ລູກາ 4
4
ມານທົດລອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ
(ມທ 4:1-11; ມລກ 1:12-13)
1ຫຼັງຈາກໂຢຮັນໃຫ້ບັບຕິສະມາພຣະເຢຊູເຈົ້າແລ້ວໄດ້ກັບມາຈາກແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ໂດຍເຕັມໄປດ້ວຍພຣະວິນຍານຣິສຸດເຈົ້າແລະພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າ ໄດ້ນຳພຣະອົງເຂົ້າໄປໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ. 2ໃນທີ່ນັ້ນ ພຣະອົງໄດ້ຖືກມານຮ້າຍທົດລອງເປັນເວລາສີ່ສິບມື້(ສີ່ສິບຄືນ) ໃນວັນເຫົ່ານັ້ນ ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ກິນຫັງເລີຍ ເມື່ອວັນເຫຼົ່ານັ້ນຜ່ານຜົ້ນໄປແລ້ວ ພຣະອົງກໍຫິວອາຫານ.
3ມານຮ້າຍໄດ້ເວົ້າຕໍ່ພຣະອົງວ່າ, “ຖ້າທ່ານເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ ຈົ່ງສັ່ງກ້ອນຫີນນີ້ໃຫ້ກາຍເປັນອາຫານ ເພື່ອເຈົ້າຈະໄດ້ກິນ.”
4ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕອບມັນວ່າ. “ມີຂຽນໄວ້ໃນພຣະຄຳພີວ່າ, ມະນຸດຈະບໍ່ລ້ຽງຊີວິດ ພຽງແຕ່ອາຫານ ເທົ່ານັ້ນ.”
5ແລ້ວມານຮ້າຍ ໄດ້ພາພະເຍຊູຂຶ້ນສູ່ບ່ອນສູງ ແລະໃນທັນໃດນັ້ນກໍສະແດງໃຫ້ພະອົງເຫັນທຸກປະເທດ. ຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ 6ມານຮ້າຍໄດ້ບອກພຣະອົງວ່າ, “ເຮົາຈະໃຫ້ອຳນາດທັງໝົດນີ້ກັບສະຫງ່າຣາສີແຫ່ງແຜ່ນດິນທັງໝົດແກ່ທ່ານ. ເພາະສິ່ງທັງໝົດເຫຼົ່ານັ້ນຖືກມອບໃຫ້ແກ່ເຮົາແລ້ວແລະເຮົາຢາກມອບໃຫ້ຜູ້ໃດກໍໄດ້ຕາມຄວາມຕ້ອງການ. 7ດັ່ງນັ້ນ ສິ່ງທັງທັງໜົດເຫຼົ່ານີ້ ຈະເປັນຂອງທ່ານ ຖ້າທ່ານນະມັດສະການເຮົາ.”
8ພຣະເຢຊູ. ຕອບລາວວ່າ, “ບໍ່! ຂ້ອຍຈະບໍ່ເຮັດ. ເພາະມີຄຳຂຽນໄວ້ໃນພຣະຄຳພີວ່າ, ‘ເຈົ້າຕ້ອງນະມັດສະການພຣະເຈົ້າອົງດຽວຂອງເຈົ້າ. ພຣະອົງເປັນພຽງຜູ້ດຽວທີ່ເຈົ້າຄວນຮັບໃຊ້ແຕ່ພຣະອົງເທົ່ານັ້ນ.’”
9ຈາກນັ້ນມານຮ້າຍກໍໄດ້ນໍາພຣະອົງໄປທີ່ນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ ໃຫ້ພຣະອົງຢືນຢູ່ເທິງຍອດພຣະວິຫານ ແລະເວົ້າຕໍ່ພຣະອົງວ່າ, “ຖ້າທ່ານເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ ຈົ່ງໂຕນລົງຈາກທີ່ນີ້ເບິ່ງດູ. 10ເພາະມີຄຳຂຽນໄວ້ໃນພຣະຄຳພີວ່າ, ‘ພຣະເຈົ້າຈະສັ່ງໃຫ້ຝູງເທວະດາຂອງພຣະອົງ ມາພິທັກຮັກສາທ່ານໄວ້.’ 11ແລະ ຍັງມີຄຳຂຽນໄວ້ອີກວ່າ, ‘ຝູງເທວະດາຈະໃຊ້ມືຂອງຕົນຫອບອູ້ມທ່ານໄວ້ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຕີນຂອງທ່ານຕຳກ້ອນຫີນ.’”
