Logo YouVersion
Eicon Chwilio

Hosea 10

10
PENNOD X.
1Gwinwydden ordyfol#10:1 Arwydda y gair arloesi: trwy arloesi y nodd y daw tyfiant. Dyma ystyr yr hen gyfieithiadau oddieithr y Targum, a’r unig ystyr sy’n cydweddu â’r lle. Yr oedd y ffrwyth yn cyfateb i’w thyfiant; yn ol amlder y ffrwyth yr oedd amlder yr allorau i gau-dduwiau; ac yn ol daioni neu ffrwythlondeb y tir, yr oedd addurniadau y delwau. yw Israel;
Y ffrwyth a gyfateb iddi ei hun:
Yn ol amlder ei ffrwyth, yr amlhaodd allorau;
Yn ol daioni ei dir, yr harddasant ddelwau.
2Ymranodd eu calon,#10:2 Rhwng Duw ac eilunod. yn awr berni hwynt yn euog;
Efe — tor i lawr eu hallorau, dystrywia eu delwau.
3Ond yn awr dywedant, “Nid oes brenin genym,
O herwydd nid ofnasom yr Arglwydd;
A brenin — beth a all wneyd i ni?”
4Llefarasant eiriau, llwon ofer,
Wrth wneuthur cyfammod;
Felly egina farnedigaeth fel y wermod#10:4 Amrywia deonglwyr o ran y gair hwn: tebyg yw mai y chwyn mwyaf naturiol i’r tir a feddylir. Fel y tyf peth o’r fath hyn pan aradir y ddaear, felly barnau Duw a welid tros wyneb yr holl wlad.
Sydd ar hyd rhychau y maes.
5Am lo mawr#10:5 Felly yr Esgob Horsley; ac felly y dywedir am dano yn y geiriau a ganlynant — “drosto” — “ei bobl” — “ei ogoniant,” &c. Beafen
Y dychryna preswylwyr Samaria;
Canys galara drosto ei bobl,
Ei offeiriaid hefyd (am dano a orfoleddent)
O herwydd ei ogoniant, gan yr ymadawodd oddiwrtho;
6Efe hefyd i Assyria a ddygir
Yn anrheg i’r brenin cynhenus:
Gwarth a dderbyn Ephraim,
Ïe, cywilyddia Israel am ei gynghor,#10:6 Yn cefnogi delw-addoliaeth.
7Dinystrir Samaria; ei brenin,
Bydd fel ewyn ar wyneb y dwfr:
8A dystrywir uchelfëydd Afen — pechod Israel;
Drain a mïeri a dyfant dros eu hallorau,
A dywedant wrth y mynyddoedd, “Cuddiwch ni,”
Ac wrth y bryniau, “Syrthiwch arnom.”
9Er dyddiau Gibea pechaist di, Israel;
Yno y safasant:#10:9 Y maent yr un ag oeddynt y pryd hyny.
Ni fena arnynt y rhyfel yn Gibea yn erbyn plant trawsder:#10:9 Ni chymerant un rhybudd oddiwrth yr hyn a ddygwyddodd i lwyth Beniamin. Gwel Barn. 19:22-30.
10Yn fy mwriad y mae, a cheryddaf hwynt;
A chasgla yn eu herbyn genedloedd,
Pan y ceryddwyf hwynt am eu dau anwiredd.#10:10 Felly yn ol yr hen gyfieithiadau oll, oddieithr y Targum. Y “ddau anwiredd” oeddynt y llo a addolent, a’r Baalim a aberthent iddynt.
11Ond Ephraim — anner a ddysgwyd yw, yn caru dyrnu;#10:11 Ni fynai aredig — y gwaith caletaf — ond gwell oedd ganddi ddyrnu yr yd, ac ymborthi arno.
A myfi — aethum heibio iddi o herwydd harddwch ei gwddf:#10:11 “Aethum heibio iddi,” heb osod arni yr iau. Yna y canlyn yr hyn a drefnodd Duw i Ephraim, i Iowda, ac i Iacob, a arwydda yma y naw llwyth. Noda hefyd yr hyn a orchymynodd iddynt — hau yn gyfiawn a medi yn drugarog. Nid oeddynt i hau heb fraenaru, na gwneyd un o’r pethau heb geisio gan Dduw roddi y gwlaw yn ei bryd. Ond yn lle trin y tir fel hyn, gwnaethant yn hollol i’r gwrthwyneb, fel y dangosir yn yr adnod ganlynol.
“Gwnaf Ephraim i farchogaeth,
Ardda Iowda, llyfna iddo Iacob:
12Heuwch i chwi yn ol cyfiawnder,
Medwch yn ol yr hyn a ofyn trugaredd;
Braenarwch i chwi fraenar;
Yna’r pryd a fydd i geisio yr Arglwydd,
Hyd oni ddelo ac y gwlawio gyflawnder i chwi.”#10:12 Sef, cyflawn fesur o wlaw. Y gair am gyflawnder sydd yn arwyddo cyflawn fesur, neu gyflawn bwys; Lef. 19:36.
13 Ond arddasoch anghyfiawnder,
Gormes a fedasoch:
Ymborthasoch ar ffrwyth twyll;
Canys ymddiriedaist yn dy ffordd dy hun,
Yn amlder dy gedyrn.
14Ond cyfyd terfysg yn mysg dy bobloedd,
A’th holl gaerfanau a ddinystrir,
Fel y dinystriodd Salman Beth-arbel;#10:14 Bernir mai Salman oedd Salmaneser. Nid oes hanes am y lladdfa hwn; ond dïammhau mai adnabyddus oedd yn gyffredin yn nyddiau y prophwyd.
Ar ddydd y rhyfel,
Y fam yn nghyd â’i phlant a ddrylliwyd.
15Fel hyn y gwna Bethel i chwi,
O herwydd drygedd eich drygioni:
Yn fore#10:15 Sef, yn fuan. gan ddinystrio y dinystrir brenin Israel!

Dewis Presennol:

Hosea 10: CJO

Uwcholeuo

Rhanna

Copi

None

Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda