Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Luc 17

Rhanna

A dywedodd wrtho, “Cyfod a dos ymaith; dy ffydd a’th iachaodd.”

ac os pecha yn dy erbyn seithwaith yn y dydd a throi atat seithwaith, gan ddywedyd, ‘Mae’n edifar gennyf,’ ti faddeui iddo.”

A phan welodd ei fod wedi ei iacháu, fe ddychwelodd un ohonynt dan ogoneddu Duw â llef uchel, a syrthiodd ar ei wyneb wrth ei draed, a diolch iddo. A Samariad oedd hwnnw.

Edrychwch atoch eich hunain. Os pecha dy frawd, cerydda ef, ac os edifarhâ, maddau iddo

Atebodd yr Iesu, a dywedyd, “Oni lanhawyd y deg? Ond ple mae’r naw?

A dywedodd yr Arglwydd, “A bwrw bod gennych ffydd megis hedyn mwstard, chwi ddywedech wrth y ferwydden hon, ‘Dadwreiddier di, a phlanner di yn y môr’; a hi ufuddhâi i chwi.

Pwy bynnag a geisio gadw ei fywyd, a’i cyll, a phwy bynnag a’i collo, a’i ceidw’n fyw.

A dywedodd wrth ei ddisgyblion, “Ni ddichon na ddêl maglau, eithr gwae’r hwn y deuant drwyddo; buddiol iddo ef fyddai fod maen melin wedi ei ddodi o amgylch ei wddf, a’i fod wedi ei fwrw i’r môr, yn hytrach nag iddo faglu un o’r rhai bychain hyn.

Ac fel y bu yn nyddiau Nöe, felly y bydd hefyd yn nyddiau Mab y dyn; yr oeddent yn bwyta, yn yfed, yn cymryd gwragedd, yn cymryd gwŷr, hyd y dydd yr aeth Noe i mewn i’r arch, a daeth y diluw a’u difetha hwynt oll.