Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Johanes 11

Rhanna

Jesus säd to ar: Ekj sie dee, dee de Doodes oppwakjt un daut Läwen jeft. Wäa aun mie jleeft, woat läwen, wan hee uk stoaft. Un wäa doa läft un aun mie jleeft, woat niemols stoawen. Jleefst du daut?

Jesus säd to ar: Säd ekj die nich, wan du jleefst, dan wurscht du Gott siene Harlichkjeit seenen?

Un Jesus hield.

Aus Jesus daut hieed, säd hee: Dise Krankheit es nich toom Doot. Dee es doatoo doa, daut Gott veharlicht woat, un daut doaderch Gott sien Sän veharlicht woat.

Aus Jesus dit jesajcht haud, roopt hee met eene lude Stemm: Lazarus, komm rut! Un de jestorwna Maun kjeem rut, Henj un Feet met Grauf Loakes bewekjelt un een Schweetduak äwa daut Jesecht jebungen. Jesus säd to an: Leest am aules auf un lot am gonen!

Jesus wort noch eemol deep oppjeräacht, un soo kjeem hee nom Grauf. Daut wia eene Heel, un een Steen lach ver daut opne Enj.

Aus Jesus dit jesajcht haud, säd hee to an: Ons Frint Lazarus schlapt, oba ekj go han, am opptowakjen.