Beth yw Cariad go iawn?

Alla i Wir Oresgyn Pechod a Themtasiwn?

Mae'r Beibl yn Fyw

Dod i Deyrnasu

Penderfyniad Mwyaf Dy Fywyd!

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Beibl I Blant

I Surrender: Defosiynau Ysbrydoledig wedi'u sgwennu gan Garcharorion

Cyfrinachau Eden

21 Dydd i Orlifo

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkLEV">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="LEV.5">
 <div class="label">5</div><div class="s">Achosion yn gofyn Aberth dros Bechod</div><div class="m"> 1&#8220; &#8216;Os bydd unrhyw un yn pechu oherwydd iddo, ar &#244;l clywed cyhuddiad cyhoeddus, beidio &#226; dweud dim, er ei fod yn dyst a'i fod wedi gweld, neu'n gwybod, bydd yn gyfrifol am ei drosedd. 2Neu os bydd unrhyw un yn cyffwrdd ag unrhyw beth aflan, boed yn gorff bwystfil aflan, neu anifail aflan, neu ymlusgiad aflan, er iddo wneud hynny'n ddiarwybod, y mae'n aflan ac yn euog. 3Neu os bydd yn cyffwrdd ag unrhyw aflendid dynol, sef unrhyw beth a fydd yn ei wneud yn aflan, er iddo wneud hynny'n ddiarwybod, pan fydd yn sylweddoli hynny bydd yn euog. 4Neu os bydd rhywun yn tyngu llw yn ddifeddwl, boed i wneud drwg neu dda, mewn unrhyw beth y byddai rhywun yn tyngu llw difeddwl yngl&#375;n ag ef, er iddo wneud hynny'n ddiarwybod, pan fydd yn sylweddoli hynny bydd yn euog o un o'r pethau hyn. 5Pan fydd rhywun yn euog o un o'r pethau hyn, dylai gyffesu ym mha fodd y pechodd, 6ac yn iawn am y pechod a wnaeth y mae i ddod ag aberth dros bechod i'r ARGLWYDD, sef oen benyw neu afr o'r praidd; a bydd yr offeiriad yn gwneud cymod drosto am ei bechod.</div><div class="p"> 7&#8220; &#8216;Os na all fforddio oen, dylai ddod &#226; dwy durtur neu ddau gyw colomen i'r ARGLWYDD yn iawn am ei bechod, y naill yn aberth dros bechod a'r llall yn boethoffrwm. 8Y mae i ddod &#226; hwy at yr offeiriad, a bydd yntau yn cyflwyno un yn aberth dros bechod, ac yn torri'r pen oddi wrth y corff heb eu gwahanu'n llwyr. 9Yna bydd yn taenellu peth o waed yr aberth dros bechod ar ochr yr allor, ac yn gwasgu allan y gweddill wrth droed yr allor. Dyma fydd yr aberth dros bechod. 10Bydd yn cyflwyno'r ail yn boethoffrwm yn y dull arferol. Fel hyn y bydd yr offeiriad yn gwneud cymod drosto am y pechod a wnaeth, ac fe faddeuir iddo.</div><div class="p"> 11&#8220; &#8216;Ond os na all fforddio dwy durtur neu ddau gyw colomen, dylai ddod &#226; rhodd o ddegfed ran o effa o beilliaid yn aberth dros ei bechod; nid yw i roi olew na thus arno, am mai offrwm dros bechod ydyw. 12Y mae i ddod ag ef at yr offeiriad, a bydd yntau'n cymryd dyrnaid ohono yn gyfran goffa, ac yn ei losgi ar yr allor ar ben yr offrymau trwy d&#226;n i'r ARGLWYDD; dyma fydd yr aberth dros bechod. 13Fel hyn y bydd yr offeiriad yn gwneud cymod drosto am y pechod a wnaeth yngl&#375;n ag un o'r pethau hyn, ac fe faddeuir iddo. Bydd y gweddill yn eiddo i'r offeiriad, fel gyda'r bwydoffrwm.&#8217; &#8221;</div><div class="s">Offrwm dros Gamwedd</div><div class="m"> 14Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, 15&#8220;Pan fydd unrhyw un yn gwneud camwedd ac yn pechu'n anfwriadol yngl&#375;n &#226; phethau sanctaidd yr ARGLWYDD, dylai ddod &#226; hwrdd o'r praidd yn iawn i'r ARGLWYDD, a hwnnw'n un di-nam ac o'r gwerth priodol mewn siclau o arian, yn &#244;l sicl y cysegr; dyma fydd yr offrwm dros gamwedd. 16Y mae i dalu am y pechod a wnaeth yngl&#375;n &#226;'r pethau sanctaidd, ac i ychwanegu pumed ran ato a'i roi i'r offeiriad; yna bydd yr offeiriad yn gwneud cymod drosto gyda hwrdd yn offrwm dros gamwedd, ac fe faddeuir iddo.</div><div class="p"> 17&#8220;Os bydd unrhyw un yn pechu ac yn gwneud un o'r pethau na ddylid eu gwneud yn &#244;l gorchmynion yr ARGLWYDD, er nad yw'n ymwybodol o hynny, y mae'n euog ac yn gyfrifol am ei drosedd. 18Dylai ddod &#226; hwrdd o'r praidd at yr offeiriad yn offrwm dros gamwedd, a hwnnw'n un di-nam ac o'r gwerth priodol. Yna bydd yr offeiriad yn gwneud cymod drosto am y trosedd a gyflawnodd yn anfwriadol, ac fe faddeuir iddo. 19Dyma fydd yr offrwm dros gamwedd, oherwydd iddo wneud camwedd yn erbyn yr ARGLWYDD.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkLEV">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="LEV.6">
