Salmau 45
45
SALM 45
Priodas y brenin
Montgomery 11.11.11.11
1Symbylwyd fy nghalon gan neges sydd braf,
Ac adrodd fy nghân am y brenin a wnaf,
Ac y mae fy nhafod yn llithro mewn hoen,
Fel pin ysgrifennydd yn llithro dros groen.
2-3Does undyn mor deg ag wyt ti, ac mae gras
Yn disgyn o’th wefus; bendithiwyd dy dras.
O gwisga, ryfelwr, dy gledd ar dy glun;
 mawredd gogoniant addurna dy hun.
4-5Marchoga o blaid beth sy’n gyfiawn a gwir;
Dangosed dy nerth fod llaw Duw yn y tir.
Dy saethau yng nghalon d’elynion sydd llym,
Syrth pobloedd o danat yn gwbl ddi-rym.
6-7Tragwyddol dy orsedd, fel gorsedd ein Duw,
A gwialen cyfiawnder dy deyrnwialen yw.
Am wrthod y drwg, rhoi cyfiawnder mewn bri,
Ag olew llawenydd eneiniodd Duw di.
8-9Myrr, aloes a chasia dy ddillad i gyd,
Telynau tai ifori’n canu iti o hyd;
Mae tywysogesau’n dy lys mawr ei foeth,
A’th wraig wrth dy ochor mewn aur Offir coeth.
10-11O gwrando di, ferch, a rho sylw er llesâd:
Anghofia dy bobl, a chartref dy dad;
A’r brenin a chwennych dy degwch yn siŵr,
Oherwydd ef ydyw dy arglwydd a’th ŵr.
12-13Ferch Tyrus, ymostwng i’r brenin â rhodd,
A braint cyfoethogion fydd rhyngu dy fodd.
Mor wych yw’r frenhines sy’n dyfod i’n mysg,
A chwrel mewn aur yn addurno ei gwisg.
14-15Mewn brodwaith fe’i dygir yn rhwysgfawr i’th ŵydd,
A’i holl gyfeillesau’n cyflawni eu swydd,
Yn dilyn o’i hôl hi yn ysgafn eu bron
I balas y brenin yn hapus a llon.
16-17Yn lle bu dy dadau daw meibion i ti,
A thithau a’u gwnei’n dywysogion o fri.
A minnau, mynegaf byth bythoedd dy glod:
Bydd pobl yn dy ganmol tra bo’r byd yn bod.
Dewis Presennol:
Salmau 45: SCN
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
© Gwynn ap Gwilym 2008