12ແຕ່ພຣະເຢຊູ. ຕອບວ່າ, “ບໍ່. ຂ້ອຍຈະບໍ່. ເພາະມີຄຳຂຽນໄວ້ໃນພຣະຄຳພີວ່າ, ‘ຢ່າທົດສອບພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ.’”
13ເມື່ອມານຮ້າຍທົດລອງພຣະເຢຊູເຈົ້າທຸກປະການແລ້ວມັນກໍໜີຈາກພຣະອົງໄປ ຈົນເຖິງເວລາທີ່ມັນມີໂອກາດອີກ.
ປະຊາຊົນໄດ້ປະຕິເສດພຣະເຢຊູທີ່ເມືອງນາຊາເລັດ
(ມທ 4:12-17; ມລກ 1:14-15)
14ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າ ກໍໄດ້ກັບຄືນມາແຂວງຄາລີເລ ດ້ວຍຣິດອຳນາດຂອງພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າ ຂ່າວເລື່ອງຂອງພຣະອົງໄດ້ຊ່າລືໄປທົ່ວຂົງເຂດນັ້ນ. 15ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງສອນໃນທຳມະສາລາຂອງພວກເຂົາ ແລະໄດ້ຮັບຄຳສັນລະເສີນຈາກທຸກຄົນ.
ຊາວນາຊາເຣັດບໍ່ຍອມຮັບພຣະເຢຊູເຈົ້າ
(ມທ 13:53-58; ມລກ 6:1-6)
16ແລ້ວ ພຣະເຢຊູເຈົ້າ ກໍໄດ້ ມາຍັງນາຊາເຣັດ ຊຶ່ງເປັນເມືອງທີ່ພຣະອົງໄດ້ຈະເລີນເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນນັ້ນ ແລະໃນວັນຊະບາໂຕ ພຣະອົງໄດ້ໄປທີ່ທຳມະສາລາຕາມປົກກະຕິ ພຣະອົງໄດ້ຢືນຂຶ້ນເພື່ອຈະອ່ານພຣະຄຳພີ. 17ແລະ ເຂົາກໍໄດ້ຍື່ນໜັງສືມ້ວນຂອງຜູ້ທຳນວາຍເອຊາຢາ ໃຫ້ພຣະອົງອ່ານ ເມື່ອພຣະອົງພືໜັງສືມ້ວນອອກ ກໍພົບຂໍ້ຄວາມທີ່ຂຽນໄວ້ວ່າ
18ພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ
ຊົງສະຖິດຢູ່ເທິງຂ້ານ້ອຍ ເພາະພຣະອົງໄດ້ຫົດສົງແຕ່ງຕັ້ງຂ້ານ້ອຍ
ໄວ້ ໃຫ້ປະຂ່າວດີແກ່ຄົນຍາກຈົນ.
ພຣະອົງໃຊ້ຂ້ານ້ອຍໄປປະກາດ
ອິດສະຫລະພາບ
ແກ່ຄົນທັງຫລາຍທີ່ຖືກຈຳຈອງ
ແລະ ຄົນຕາບອດຈະເຫັນຮຸ່ງອີກ
ປົດປ່ອຍຜູ້ຖືກກົດຂີ່ໃຫ້ເປັນອິດສະຫລະ
19ແລະເພື່ອປະກາດວ່ານີ້ແມ່ນເວລາທີ່ພຣະເຈົ້າ
ຢາເວຈະຊ່ວຍປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງໃຫ້ພົ້ນ.
20ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍໄດ້ກໍ້ໜັງສືມ້ວນ ຍື່ນຄືນໃຫ້ແກ່ຜູ້ທີ່ມີໜ້າທີ່ເກັບຮັກສາໄວ້ ແລະນັ່ງລົງ ທຸກຄົນໃນທຳມະສາລາຕ່າງກໍຈ້ອງຕາເບິ່ງພຣະອົງ 21ແລະ ພຣະອົງກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ພຣະຄຳພີຕອນນີ້ໄດ້ສຳເລັດເປັນຈິງໃນວັນນີ້ ຕາມທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນນັ້ນແຫຼະ.”
22ທຸກຄົນກໍກ່າວຊົມເຊີຍພຣະອົງ ແລະປະທັບໃຈໃນຖ້ອຍຄຳອັນອ່ອນຫວານ ຊຶ່ງອອກມາຈາກປາກຂອງພຣະອົງ ພວກເຂົາຈຶ່ງເວົ້າວ່າ, “ລາວບໍ່ແມ່ນລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບບໍ?”
