ລູກາ 8

ຈຸກອນຕ່າເກ້ທີ່ຕີ່ກັບພຣະເຢຊູເຈົ້າ

1ຕໍ່ຫລ່າຍນໍໂລ ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນເດີນທາງຕີ່ຕາມເມືອງ ແລະ ຕາມບ້ານຕ່າງໆເພື່ອປະກາດຂ່າວດີ ເລື່ອງອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າອູນກຸ່ນຟັງ, ສາວົກສິບສອງຢັ່ກຕີ່ນເດີນທາງຕີ່ກັບພຣະອົງ 2ແລະ ພ້ອມດ້ວຍຈຸກອນຕ່າເກ້ບາງຢັ່ກທີ່ຕີ່ນຕ່ອງຊົງໂຜດເຈີພົ້ນຈາກວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍແລະອູນຫາຍດີຈາກພະຍາດຕ່າງໆຄື ນາງມາຣີທີ່ຫລ່າຍຈາກເມືອງມັກດາລາ ( ຢັ່ກທີ່ໂຄ້ງກັນວ່າ ໄທມັກດາລາ) ຢັ່ກທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນຂັບໄລ່ສາໝາຊົ່ວຮ້າຍເຈັດໂຕສາຈາກນາງ, 3ກອນຕ່າເກ້ແອ້ນໝໍຢັ່ກແມ່ນ ໂຢຮັນນາ ມູ້ຂອງຈູຊາ ຮັນເດ່ງຢັ່ກຈັດການຂອງກະສັດເຮໂຣດ ແລະ ກອນຕ່າເກ້ໝໍຢັ່ກແມ່ນນາງຊູຊັນນາ ນອກຈາກນາດັງກໍ່ກອນຕ່າເກ້ຫາກແອ້ນເອ້ຢັ່ກ ທີ່ເຄີຍໃຊ້ຊັບສິນຂອງໂຕເອງ ເພື່ອບົວລະບັດພຣະເຢຊູເຈົ້າ ແລະຈຸສາວົກຂອງພຣະອົງ.

ແມງອຸປະມາເລື່ອງຢັ່ກຫວ່າດ

(ມທ 13:1-9; ມຣກ 4:1-9)

4ແລ້ວໝໍເປ່ຍກໍກໍ່ປະຊາຊົນຈາກເມືອງຕ່າງໆ ຕີ່ນສຶບຕໍ່ຫລ່າຍພຣະເຢຊູເຈົ້າ ເມື່ອຈຸປາຫລ່າຍເຕົ້າໂຮມກັນຢ່າງເອ້ ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍກ່າວຄຳອຸປະມາໜີວ່າ, 5“ໝໍເປ່ຍ, ຊາວນາໝໍກຸ່ນຕີ່ນສາຕີ່ນາຂອງຮັນເພື່ອຫວ່າດແຫ່ກພືດ ຂະນະທີ່ຮັນຫວ່າດແຫ່ກພືດໃນນາເອີ້ນາ ບາງແຫ່ກກໍຫຣຸ້ງຕາມຄະເນ້ກຸ່ນຍ່າງກໍຕ້ອງຢຽບຢໍ່າ ແລະປຶ່ງຈີມກໍຫລ່າຍສັບອັນແຫ່ກນາແຫນ. 6ບາງແຫ່ກກໍຫຣຸ້ງເຕີ້ມຕິດທີ່ກໍ່ໂຄນຕ້າ ແລະເມື່ອໂໝ້ງເຫລັ່ງແລ້ວ ກໍຫ່ຽວແຫ້ງຕີ່ເພາະດາກໜໍພຽງພໍ. 7ບາງແຫ່ກກໍຫຣຸ້ງເຕີ້ມທ່າມກາງພຸ່ມຕ່າເກ ແລ້ວພຸ່ມຕາເກກໍເນ້ເຫລັ່ງຫຸ້ມຮັດເເຫນ. 8ແລ້ວບາງແຫ່ກກໍຫຣຸ້ງເຕີ້ມຕິດໄຫ ,ແຫ່ກພືດຈຶ່ງໂໝ້ງເຫລັ່ງ ແລະເກີດຜົນຮ້ອຍເທົ່າ.” ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍໂຄ້ງເຫລັ່ງວ່າ, “ເທົາທີ່ກໍາລັງຟັງເອີ້, ອູນຄິດໄຕຕອງຢ່າງດີກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ເທົາຟັງ.”

ຈຸດປະສົງຂອງຄຳອຸປະມາ

(ມທ 13:10-17; ມຣກ 4:10-12)

9ແລ້ວຈຸສາວົກຂອງພຣະອົງ ກໍຫານພຣະເຢຊູເຈົ້າ ເຕັ່ງຄຳອຸປະມານາວ່າ ກໍ່ຄວາມໝາຍແນວໂໝ. 10ພຣະອົງຊົງກ່າວວ່າ, “ສຳລັບຈຸເທົານາ ພຣະເຈົ້າຕີ່ນໂຜດອູນຈຸເທົາຣູເຕັ້ງຄວາມລັບເລີກ ແຫ່ງອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ, ແຕ່ສຳລັບກຸ່ນຫາກນາ ຈັກກ່າວເດ່ງຄຳອຸປະມາ ເພື່ອວ່າ ເມື່ອຈຸປາເບິ່ງ ແຕ່ນໍໜາມ ແລະເມື່ອຈຸປາຟັງ ແຕ່ຈະນໍເຂົ້າໃຈ.”

ພຣະເຢຊູເຈົ້າອະທິບາຍຄຳອຸປະມາເລື່ອງຢັ່ກຫວ່າດ

(ມທ 13:18-23; ມຣກ 4:13-20)

11“ຄຳອຸປະມານາກໍ່ຄວາມໝາຍດັ່ງໜີ: ແຫ່ກພືດນາ ແມ່ນພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າ. 12ແຫ່ກພືດທີ່ຫຣຸ້ງເຕີ້ມຕາມຄະເນ້ຍ່າງນາ ຕີ່ນແກ່ຈຸກຸ່ນທີ່ຕີ່ນແງ໋ຊ່ອຍພຣະທຳ, ແຕ່ສາໝາມານຮ້າຍໝາຍແຕງເລ້ພຣະທຳຕີ່ຈາກຈິດໃຈຂອງຈຸປາ ເພື່ອນໍອູນຈຸປາເຊື່ອແລະພົ້ນຕີ່ນ. 13ແຫ່ກທີ່ຫຣຸ້ງເຕີ້ມພື້ນ ທີ່ກໍ່ໂຄນຕ້າເອ້ຕິດໝໍອ້ອຍ ຕີ່ນແກ່ກຸ່ນຕີ່ນແງ໋ພຣະທຳແລະຮັບເລ້ດ້ວຍຄວາມຊົມຊື່ນຍິນດີ,ແຕ່ຈຸປານໍອູນພຣະທຳນາ ກື່ມຣຽດ ສວາຍຄຸໃນຈິດໃຈຈຸປາເຊື່ອເອີ້ແຕ່ພຽງຊົ່ວຄາວ ແລະເມື່ອຈຸປາຕ້ອງການທົດລອງບາບ ກໍລົ້ມເລີກຕີ່ແຫນ 14ແຫ່ກທີ່ຫຣຸ້ງເຕີ້ມທ່າມກາງພຸ່ມຕ່າເກ ຕີ່ນແກ່ຈຸທີ່ຕີ່ນແງ໋ພຣະທຳ, ແຕ່ຈຸປາປ່ອຍອູນຄວາມກັງວົນນຳຊັບສົມບັດ ຕະຫລອດຕັ່ງຄວາມສະໝຸກຂອງຊີວິດໜີ ຕີ່ນລ່ອນຫລ່າຍຫຸ້ມຮັດຈຸປາເຕີ້ ແລະຜົນຂອງຈຸປາກໍນໍຈີ້ນໝໍສິ້ນ. 15ສ່ວນແຫ່ກທີ່ຫຣຸ້ງເຕີ້ມຕິດໄຫນາ ຕີ່ນແກ່ຈຸທີ່ຕີ່ນແງ໋ພຣະທຳ ແລະຢຶດຖືເລ້ເຕີ້ດ້ວຍໃຈສັດຊື່ແລະເຊື່ອຟັງ ຈຶ່ງທົນຕີ່ນຈົນເກີດຜົນ.”

