Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Luc 5

Rhanna

Wedi darfod, meddai wrth Simon, “Gwthia allan i ddŵr dwfn, a gollyngwch eich rhwydau i gael dalfa dda.”

“Feistr,” atebodd Simon, “buom wrthi’n galed drwy’r nos, a heb ddal dim un! Ond, os wyt ti’n dweud, fe ollyngaf y rhwydau i lawr.” Ac wedi iddyn nhw wneud hynny, dyna ddal llaweroedd o bysgod, nes i’r rhwydau ddechrau torri.

Ond bob cyfle posibl, ciliai ef i leoedd unig i weddïo.

Dod wnes i i wahodd troseddwyr, nid y ‘cyfiawn’ i newid eu ffordd o fyw.”

Pan welodd Simon Pedr hyn i gyd, syrthiodd wrth liniau’r Iesu gan ddweud, “Cadw draw oddi wrthyf. Dyn drwg ydw i, Arglwydd.”

Ateb yr Iesu oedd, “Nid ar bobl iach mae angen meddyg, ond ar bobl afiach.

Cyn gynted ag y caed y cychod i’r lan, dyna nhw’n gadael y cyfan, a dilyn Iesu.

Dro arall, pan oedd mewn rhyw ddinas, daeth o hyd i ddyn oedd yn wahanglwyfus drosto i gyd. Pan welodd y dyn yr Iesu, syrthiodd ar ei wyneb, gan erfyn ei gymorth, “Syr, os wyt ti’n dewis, fe elli di fy ngwella i.” Dyma’r Iesu yn estyn ei law, yn cyffwrdd ag ef, ac yn dweud, “Rydw i’n dewis. Bydd yn iach.” Ac ar unwaith aeth y gwahanglwyf oddi wrtho.

Ond dal i fynd ar gynnydd roedd y siarad amdano. Deuai tyrfaoedd i’w glywed, ac i gael eu hiacháu ganddo o’u hafiechydon.