23ພຣະອົງ ຊົງກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ພວກເຈົ້າຄົງຈະກ່າວຄຳສຸພາສິດຂໍ້ນີ້ ຕໍ່ເຮົາເປັນແນ່ຄືວ່າ, ‘ທ່ານໝໍເອີຍ, ຈົ່ງປົວຕົວເອງໃຫ້ດີ’ ຄື ‘ບັນດາການ ຊຶ່ງພວກເຮົາໄດ້ຍິນວ່າ ທ່ານໄດ້ກະທຳໃນເມືອງກາເປນາອູມ ຈົ່ງເຮັດໃນເມືອງຂອງຕົນທີ່ນີ້ເໝືອນກັນ.’” 24ແລ້ວ ພຣະອົງກໍກ່າວອີກວ່າ, “ເຮົາບອກພວກເຈົ້າຕາມຄວາມຈິງວ່າ ບໍ່ມີຜູ້ທຳນວາຍຄົນໃດດອກ ທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມເຄົາຣົບນັບຖືໃນບ້ານເມືອງຂອງຕົນ.”
25“ເຮົາ ບອກພວກເຈົ້າຕາມຄວາມຈິງວ່າ, ໃນສະໄໝຂອງເອລີຢາ ເມື່ອຝົນບໍ່ຕົກສາມປີເຄິ່ງ ຊຶ່ງເປັນເຫດໃຫ້ເກີດການອຶດຢາກຢ່າງຮ້າຍແຮງທົ່ວແຜ່ນດິນນັ້ນ ໄດ້ມີແມ່ໝ້າຍຫລາຍຄົນໃນຊາດອິດສະຣາເອນ. 26ແຕ່ ເອລີຢາບໍ່ໄດ້ຖືກໃຊ້ໄປຫາໃຜຈັກຄົນ ໃນພວກແມ່ໝ້າຍເຫຼົ່ານີ້ ນອກຈາກແມ່ໝ້າຍຜູ້ໜຶ່ງ ຢູ່ທີ່ເມືອງຊາເຣຟັດແຂວງຊີໂດນແຕ່ເທົ່ານັ້ນ. 27ໃນ ສະໄໝຂອງຜູ້ທຳນວາຍເອລີຊາ ໄດ້ມີຄົນຂີ້ທູດຕັ້ງຫລາຍຄົນໃນຊາດອິດສະຣາເອນ, ແຕ່ບໍ່ມີຜູ້ໃດໃນພວກເຂົາ ໄດ້ຮັບການຊຳລະໃຫ້ສະອາດດີ ນອກຈາກນາອາມານ ຊາວຊີເຣຍແຕ່ເທົ່ານັ້ນ.”
28ເມື່ອ ປະຊາຊົນໃນທຳມະສາລາໄດ້ຍິນເຊັ່ນນີ້ ພວກເຂົາກໍຄຽດຮ້າຍທີ່ສຸດ. 29ພວກເຂົາ ໄດ້ລຸກຂຶ້ນ ຊຸກພຣະເຢຊູເຈົ້າອອກໄປຈາກເມືອງ ແລະນຳພຣະອົງໄປຍັງແງ່ຜາຊັນ ທີ່ເມືອງຂອງພວກເຂົາຕັ້ງຢູ່ນັ້ນ ເພື່ອໝາຍຈະຊຸກພຣະອົງລົງ. 30ແຕ່ ພຣະອົງຍ່າງຜ່ານທ່າມກາງປະຊາຊົນໜີໄປໄດ້.
ຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ມີຜີຊົ່ວຮ້າຍເຂົ້າສິງ
(ມລກ 1:21-28)
31ແລ້ວພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ ກໍໄດ້ໄປທີ່ເມືອງກາເປນາອູມ ໃນແຂວງຄາລີເລ ແລະຢູ່ໃນເມືອງນີ້ ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງສອນປະຊາຊົນໃນວັນຊະບາໂຕ. 32ພວກເຂົາທຸກຄົນຕ່າງກໍປະຫລາດໃຈ ໃນຄຳສອນຂອງພຣະອົງ ເພາະພຣະອົງສອນດ້ວຍຣິດອຳນາດ. 33ໃນທຳມະສາລານັ້ນ ໄດ້ມີຊາຍທີ່ຜີມານຮ້າຍເຂົ້າສິງຢູ່ຄົນໜຶ່ງ ມັນຮ້ອງຂຶ້ນດ້ວຍສຽງດັງວ່າ, 34ເຢຊູໄທນາຊາເຣັດເອີຍ, ທ່ານມາຫຍຸ້ງກ່ຽວກັບພວກເຮົາເຮັດຫັງ? ທ່ານມາທຳລາຍພວກເຮົາຊັ້ນບໍ? ພວກເຮົາຮູ້ແລ້ວວ່າທ່ານແມ່ນຜູ້ໃດ ກໍແມ່ນຜູ້ບໍຣິສຸດທີ່ມາຈາກພຣະເຈົ້າ.