ຄຳອຸປະມາເລື່ອງໂຄມໄຟ

(ມຣກ 4:21-25)

16“ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນກ່າວແອ້ນວ່າ: ນໍກໍ່ຢັ່ກໂໝ ເມື່ອບານໂຄມໄຟແລ້ວ ຈະເລ້ລ່ອນເຕີ້ໃນກະບຸງ ຫລືເຕີ້ເອີ້ປີ້ນ ຕຽງລຳ, ແຕ່ຈຸປາຕັ້ງຮັນເຕີ້ເຫລັ້ງບ່ອນໂຢນ ເພື່ອວ່າ ກຸ່ນທີ່ຫລ່າຍລ່ອນຈະຫນາມແສງສະຫວ່າງ. 17ດ້ວຍວ່າ,ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ຖຶກກະດຸກເຕີ້ໃນຕອນໜີ ຈະຖຶກນໍາສາຫລ່າຍເປີດເຜີຍ ແລະ ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ເດ່ງຄວາມລັບໃນປັດຈຸບັນຈະໝິ່ນອູນທຸກຄຸ່ນເດ່ງທີ່ຮູຈັກ.” 18“ເຫດສະນາ ຈົ່ງຟັງສິ່ງທີ່ຈ່າກໂຢ້ສອນອູນດີ, ວ່າຈຸເທົາຟັງດ້ວຍທ່າທີແນວໂໝ ເພາະຢັ່ກທີ່ເຂົ້າໃຈແລ້ວ ພຣະເຈົ້າກໍຈະຊົງ ອູນເຂົ້າໃຈເອ້ເຫລັ່ງ, ແຕ່ສໍາລັບຢັ່ກທີ່ນໍຕ້ອງການແມງເຂົ້າໃຈພຣະເຈົ້າຈະເລ້ແມງເຂົ້າໃຈຕີ່ຈາກປາ.”

ເມະ ແລະ ແອມຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ

(ມທ 12:46-50; ມຣກ 3:31-35)

19ໝໍເປ່ຍ ໃນຂະນະທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍາລັງສັ່ງສອນແລ້ວເມະ ແລະ ແອມກອນປານຂອງພຣະເຢຊູ ຕີ່ນຫລ່າຍເຕີ້ມພຣະອົງ ແຕ່ຈຸປາລ່ອນຕີ່ເຕັ້ງພຣະອົງນໍຕີ່ນ ເພາະກໍ່ກຸ່ນເອ້. 20ກໍ່ກຸ່ນໝໍຢັ່ກເລົ່າກັບພຣະເຢຊູເຈົ້າວ່າ, “ເມະ ແລະ ແອມຂອງທ່ານກຳລັງຂະໝໍເອີ້ຫອງວ່າຍ ແລະ ຈຸປາຂາດພົບທ່ານ.” 21ແຕ່ ພຣະອົງຕອບຈຸປາທຸກຂຸ່ນວ່າ, “ຢັ່ກທີ່ຕີ່ນແງ໋ພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ປະຕິບັດຕາມກໍເດ່ງເໝືອນເມະ ແລະມ້າງແອມຂອງຈ່າກ.”

