Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Jóhannesar Evangelium 7

Rhanna

Hann sum tryr uppá meg, úr hansara lívi munu, sum skriftin hevir sagt, renna lőkir við livandi vatni.

Men á ti siðsta, ti stóra deginum í hőgtíðini, stóð Jesus og rópaði og segði: Um nakar tyrstir, hann komi og drekki!

Men hetta segði hann um andan, sum teir, ið trúðu uppá hann, tknidu faa. Ti enn var ikki andi, ti at Jesus enn ikki var dyrmettur.

Dømið ikki eftir útsjónd, men dømið ein rættvisan dóm.

Hann, ið talar av sær sjalvnm, søkir sina egnu æru; men hann, ið søkir hansara æru, sum sendi hann, hann er sannorðaður, og órættvísi er ikki í honum.

Tá svaraði Jesus teimum og segði: Mín lærdómur er ikki min, men hansara, ið meg sendi.

Heimniin kann ikki bata tykkum, men meg hatar hann, ti at eg beri vitni um hann, at hansara gerningar eru óndir.