35ພຣະເຢຊູເຈົ້າສັ່ງຫ້າມມັນວ່າ, “ມິດແມອອກຈາກຄົນນີ້ສາ” ຜີມານຮ້າຍໄດ້ເຮັດໃຫ້ຊາຍຄົົນນີ້ລົ້ມລົງຕໍ່ໜ້າພວກເຂົາ ແລະອອກໄປຈາກລາວໂດຍບໍ່ທຳຮ້າຍແຕ່ຢ່າງໃດ.
36ປະຊາຊົນທຸກຄົນຕ່າງກໍງຶດປະຫລາດໃຈ ແລະເວົ້າກັນວ່າ, “ຄຳເວົ້ານີ້ເປັນຢ່າງໃດໜໍ ເພາະວ່າເພິ່ນໄດ້ສັ່ງຜີມານຮ້າຍເຫຼົ່ານີ້ດ້ວຍອຳນາດແລະຣິດເດດ ແລ້ວພວກມັນກໍອອກໜີໄປ.” 37ແລ້ວຊື່ສຽງຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍຊ່າລືໄປທົ່ວທຸກບ່ອນໃນຂົງເຂດນັ້ນ.
ພຣະເຢຊູຊ່ວຍຫຼາຍຄົນ
(ມທ 8:14-17; ມລກ 1:29-34)
38ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍຈາກທຳມະສາລາ ແລະເຂົ້າໄປເຮືອນຂອງຊີໂມນ ແມ່ເມຍຂອງຊີໂມນບໍ່ສະບາຍເພາະໄຂ້ຂຶ້ນສູງ ແລະພວກເຂົາກໍໄດ້ອ້ອນວອນພຣະເຢຊູເຈົ້າໃຫ້ຊົງໂຜດຮັກສານາງ. 39ພຣະອົງມາຢືນຢູ່ຂ້າງນາງ ແລະສັ່ງໄຂ້ນັ້ນໃຫ້ໜີໄປ, ໄຂ້ກໍຫາຍໜີໄປຈາກນາງ ແລະທັນໃດນັ້ນ ນາງກໍລຸກຂຶ້ນບົວລະບັດຮັບໃຊ້ພຣະອົງກັບພວກສາວົກ. 40ພໍຕາເວັນຕົກດິນ ຜູ້ທີ່ມີໝູ່ເພື່ອນບໍ່ສະບາຍຍ້ອນພະຍາດໂຣຄາຕ່າງໆ ກໍໄດ້ນຳຄົນເຫຼົ່ານັ້ນມາຫາພຣະເຢຊູເຈົ້າ ພຣະອົງວາງມືໃສ່ເທິງພວກເຂົາທຸກຄົນ ແລະຊົງໂຜດໃຫ້ພວກເຂົາຫາຍດີ.
41ບັນດາຜີມານຮ້າຍກໍອອກໄປຈາກຫລາຍຄົນໂດຍຮ້ອງແຜດສຽງວ່າ, “ທ່ານເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ.” ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຫ້າມເດັດຂາດບໍ່ໃຫ້ພວກມັນເວົ້າອີກຕໍ່ໄປ ເພາະພວກມັນຮູ້ດີວ່າ ພຣະອົງເປັນພຣະຄຣິດ.
ພຣະເຢຊູເຈົ້າເທດສະໜາໃນທຳມະສາລາ
(ມລກ 1:35-39)
42ພໍຮຸ່ງເຊົ້າມາ ພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍຈາກເມືອງໄປຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ບ່ອນທີ່ງຽບສະຫງັດ ຝ່າຍປະຊາຊົນຕ່າງກໍຊອກຫາພຣະອົງ ແລະເມື່ອພົບພຣະອົງແລ້ວ ພວກເຂົາກໍໜ່ວງໜ່ຽວພຣະອົງໄວ້ບໍ່ໃຫ້ຈາກພວກເຂົາໄປ. 43ແຕ່ພຣະອົງກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ເຮົາຕ້ອງປະຂ່າວດີແຫ່ງອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າໃນເມືອງອື່ນເໝືອນກັນ ທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງໃຊ້ເຮົາມາ ກໍເພາະພາລະກິດນີ້ແຫຼະ.”
44ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ເທດສະໜາປ່າວປະກາດ ຕາມທຳມະສາລາຕ່າງໆໃນແຂວງຢູດາຍ.
Dewis Presennol:
ລູກາ 4: BGL
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Bor (Bo) (ບໍ່)Bible by Beyond Translation is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.