ພຣະເຢຊູເຈົ້າຫ້າມລຸມພະຍຸ

(ມທ 8:23-27; ມຣກ 4:35-41)

22ເອີ້ຫລ່າຍໝໍວັນ ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນເຫລັ່ງໂດກຕີ່ກັບຈຸສາວົກຂອງພຣະອົງ ແລະ ພຣະອົງຕີ່ນກ່າວກັບຈຸປາວ່າ, “ອູນຈຸເມັ່ງຂ້າມທະເລສາບຕີ່ຟາກນາເທາະ.” ດັ່ງນາ ຈຸປາຈຶ່ງຖອຍໂດກສາຕີ່. 23ໃນຂະນະທີ່ຈຸປາໂດມໂດກຕີ່ນາ ພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍລຳເອີ້ ທັນໃດນາກໍ່ກາຢໍ່ແຮງພັດປິວສວາຍຫລ່າຍສວາຍສູ່ກອງກະເຕ້ຍທະເລສາບ ແລະ ດາກກໍເລີ່ມຊັດລ່ອນໂດກຈົນສາເດີບໍາ ດັ່ງນາ ຈຶ່ງໝິ່ນອູນຈຸປານາຕົກເອີ້ໃນອັນຕະລາຍເນ້. 24ດັ່ງນາ ຈຸສາວົົົົົກຈຶ່ງຕີ່ເຕີ້ມພຣະເຢຊູເຈົ້າ ແລ້ວ ກາສື່ກພຣະອົງອູນຢີ້ນເຫລັ່ງ ແລະເລົ່າວ່າ, “ພຣະຈານເອີຍ,ພຣະຈານເອີຍ,ໂຜດຊ່ວຍຈຸຂ້ານ້ອຍແດ່ທ້ອນຈຸຈັກກຳລັງຈະເຈດເອີ້ແລ້ວ.” ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າຢີ້ນເຫລັ່ງສັ່ງຫ້າມກາຢໍ່ ແລະ ຄື້ນທະເລຢຸດສວາຍ ແລະ ທະເລສາບກໍມິດງຽບສວາຍ ແລະ ກໍ່ຄວາມງຽບສະຫງົບທັນທີ. 25ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍຫານກັບຈຸສາວົກວ່າ, “ຄວາມເຊື່ອຂອງຈຸເທົາຕີ່ອາໂໝເຫດ?” ແຕ່ຈຸສາວົກເຢີ້ນ ແລະ ງຶດປະຫລາດເປ້ເຊັມກັບສິ່ງທີ່ເກີດເຫລັ່ງ ສະນາ ຈຸປາຈຶ່ງຫານກັນວ່າ “ທ່ານຢັ່ກໜີແມ່ນຢັ່ກໂໝໜໍ? ແມ່ນແດລຸມ ແລະຟອງດາກ ກໍຟັງແມງຮັນ.”

ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງໂຜດກອນປານທີ່ຕ່ອງວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍລ່ອນສິງ

(ມທ 8:28-34; ມຣກ 5:1-20)

26ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າ ແລະ ຈຸສາວົກຂອງພຣະອົງກໍຕີ່ນໂດມໂດກຕີ່ເຕັ້ງຕ່າຝັງສາເດີກັບເຂດແດນເມືອງເຄຣາເຊນ ຊຶ່ງເອີ້ກົງກັນຂ້າມກັບແຂວງຄາລີເລ. 27ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າສວາຍຈາກໂດກຕີ່ບ່ອນນາ ກໍກໍ່ກອນປານໝໍຢັ່ກທີ່ເຄີຍອາໄສເອີ້ໃນເມືອງນາຫລ່າຍເຕີ້ມພຣະອົງ ກອນປານໜີກໍ່ວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍເອ້ໂຕສິງເອິ້ ເດ່ງເວລາໂລແລ້ວທີ່ຮັນນໍຕີ່ນມັກຄຣຽງ ແລະ ນໍຕີ່ນເອີ້ໃນຍ່າ ແຕ່ອາໄສເອີ້ຕາມອຸບມຸງຝັງສົບ. 28ເມື່ອກອນປານກຸ່ນໜີຕີ່ນຫນາມພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຮັນກໍໂຄ້ງເຫລັ່ງຕັ່ງຄຸກຸ່ນກຸ້ນຂາບສວາຍຕໍ່ກາກມັດພຣະອົງ ແລະໂຄ້ງເຫລັ່ງດ້ວຍວ່າ, “ພຣະເຢຊູ ບຸດຂອງພຣະເຈົ້າອົງຊົງຣິດອໍານາດຍິ່ງໃຫ່ຍເອີຍ ທ່ານຕ້ອງການໝ່າເອຈາກຈຸຈັກ? ກະລຸນາມ່າທໍລະມານຈຸຈັກເລີຍອູນຈຸຈັກເອີ້ຕາມລໍາພັງເຖີດ.” 29ກອນປານກຸ່ນໜີເລົ່າ ກໍເນື່ອງຈາກວ່າ ພຣະອົງຕີ່ນສັ່ງວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍສາຈາກຮັນ (ດ້ວຍວ່າຮັນຕີ່ນກຸມເລ້ກອນປານນາ ຕີ່ເອ້ເຈີ່ ແລະ ເຄີຍປຽງດ້ວຍຈ້າກ ແລະ ຖຶກລ່າມໂສ້ຂັງເຕີ້, ແຕ່ກອນປານນາຕີ່ນແປ້ໂສ້ສາ ແລະ ວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍກໍຕີ່ນບັງຄັບອູນຮັນຕີ່ໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ.) 30ພຣະເຢຊູເຈົ້າຫານວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍວ່າ, “ເທົາຊື່ໝ່າເອ?” ວິນຍານຊົ່ວຕອບວ່າ, “ຊື່ ‘ກອງທັບ.’ ” ເພາະວິນຍານຮ້າຍເອ້ໂຕສິງເອີ້ໃນກອນປານກຸ່ນໜີ. 31ຈາກໜີ ວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍເຫຼົ່າໜີຮ້ອງຂໍນຳພຣະເຢຊູເຈົ້າ ນໍອູນສູ້ງຈຸຮັນສວາຍຕິ່ໃນເຫວຄູ. 32ໃນຂະນະທີ່ເຫດການໜີເກີດເຫລັ່ງ ເອີ້ສາເດີນາກໍ່ຝູງກູ້ນທີ່ກໍາລັງຊອກເກ້ອັນເອີ້ຕາມຈະລາຍຜູຈຸ ວິນຍານຮ້າຍເຫຼົ່າໜີຈຶ່ງຂໍຮ້ອງນຳພຣະເຢຊູເຈົ້າອູນ ອະນຸຍາດອູນຈຸຮັນລ່ອນຕີ່ສິງເອີ້ໃນຝູງກູ້ນ ແລະພຣະອົງກໍອະນຸຍາດອູນຈຸຮັນຕີ່ສິງໃນໂຕກູ້ນ. 33ແລ້ວ, ວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍເຫຼົ່ານາກໍສາຈາກກອນປານຢັ່ກໜີລ່ອນຕີ່ສິງເອີ້ໃນຝູງກູ້ນ, ຈາກນາກູ້ນຕັ່ງຝູງກໍຟ້າວໂຕງສວາຍເນີນຜູ ທີ່ໂຢນແຈງຕີ່ທະເລສາບ ແລະ ໂຕນດາກເຈດເຫດ. 