Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Luc 23

Rhanna

Yno y dyvot yr Iesu. Y Tad, maddae yddwynt, can na wyddon peth y maent yn ei wneythyr. Ac wy a barthesant ei ðillat, ac a vwriesant goelbreni.

A’r Iesu a ddyvot wrthaw, Yn wir y dywedaf y ti, heddyw y byddy gyd a mi ym‐paradwys.

Ac ef a ddyvot wrth yr Iesu, Arglwydd, coffa vi pan ddelych ith teyrnas.

A’r Iesu a lefawdd a llef vchel, ac a ddyvot, Y Tad, ith ddwylaw y cymennaf vy yspryt. A’ gwedy yddaw ddywedyt hyn, ef a anhetlawdd allan yr yspryt.

A’ gwedy y dyvot hwy i’r lle, a elwyt y Penglocva, yno y crogesont ef, a’r drygddynion: vn ar y ddeheu, a’r all ar y aswy.

Ac yð oedd hi yn‐cylch y chwechet awr: ac a vu tywyllwch tros yr oll ddaiar, yd y nawvet awr. A’r haul a dywyllwyt, a’llen y Templ a rwygwyd trwy hei chanawl.

A’ phan weles y Cannwriad yr hyn a wnaethpwyt, ef a roes ’ogoniant i Dduw, can ddywedyt, Yn sicur ydd oedd y dyn hwn yn gyfiawn.