ລູກາ 4
4
ມານທົດລອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ
(ມທ 4:1-11; ມລກ 1:12-13)
1ຫຼັງຈາກໂຢຮັນໃຫ້ບັບຕິສະມາພຣະເຢຊູເຈົ້າແລ້ວໄດ້ກັບມາຈາກແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ໂດຍເຕັມໄປດ້ວຍພຣະວິນຍານຣິສຸດເຈົ້າແລະພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າ ໄດ້ນຳພຣະອົງເຂົ້າໄປໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ. 2ໃນທີ່ນັ້ນ ພຣະອົງໄດ້ຖືກມານຮ້າຍທົດລອງເປັນເວລາສີ່ສິບມື້(ສີ່ສິບຄືນ) ໃນວັນເຫົ່ານັ້ນ ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ກິນຫັງເລີຍ ເມື່ອວັນເຫຼົ່ານັ້ນຜ່ານຜົ້ນໄປແລ້ວ ພຣະອົງກໍຫິວອາຫານ.
3ມານຮ້າຍໄດ້ເວົ້າຕໍ່ພຣະອົງວ່າ, “ຖ້າທ່ານເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ ຈົ່ງສັ່ງກ້ອນຫີນນີ້ໃຫ້ກາຍເປັນອາຫານ ເພື່ອເຈົ້າຈະໄດ້ກິນ.”
4ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕອບມັນວ່າ. “ມີຂຽນໄວ້ໃນພຣະຄຳພີວ່າ, ມະນຸດຈະບໍ່ລ້ຽງຊີວິດ ພຽງແຕ່ອາຫານ ເທົ່ານັ້ນ.”
5ແລ້ວມານຮ້າຍ ໄດ້ພາພະເຍຊູຂຶ້ນສູ່ບ່ອນສູງ ແລະໃນທັນໃດນັ້ນກໍສະແດງໃຫ້ພະອົງເຫັນທຸກປະເທດ. ຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ 6ມານຮ້າຍໄດ້ບອກພຣະອົງວ່າ, “ເຮົາຈະໃຫ້ອຳນາດທັງໝົດນີ້ກັບສະຫງ່າຣາສີແຫ່ງແຜ່ນດິນທັງໝົດແກ່ທ່ານ. ເພາະສິ່ງທັງໝົດເຫຼົ່ານັ້ນຖືກມອບໃຫ້ແກ່ເຮົາແລ້ວແລະເຮົາຢາກມອບໃຫ້ຜູ້ໃດກໍໄດ້ຕາມຄວາມຕ້ອງການ. 7ດັ່ງນັ້ນ ສິ່ງທັງທັງໜົດເຫຼົ່ານີ້ ຈະເປັນຂອງທ່ານ ຖ້າທ່ານນະມັດສະການເຮົາ.”
8ພຣະເຢຊູ. ຕອບລາວວ່າ, “ບໍ່! ຂ້ອຍຈະບໍ່ເຮັດ. ເພາະມີຄຳຂຽນໄວ້ໃນພຣະຄຳພີວ່າ, ‘ເຈົ້າຕ້ອງນະມັດສະການພຣະເຈົ້າອົງດຽວຂອງເຈົ້າ. ພຣະອົງເປັນພຽງຜູ້ດຽວທີ່ເຈົ້າຄວນຮັບໃຊ້ແຕ່ພຣະອົງເທົ່ານັ້ນ.’”
9ຈາກນັ້ນມານຮ້າຍກໍໄດ້ນໍາພຣະອົງໄປທີ່ນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ ໃຫ້ພຣະອົງຢືນຢູ່ເທິງຍອດພຣະວິຫານ ແລະເວົ້າຕໍ່ພຣະອົງວ່າ, “ຖ້າທ່ານເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ ຈົ່ງໂຕນລົງຈາກທີ່ນີ້ເບິ່ງດູ. 10ເພາະມີຄຳຂຽນໄວ້ໃນພຣະຄຳພີວ່າ, ‘ພຣະເຈົ້າຈະສັ່ງໃຫ້ຝູງເທວະດາຂອງພຣະອົງ ມາພິທັກຮັກສາທ່ານໄວ້.’ 11ແລະ ຍັງມີຄຳຂຽນໄວ້ອີກວ່າ, ‘ຝູງເທວະດາຈະໃຊ້ມືຂອງຕົນຫອບອູ້ມທ່ານໄວ້ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຕີນຂອງທ່ານຕຳກ້ອນຫີນ.’”