34ສ່ວນຈຸດວຍກູ້ນ ເມື່ອຕີ່ນໜາມສິ່ງທີ່ເກີດເຫລັ່ງ ຕ່າງກໍໂຕງຈັ່ນ ຈາກບ່ອນນາດ້ວຍຄວາມເຢີ້ນ ແລະ ຕີ່ເລົ່າເລື່ອງອູນທຸກຄຸ່ນທີ່ເອີ້ໃນເມືອງ ແລະ ນອກເມືອງຟັງ. 35ແລ້ວປະຊາຊົນກໍສາຫລ່າຍເບິ່ງເຫດການທີ່ເກີດເຫລັ່ງນາ ແລະ ເມື່ອຈຸປາຫລ່າຍເຕັ້ງພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຈຸປາຕີ່ນໜາມກຸ່ນທີ່ພຣະເຢຊູ ຂັບໄລວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍສາ. ກອນປານກຸ່ນນາຕີ່ນມັກເສືບອ້າວແຜ່ນກໍ່ສະຕິອາຣົມດີ ໂງ່ຍສາເດີພຣະບາດຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ ເມື່ອປະຊາຊົນຫນາມກໍເກີດຄວາມເຢີ້ນພຣະເຢຊູ. 36ຢັ່ກທີ່ຕີ່ນໜາມສີ່ງທີ່ເກີດເຫລັ່ງນາ ຕີ່ນເລົ່າອູນປະຊາຊົນຟັງເຕັ້ງເລື່ອງທີ່ພຣະເຢຊູປີ່ນປົວກຸ່ນນາອູນພົ້ນຈາກວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍລ່ອນສິງ. 37ຫຼັງຈາກນາ ປະຊາຊົນໃນເຂດແດນເມືອງເຄຣາເຊນນາ ກໍຂໍຮ້ອງອູນພຣະເຢຊູເຈົ້າອູນຈັ່ນຕີ່ຈາກເຂດຂອງຈຸປາ, ເພາະຈຸປາຕ່າງກໍເຢີ້ນພຣະອົງເອ້ທີ່ສຸດ. ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກັບຈຸສາວົກຕີ່ນສວາຍໂດກສາຈາກບ່ອນນາກັບຕີ່ແອ້ນໝໍຟາກຂອງທະເລສາບ. 38ເຄີ່ທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າແລະ ສາວົກຂອງພຣະອົງສາຕີ່ຈາກທີ່ນາກອນປານທີ່ພຣະເຢຊູຕີ່ນປິ່ນປົວອູນຫາຍດີຈາກວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍນາ ຕີ່ນຂໍຮ້ອງນໍາພຣະເຢຊູເຈົ້າວ່າ ຖີນອູນຂ້ານ້ອຍຕີ່ກັບທ່ານດ້ວຍເທີ້ນ ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນປະຕິເສດ ແລະກ່າວກັບກອນປານຢັ່ກນາວ່າ, 39“ຈົ່ງກັບເວັ່ນບ້ານຍ່າຂອງເທົາ ແລະໂຢ້ສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າຕີ່ນໝິ່ນເພື່ອເທົາ” ແລ້ວກອນປານຢັ່ກນາ ກໍຕີ່ປະກາດໂຢ້ກຸ່ນທົ່ວຕັ່ງເມືອງ ເຕັ້ງສິ່ງຕັ່ງເອ້ທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນກະທຳການດີເພື່ອຮັນ.

