່ອຈຸຟາຣີຊາຍຢັ່ກທີ່ເຊີນພຣະເຢຊູຫລ່າຍຫນາມດັງໜີ ຮັນຄິດວ່າ, “ຖ້າກອນປານຢັ່ກໜີ, ແມ່ນຢັ່ກທຳນວາຍແທ້ ຮັນກໍໍຣູວ່າ ກອນຕ່າເກ້ທີ່ກຳລັງແຕະຕ້ອງໂຕນາເດ່ງຢັ່ກໂໝ ແລະຮັນກໍ່ຊີວິດທີ່ຊົ່ວຮ້າຍແບບໂໝ!” 40ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນຕອບຮັນວ່າ, “ຊີໂມນເອີຍ ຈັກກໍ່ໜໍສິງ ທີ່ຈະກ່າວກັບເທົາ.” ຊີໂມນຕອບວ່າ, “ເຊີນກ່າວຫລ່າຍເລີຍ ພຣະອາຈານເອີຍ.” 41ພຣະເຢຊູເຈົ້າເລີ່ມກ່າວວ່າ, “ດັງກໍ່ກອນປານຫານຢັ່ກ ທີ່ເດ່ງໝີ້ງີ່ນຂອງເຈົ້າໝີ້ໝໍກຸ່ນ ໝໍກຸ່ນເດ່ງໝີ້ງີ່ນເອີ້ດໍາຮ້ອຍຫລຽນ ແລະໝໍກຸ່ນແອ້ນ ເດ່ງໝີ້ງີ່ນເອີ້ຫາ້ສິບຫລຽນ. 42ເມື່ອນໍກໍ່ຢັ່ກໂໝ ສາມາດຈະໃຊ້ໝີ້ຕີ່ນ ຮັນຈຶ່ງຍົກໂທດອູນອະໄພຈຸປາຕັ່ງຫານ ໃນຫານກຸ່ນໜີແມ່ນຢັ່ກໂໝ ທີ່ຈະຮັກເຈົ້າໝີ້ເອ້ກວ່າກັນ?” 43ຊີໂມນຕອບວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍຄິດວ່າ ຄົງຈະແມ່ນຢັ່ກທີ່ຮັນຕີ່ນຍົກໂທດອູນອະໄພເອ້ກວ່ານາ.” ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕອບວ່າ, “ເທົ່າຄິດຕ້ອງແລ້ວ.” 44ເມື່ອພຣະອົງແວ່ນເບີ່ງກອນຕ່າເກກຸ່ນໜີແລ້ວ ກໍກ່າວແກ່ຊີໂມນວ່າ, “ເທົາຫນາມກອນຕ່າເກຢັ່ກໜີບໍ? ເມື່ອຈັກຕີ່ນຫລ່ອນຫລ່າຍກອງຍ່າຂອງເທົາ ແລະເທົານໍຕີ່ນອູນດາກສຳລັບຊ້າຈີ່ງຂອງຈັກ ແຕ່ກອນຕ່າເກຢັ່ກໜີຕີ່ນຊ້າຈີ່ງຂອງຈັກດ້ວຍດາກມັດ ແລະຍິດຈີ່ງຂອງຈັກດ້ວຍສຸກຂອງນາງ 45ເທົານໍຕີ່ນຈູບທັກທາຍຈັກ ເພື່ອເດ່ງມິດກັບຈັກ, ແຕ່ກອນຕ່າເກ້ຢັ່ກໜີ ຕັ້ງແດຈັກລ່ອນຫລາ່ຍນາງນໍຕີ່ນເຊົາຈູບຈີ່ງຂອງຈັກເລີຍ. 46ເທົານໍຕີ່ນເລ້ດາກຫອມຫູດໂກກຂອງຈັກ ແຕ່ນາງຕີ່ນເລ້ດາກຫອມລາຄາແພງຫູດຈີ່ງຂອງຈັກ. 47ເພາະສະນາ ຈັກຈຶ່ງໂຢ້ເທົາວ່າ, ເພາະນາງຮັກເອ້ ຈຶ່ງພິສູດອູນຫນາມວ່າ ການບາບຕັ່ງເອ້ຂອງນາງ ຕີ່ນຮັບການອູນອະໄພແລ້ວ, ແຕ່ຢັ່ກໂໝ ທີ່ຕີ່ນຮັບການອະໄພໝໍອ້ອຍທີ່ປາຕີ່ນໝິ່ນສວາຍຕີ່ນາຢັ່ກນາກໍຈະສະແດງຄວາມຮັກໝໍອ້ອຍ.” 48ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍກ່າວແກ່ກອນຕ່າເກນາວ່າ, “ການບາບຕັ່ງເອ້ຂອງເທົາ ຕີ່ນຮັບການອູນອະໄພຈາກພຣະເຈົ້າແລ້ວ.” 49ສ່ວນກຸ່ນຕັ່ງເອ້ ທີ່ໂງ່ຍຮັບປະທານອາຫານຮ່ວມກັບພຣະອົງ ຕ່າງກໍເລີ່ມຄິດໃນເປ້ເຊັມວ່າ, “ຢັ່ກໜີແມ່ນຢັ່ກໂໝ ທີ່ກ້າອູນອະໄພການບາບແລ້ວກໍ່ແດພຣະເຈົ້າເທົ່ານາທີ່ອູນອະໄພບາບກໍາຕີ່ນ?” 50ພຣະເຢຊູເຈົ້າກ່າວແກ່ກອນຕ່າເກ້ນາວ່າ, “ເທົາຕີ່ນພົ້ນແລ້ວ ເພາະເທົາເຊື່ອໃນຈັກຈົ່ງຕີ່ເດ່ງສຸກເທີ້ນ.”
Currently Selected:
ລູກາ 7: PNX
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Phong Bible by Beyond Translation is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.