12ແຕ່ພຣະເຢຊູ. ຕອບວ່າ, “ບໍ່. ຂ້ອຍຈະບໍ່. ເພາະມີຄຳຂຽນໄວ້ໃນພຣະຄຳພີວ່າ, ‘ຢ່າທົດສອບພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ.’”
13ເມື່ອມານຮ້າຍທົດລອງພຣະເຢຊູເຈົ້າທຸກປະການແລ້ວມັນກໍໜີຈາກພຣະອົງໄປ ຈົນເຖິງເວລາທີ່ມັນມີໂອກາດອີກ.
ປະຊາຊົນໄດ້ປະຕິເສດພຣະເຢຊູທີ່ເມືອງນາຊາເລັດ
(ມທ 4:12-17; ມລກ 1:14-15)
14ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າ ກໍໄດ້ກັບຄືນມາແຂວງຄາລີເລ ດ້ວຍຣິດອຳນາດຂອງພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າ ຂ່າວເລື່ອງຂອງພຣະອົງໄດ້ຊ່າລືໄປທົ່ວຂົງເຂດນັ້ນ. 15ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງສອນໃນທຳມະສາລາຂອງພວກເຂົາ ແລະໄດ້ຮັບຄຳສັນລະເສີນຈາກທຸກຄົນ.
ຊາວນາຊາເຣັດບໍ່ຍອມຮັບພຣະເຢຊູເຈົ້າ
(ມທ 13:53-58; ມລກ 6:1-6)
16ແລ້ວ ພຣະເຢຊູເຈົ້າ ກໍໄດ້ ມາຍັງນາຊາເຣັດ ຊຶ່ງເປັນເມືອງທີ່ພຣະອົງໄດ້ຈະເລີນເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນນັ້ນ ແລະໃນວັນຊະບາໂຕ ພຣະອົງໄດ້ໄປທີ່ທຳມະສາລາຕາມປົກກະຕິ ພຣະອົງໄດ້ຢືນຂຶ້ນເພື່ອຈະອ່ານພຣະຄຳພີ. 17ແລະ ເຂົາກໍໄດ້ຍື່ນໜັງສືມ້ວນຂອງຜູ້ທຳນວາຍເອຊາຢາ ໃຫ້ພຣະອົງອ່ານ ເມື່ອພຣະອົງພືໜັງສືມ້ວນອອກ ກໍພົບຂໍ້ຄວາມທີ່ຂຽນໄວ້ວ່າ
18ພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ
ຊົງສະຖິດຢູ່ເທິງຂ້ານ້ອຍ ເພາະພຣະອົງໄດ້ຫົດສົງແຕ່ງຕັ້ງຂ້ານ້ອຍ
ໄວ້ ໃຫ້ປະຂ່າວດີແກ່ຄົນຍາກຈົນ.
ພຣະອົງໃຊ້ຂ້ານ້ອຍໄປປະກາດ
ອິດສະຫລະພາບ
ແກ່ຄົນທັງຫລາຍທີ່ຖືກຈຳຈອງ
ແລະ ຄົນຕາບອດຈະເຫັນຮຸ່ງອີກ
ປົດປ່ອຍຜູ້ຖືກກົດຂີ່ໃຫ້ເປັນອິດສະຫລະ
19ແລະເພື່ອປະກາດວ່ານີ້ແມ່ນເວລາທີ່ພຣະເຈົ້າ
ຢາເວຈະຊ່ວຍປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງໃຫ້ພົ້ນ.
20ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍໄດ້ກໍ້ໜັງສືມ້ວນ ຍື່ນຄືນໃຫ້ແກ່ຜູ້ທີ່ມີໜ້າທີ່ເກັບຮັກສາໄວ້ ແລະນັ່ງລົງ ທຸກຄົນໃນທຳມະສາລາຕ່າງກໍຈ້ອງຕາເບິ່ງພຣະອົງ 21ແລະ ພຣະອົງກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ພຣະຄຳພີຕອນນີ້ໄດ້ສຳເລັດເປັນຈິງໃນວັນນີ້ ຕາມທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນນັ້ນແຫຼະ.”
22ທຸກຄົນກໍກ່າວຊົມເຊີຍພຣະອົງ ແລະປະທັບໃຈໃນຖ້ອຍຄຳອັນອ່ອນຫວານ ຊຶ່ງອອກມາຈາກປາກຂອງພຣະອົງ ພວກເຂົາຈຶ່ງເວົ້າວ່າ, “ລາວບໍ່ແມ່ນລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບບໍ?”
