Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Lukas 18

Rhanna

En hi said jam en Gliknis diärvan, dat em langsen bödige, en ek träät ud skel.

Skulđ Gott da uk ek sin Utwäleten reddige, diär Nagt en Dai tö höm röp, en skulđ hi ek Geduld me jam hå? Ik si ju: Hi wel jam ön en kuurt Tid reddige. Dag wan di Menskenseen kom wel, dat er uk Gloow find wel üp Warlđ?

En hi said: Wat bi di Mensken ünmögelk es, dit es mögelk bi Gott.

En lung Tid wilđ hi dit ek; mar diär eter taagt hi bi höm salw: Alhurwel ik nöndt om Gott fråge, en mi voar niin Mensk öntse. Aur dat dös Inkewüf mi sa vuul Meit maaket, wel ik hör reddige, om dat jü ek töleest komt, en mi doow skriilt.

Waarlik, ik si ju, hokken Gotts Könningrik ek üs en Biärn önnemt, di skel er ek iinkom.

Man Jesus rööp jam tö höm en said: Let di litj Biärner tö mi kom, en wiäre jam ek of, for sokkenen hjert Gotts Könningrik tö.

Jesus said tö höm: Lük din Ogen âp, dat dü sé kjenst! Din Gloow heed di holpen.

En Jesus said tö höm: Wat hjitst dü mi gud? Nemmen es gud, üs di iningst Gott.