په‌سنییه‌كان 17:119-24

چاكه‌ له‌گه‌ڵ به‌نده‌ی خۆت بكه‌، تاكو بژیم و فه‌رمانه‌كانت بپارێزم. چاوم بكه‌ره‌وه‌ تاكو ‌شته‌ سه‌یره‌كانی فێركردنه‌كانت ببینم. من نامۆم له‌ زه‌وی. ڕاسپارده‌كانتم لێ مه‌شاره‌وه‌. گیانم هه‌موو كاتێ وردوخاش بوو له‌ تامه‌زرۆبوون بۆ حوكمه‌كانت. سه‌رزه‌نشتی لووت به‌رزه‌ نه‌فره‌ت لێكراوه‌كانت كرد. كه‌ له‌ فه‌رمانه‌كانی تۆ گومڕا بوون. شووره‌یی و سووكایه‌تیم له‌سه‌ر لابه‌. چونكه‌ گه‌واهییه‌كانی تۆم پاراستووه‌. هه‌رچه‌نده‌ سه‌رۆكه‌كان داده‌نیشن، له‌ده‌ژم پیلان ده‌گێڕن. به‌ڵام به‌نده‌كه‌ت له‌ فه‌رزه‌كانت ورد ده‌بێته‌وه‌. هه‌روه‌ها گه‌واهییه‌كانت شادمانیی منن. ئه‌وانه‌ ڕاوێژكاره‌كانی منن.

پلانی خوێندنەوەی بێبەرامبەر و بابەتی پەرستشی پەیوەست بە په‌سنییه‌كان 17:119-24