23ພຣະອົງ ຊົງກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ພວກເຈົ້າຄົງຈະກ່າວຄຳສຸພາສິດຂໍ້ນີ້ ຕໍ່ເຮົາເປັນແນ່ຄືວ່າ, ‘ທ່ານໝໍເອີຍ, ຈົ່ງປົວຕົວເອງໃຫ້ດີ’ ຄື ‘ບັນດາການ ຊຶ່ງພວກເຮົາໄດ້ຍິນວ່າ ທ່ານໄດ້ກະທຳໃນເມືອງກາເປນາອູມ ຈົ່ງເຮັດໃນເມືອງຂອງຕົນທີ່ນີ້ເໝືອນກັນ.’” 24ແລ້ວ ພຣະອົງກໍກ່າວອີກວ່າ, “ເຮົາບອກພວກເຈົ້າຕາມຄວາມຈິງວ່າ ບໍ່ມີຜູ້ທຳນວາຍຄົນໃດດອກ ທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມເຄົາຣົບນັບຖືໃນບ້ານເມືອງຂອງຕົນ.”
25“ເຮົາ ບອກພວກເຈົ້າຕາມຄວາມຈິງວ່າ, ໃນສະໄໝຂອງເອລີຢາ ເມື່ອຝົນບໍ່ຕົກສາມປີເຄິ່ງ ຊຶ່ງເປັນເຫດໃຫ້ເກີດການອຶດຢາກຢ່າງຮ້າຍແຮງທົ່ວແຜ່ນດິນນັ້ນ ໄດ້ມີແມ່ໝ້າຍຫລາຍຄົນໃນຊາດອິດສະຣາເອນ. 26ແຕ່ ເອລີຢາບໍ່ໄດ້ຖືກໃຊ້ໄປຫາໃຜຈັກຄົນ ໃນພວກແມ່ໝ້າຍເຫຼົ່ານີ້ ນອກຈາກແມ່ໝ້າຍຜູ້ໜຶ່ງ ຢູ່ທີ່ເມືອງຊາເຣຟັດແຂວງຊີໂດນແຕ່ເທົ່ານັ້ນ. 27ໃນ ສະໄໝຂອງຜູ້ທຳນວາຍເອລີຊາ ໄດ້ມີຄົນຂີ້ທູດຕັ້ງຫລາຍຄົນໃນຊາດອິດສະຣາເອນ, ແຕ່ບໍ່ມີຜູ້ໃດໃນພວກເຂົາ ໄດ້ຮັບການຊຳລະໃຫ້ສະອາດດີ ນອກຈາກນາອາມານ ຊາວຊີເຣຍແຕ່ເທົ່ານັ້ນ.”
28ເມື່ອ ປະຊາຊົນໃນທຳມະສາລາໄດ້ຍິນເຊັ່ນນີ້ ພວກເຂົາກໍຄຽດຮ້າຍທີ່ສຸດ. 29ພວກເຂົາ ໄດ້ລຸກຂຶ້ນ ຊຸກພຣະເຢຊູເຈົ້າອອກໄປຈາກເມືອງ ແລະນຳພຣະອົງໄປຍັງແງ່ຜາຊັນ ທີ່ເມືອງຂອງພວກເຂົາຕັ້ງຢູ່ນັ້ນ ເພື່ອໝາຍຈະຊຸກພຣະອົງລົງ. 30ແຕ່ ພຣະອົງຍ່າງຜ່ານທ່າມກາງປະຊາຊົນໜີໄປໄດ້.
ຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ມີຜີຊົ່ວຮ້າຍເຂົ້າສິງ
(ມລກ 1:21-28)
31ແລ້ວພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ ກໍໄດ້ໄປທີ່ເມືອງກາເປນາອູມ ໃນແຂວງຄາລີເລ ແລະຢູ່ໃນເມືອງນີ້ ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງສອນປະຊາຊົນໃນວັນຊະບາໂຕ. 32ພວກເຂົາທຸກຄົນຕ່າງກໍປະຫລາດໃຈ ໃນຄຳສອນຂອງພຣະອົງ ເພາະພຣະອົງສອນດ້ວຍຣິດອຳນາດ. 33ໃນທຳມະສາລານັ້ນ ໄດ້ມີຊາຍທີ່ຜີມານຮ້າຍເຂົ້າສິງຢູ່ຄົນໜຶ່ງ ມັນຮ້ອງຂຶ້ນດ້ວຍສຽງດັງວ່າ, 34ເຢຊູໄທນາຊາເຣັດເອີຍ, ທ່ານມາຫຍຸ້ງກ່ຽວກັບພວກເຮົາເຮັດຫັງ? ທ່ານມາທຳລາຍພວກເຮົາຊັ້ນບໍ? ພວກເຮົາຮູ້ແລ້ວວ່າທ່ານແມ່ນຜູ້ໃດ ກໍແມ່ນຜູ້ບໍຣິສຸດທີ່ມາຈາກພຣະເຈົ້າ.