ກອນເອື້ຍຂອງຢາອີໂຣກັບກອນຕ່າເກ້ຊ້າມຫຣຸ້ງທີ່ບາຍອ້າວພຣະເຢຊູເຈົ້າ

(ມທ 9:18-26; ມຣກ 5:21-43)

40ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າກັບຄືນຕີ່ພ້ອມກັບຈຸກອນສິດຕີ່ແອ້ນໝໍຟາກຂອງທະເລສາບ, ແລ້ວປະຊາຊົນກໍຫລ່າຍຕ້ອນຮັບພຣະອົງ ເພາະ ວ່າຈຸປາລໍຄອຍການກັບຫລ່າຍຂອງພຣະອົງເອີ້. 41ໃນຂະນະນາ ກໍ່ກອນປານໝໍຢັ່ກຊື່ ຢາອີໂຣເດ່ງຫົວໜ້າໂຮງທຳມະສາລາໃນທ້ອງຖິ່ນນາ ຕີ່ນຫລ່າຍກຸ້ຍກາບສວາຍທີ່ຈີ່ງຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ ແລະ ອ້ອນວອນທູນຖີນວ່າ ຖີນອູນພຣະອົງຫລ່າຍທີ່ຍ່າຂອງຕົນເອງ, 42ແລະ ປິ່ນປົວກອນເອີ້ຍໝໍຢັ່ກຂອງຮັນອາຍຸສິບສອງຈຶມນາງເຈັບໂສ່ເອ້ ແລະ ສາເດີຈະຂູດຕະງິກເຈດແລ້ວ,ໃນຂະນະທີ່ພຣະອົງຕີ່ທີ່ຍ່າຢາອີໂຣ ກໍກໍ່ປະຊາຊົນບຽດພຣະອົງຕີ່ຢ່າງໜາແໜ້ນ. 43ໃນນາ ກໍ່ກອນຕ່າເກ້ໝໍຢັ່ກ ທີ່ເດ່ງພະຍາດຊ້າມຫຣຸ້ງປະຈຳເດືອນ ເດ່ງເວລາສິບສອງຈຶມແລ້ວ ນາງຕີ່ນຈ່າຍຊັບສິນຕັ່ງເຫດທີ່ຕົນກໍ່ອູນແກ່ຈຸທ່ານໝໍ ແຕ່ນໍກໍ່ໝໍຢັ່ກໂໝສາມາດປິ່ນປົວນາງອູນຫາຍດີຕີ່ນ. 44ນາງຈຶ່ງຫຍັບຫລ່າຍລ່ອນຫອງໂຄ້ງຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ ແລະ ຕີ່ນບາຍຄຣຽງອ້າວຄຸມຂອງພຣະອົງ ທັນໃດນາພະຍາດຊ້າມຫຣຸ້ງຂອງນາງກໍຢຸດ ແລະ ນາງຕີ່ນຮັບການປິ່ນປົວ. 45ຈາກນາ ພຣະເຢຊູເຈົ້າຫານວ່າ, “ແມ່ນຢັ່ກໂໝຕີ່ນບາຍຈັກ?” ເມື່ອຈຸປາທຸກກຸ່ນຕ່າງກໍປະຕິເສດ ແລ້ວເປໂຕຈຶ່ງເລົ່າວ່າ, “ພຣະອົງເຈົ້າເອີຍ ກໍແມ່ນປະຊາຊົນທີ່ແໜ້ນໜາກຳລັງບຸບຽດທ່ານເອີ້.” 46ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນກ່າວວ່າ, “ກໍ່ບ່າງຢັ່ກຕີ່ນບາຍຈັກ ເພາະຈັກຣູສຶກວ່າຣິດເດດຂອງການປິ່ນປົວຕີ່ນສາຈາກຈັກຕີ່.” 47ເມື່ອກອນຕ່າເກ້ຫນາມວ່າຕົນເອງໜໍສາມາດ ເຊື່ອງຕົວເອງຕີ່ນແລ້ວ ນາງຈຶ່ງຫລ່ອນຫລ່າຍເຕີ້ມຕັ່ງໂຕຊີ່ນໆດ້ວຍຄວາມເຢີ້ນ ແລະກາບສວາຍທີ່ຈີ່ງຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຕໍ່ກາກມັດທຸກຂຸ່ນໃນບ່ອນນາ, ນາງຕີ່ນໂຢ້ພຣະອົງວ່າ,ເດ່ງມ່າເອນາງຈຶ່ງຕີ່ນບາຍພຣະອົງ ແລະນາງຕີ່ນຫາຍດີາພະຍາດຕີ່ນແນວໂໝ? 48ຫຼັງຈາກນາພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງກ່າວວ່າ, “ກອນເອີ້ຍເອີຍ ເພາະຄວາມເຊື່ອຂອງເທົາໝິ່ນອູນເທົາຫາຍດີ ແລະ ຖີນອູນພຣະເຈົ້າໂຜດປະທານສັນຕິສຸກຂອງພຣະອົງແກ່ເທົາຕໍ່ຕີ່.” 49ໃນຂະນະທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າກຳລັງກ່າວກັບກອນຕ່າເກ້ນາ, ກໍກໍ່ກຸ່ນໝໍຢັ່ກຫລ່າຍຈາກຍ່າຂອງຢາອີໂຣ ຫົວໝ້າທຳມະສາລາ , “ກອນເອີ້ຍຂອງເທົາກໍເຈດແລ້ວມ່າລົບກວນອາຈານຕໍ່ຕີ່ແອ້ນເລີຍ.” 50ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນແງ໋ເຊັ່ນນາ ພຣະອົງຈຶ່ງກ່າວແກ່ຢາອີໂຣວ່າ, “ມ່າເຢີ້ນເລີຍ, ແຕ່ຈົ່ງເຊື່ອໃນຈັກເທົ່ານາ ແລ້ວນາງກໍຈະຫາຍດີ.” 51ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າຫລ່າຍເຕັ້ງຍ່າຂອງຢາອີໂຣ ແລ້ວ ພຣະອົງນໍອູນຢັ່ກໂໝລ່ອນຕີ່ນຳພຣະອົງນອກຈາກສາວົກພຽງປາຢັ່ກຄື ເປໂຕ, ໂຢຮັນ,ຢາໂກໂບ ແລະເມະອີຂອງກອນດຽດເທົ່ານາ. 52ໃນຂະນະທີ່ນາ ກຸ່ນຕັ່ງເອ້ທີ່ເອີ້ໃນຍ່າກຳລັງໂຄ້ງຍ້າມທຸກອູນກອນດຽດກອນຕ່າເກ້ທີ່ເຈດເອີ້ນາ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງກ່າວກັບຈຸປາວ່າ, “ຈົ່ງມ່າໂຄ້ງຍ້າມເລີຍ ເພາະກອນດຽດນານໍເຈດດອກ ນາງພຽງແດລຳກາແຕກເທົ່ານາ.” 53ເມື່ອທຸກກຸ່ນຕັ່ງເອ້ຕີ່ນແງ໋ດັ່ງນາແລ້ວ ຈຸປາກໍຕຶມກັນເກີອຍຫົວຂວັນພຣະອົງ ເພາະຈຸປາຕ່າງກໍຮູວ່າ ກອນດຽດກອນຕ່າເກ້ນາຕີ່ນເຈດແລ້ວ. 54ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕີ່ນຕີ່ເຕີ້ມກອນດຽດກອນຕ່າເກ້ນາແລະຈັບສີຂອງນາງ ແລະໂຄ້ງເຫລັ່ງວ່າ, “ກອນເອີຍ ຈົ່ງຢີ້ນເຫລັ່ງແຫນ.” 55ຫຼັງຈາກນາ, ກອນດຽດກອນຕ່າເກ້ນາຕີ່ນກັບຄືນຫລ່າຍກໍ່ຊີວິດແອ້ນ ແລະ ນາງກໍຕີ່ນຢີ້ນເຫລັ່ງໃນທັນທີ ຈາກນາ ພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍກ່າວກັບອີເມະຂອງນາງອູນເລ້ອາຫານຫລ່າຍອູນນາງອັນ. 56ລ່າເມະອີຂອງກອນດຽດກໍງຶດປະຫລາດເປ້ເຊັມເອ້ທີ່ສຸດ, ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າສັ່ງນໍອູນໂຢ້ຢັ່ກໂໝ ເຕັ້ງເຫດການທີ່ຕີ່ນເກີດເຫລັ່ງນາ.

Currently Selected:

ລູກາ 8: PNX

Highlight

Copy