35ພຣະເຢຊູເຈົ້າສັ່ງຫ້າມມັນວ່າ, “ມິດແມອອກຈາກຄົນນີ້ສາ” ຜີມານຮ້າຍໄດ້ເຮັດໃຫ້ຊາຍຄົົນນີ້ລົ້ມລົງຕໍ່ໜ້າພວກເຂົາ ແລະອອກໄປຈາກລາວໂດຍບໍ່ທຳຮ້າຍແຕ່ຢ່າງໃດ.
36ປະຊາຊົນທຸກຄົນຕ່າງກໍງຶດປະຫລາດໃຈ ແລະເວົ້າກັນວ່າ, “ຄຳເວົ້ານີ້ເປັນຢ່າງໃດໜໍ ເພາະວ່າເພິ່ນໄດ້ສັ່ງຜີມານຮ້າຍເຫຼົ່ານີ້ດ້ວຍອຳນາດແລະຣິດເດດ ແລ້ວພວກມັນກໍອອກໜີໄປ.” 37ແລ້ວຊື່ສຽງຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍຊ່າລືໄປທົ່ວທຸກບ່ອນໃນຂົງເຂດນັ້ນ.
ພຣະເຢຊູຊ່ວຍຫຼາຍຄົນ
(ມທ 8:14-17; ມລກ 1:29-34)
38ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍຈາກທຳມະສາລາ ແລະເຂົ້າໄປເຮືອນຂອງຊີໂມນ ແມ່ເມຍຂອງຊີໂມນບໍ່ສະບາຍເພາະໄຂ້ຂຶ້ນສູງ ແລະພວກເຂົາກໍໄດ້ອ້ອນວອນພຣະເຢຊູເຈົ້າໃຫ້ຊົງໂຜດຮັກສານາງ. 39ພຣະອົງມາຢືນຢູ່ຂ້າງນາງ ແລະສັ່ງໄຂ້ນັ້ນໃຫ້ໜີໄປ, ໄຂ້ກໍຫາຍໜີໄປຈາກນາງ ແລະທັນໃດນັ້ນ ນາງກໍລຸກຂຶ້ນບົວລະບັດຮັບໃຊ້ພຣະອົງກັບພວກສາວົກ. 40ພໍຕາເວັນຕົກດິນ ຜູ້ທີ່ມີໝູ່ເພື່ອນບໍ່ສະບາຍຍ້ອນພະຍາດໂຣຄາຕ່າງໆ ກໍໄດ້ນຳຄົນເຫຼົ່ານັ້ນມາຫາພຣະເຢຊູເຈົ້າ ພຣະອົງວາງມືໃສ່ເທິງພວກເຂົາທຸກຄົນ ແລະຊົງໂຜດໃຫ້ພວກເຂົາຫາຍດີ.
41ບັນດາຜີມານຮ້າຍກໍອອກໄປຈາກຫລາຍຄົນໂດຍຮ້ອງແຜດສຽງວ່າ, “ທ່ານເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ.” ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຫ້າມເດັດຂາດບໍ່ໃຫ້ພວກມັນເວົ້າອີກຕໍ່ໄປ ເພາະພວກມັນຮູ້ດີວ່າ ພຣະອົງເປັນພຣະຄຣິດ.
ພຣະເຢຊູເຈົ້າເທດສະໜາໃນທຳມະສາລາ
(ມລກ 1:35-39)
42ພໍຮຸ່ງເຊົ້າມາ ພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍຈາກເມືອງໄປຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ບ່ອນທີ່ງຽບສະຫງັດ ຝ່າຍປະຊາຊົນຕ່າງກໍຊອກຫາພຣະອົງ ແລະເມື່ອພົບພຣະອົງແລ້ວ ພວກເຂົາກໍໜ່ວງໜ່ຽວພຣະອົງໄວ້ບໍ່ໃຫ້ຈາກພວກເຂົາໄປ. 43ແຕ່ພຣະອົງກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ເຮົາຕ້ອງປະຂ່າວດີແຫ່ງອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າໃນເມືອງອື່ນເໝືອນກັນ ທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງໃຊ້ເຮົາມາ ກໍເພາະພາລະກິດນີ້ແຫຼະ.”
44ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ເທດສະໜາປ່າວປະກາດ ຕາມທຳມະສາລາຕ່າງໆໃນແຂວງຢູດາຍ.
Dewis Presennol:
:
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Bor (Bo) (ບໍ່)Bible by Beyond Translation is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.