 <div class="label">6</div><div class="m"> 1 # 6:1 Hebraeg, 5:20. Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, 2&#8220;Os bydd unrhyw un yn pechu ac yn anffyddlon i'r ARGLWYDD oherwydd iddo dwyllo ei gymydog yngl&#375;n &#226; rhywbeth a ymddiriedwyd iddo, neu a adawyd yn ei ofal, neu a ladratawyd, neu oherwydd iddo dreisio ei gymydog, 3neu oherwydd iddo ddarganfod peth a gollwyd, a thwyllo a thyngu'n dwyllodrus yngl&#375;n ag ef&#8212;yn wir, unrhyw un o'r pechodau a wneir gan bobl&#8212; 4pan fydd wedi pechu ac felly'n euog, dylai ddychwelyd yr hyn a ladrataodd neu a gymerodd trwy drais, neu'r hyn a ymddiriedwyd iddo, neu'r peth coll a ddarganfu, 5neu unrhyw beth y tyngodd yn dwyllodrus yngl&#375;n ag ef. Y mae i dalu'n llawn amdano, ac i ychwanegu pumed ran ato a'i roi i'r perchennog y diwrnod y bydd yn gwneud offrwm dros ei gamwedd. 6Y mae i ddod &#226; hwrdd o'r praidd at yr ARGLWYDD#6:6 TM yn ychwanegu at yr offeiriad. yn offrwm dros gamwedd, a hwnnw'n un di-nam ac o'r gwerth priodol. 7Yna bydd yr offeiriad yn gwneud cymod drosto gerbron yr ARGLWYDD, ac fe faddeuir iddo am unrhyw un o'r pethau a wnaeth i fod yn euog.&#8221;</div><div class="s">Deddf y Poethoffrwm</div><div class="m"> 8 # 6:8 Hebraeg, 6:1. Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, 9&#8220;Gorchymyn i Aaron a'i feibion a dweud, &#8216;Dyma ddeddf y poethoffrwm: Y mae'r poethoffrwm i'w adael ar aelwyd yr allor trwy'r nos hyd y bore, a'r t&#226;n i'w gadw i losgi ar yr allor. 10Yna bydd yr offeiriad yn gwisgo'i wisgoedd lliain, a dillad isaf o liain agosaf at ei gorff, a bydd yn codi lludw'r poethoffrwm, a yswyd gan d&#226;n ar yr allor, ac yn ei roi wrth ymyl yr allor. 11Bydd yr offeiriad wedyn yn tynnu ei ddillad ac yn gwisgo dillad eraill, ac yn mynd &#226;'r lludw y tu allan i'r gwersyll i le dihalog. 12Rhaid cadw'r t&#226;n i losgi ar yr allor; nid yw i ddiffodd. Y mae'r offeiriad i roi coed arni bob bore, gosod y poethoffrwm arni a llosgi braster yr heddoffrwm. 13Rhaid cadw'r t&#226;n i losgi'n barhaol ar yr allor; nid yw i ddiffodd.</div><div class="s">Deddf y Bwydoffrwm</div><div class="m"> 14&#8220; &#8216;Dyma ddeddf y bwydoffrwm: Y mae meibion Aaron i ddod ag ef o flaen yr allor gerbron yr ARGLWYDD. 15Bydd offeiriad yn cymryd ohono ddyrnaid o beilliaid, ynghyd &#226;'r olew a'r holl thus a fydd dros y bwydoffrwm, ac yn ei losgi'n gyfran goffa ar yr allor, yn arogl peraidd i'r ARGLWYDD. 16Bydd Aaron a'i feibion yn bwyta'r gweddill ohono, ond rhaid ei fwyta heb furum mewn lle sanctaidd; y maent i'w fwyta yng nghyntedd pabell y cyfarfod. 17Ni ddylid ei bobi &#226; lefain; fe'i rhoddais iddynt yn gyfran o'u hoffrymau i mi trwy d&#226;n. Fel yr aberth dros bechod a'r offrwm dros gamwedd y mae'n gwbl sanctaidd. 18Caiff pob un o feibion Aaron ei fwyta, fel y deddfwyd am byth dros eich cenedlaethau yngl&#375;n &#226;'r offrymau trwy d&#226;n i'r ARGLWYDD; fe sancteiddir pwy bynnag a'u cyffwrdd.&#8217; &#8221;</div><div class="p"> 19Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, 20&#8220;Dyma'r offrwm y mae Aaron a'i feibion i'w gyflwyno i'r ARGLWYDD ar y dydd yr eneinir ef: degfed ran o effa o beilliaid yn fwydoffrwm rheolaidd, hanner ohono yn y bore a hanner gyda'r nos. 21Bydd wedi ei baratoi ag olew ar radell; dewch ag ef wedi ei gymysgu a'i gyflwyno'n fwydoffrwm wedi ei dorri'n ddarnau, yn arogl peraidd i'r ARGLWYDD. 22Y mae i'w baratoi gan y mab sydd i ddilyn Aaron fel offeiriad eneiniog; llosgir ef yn llwyr i'r ARGLWYDD fel y deddfwyd am byth. 23Y mae pob bwydoffrwm gan offeiriad i'w losgi'n llwyr; ni ddylid ei fwyta.&#8221;</div><div class="s">Deddf yr Aberth dros Bechod</div><div class="m"> 24Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, &#8220;Dywed wrth Aaron a'i feibion, 25&#8216;Dyma ddeddf yr aberth dros bechod: Y mae'r aberth dros bechod i'w ladd o flaen yr ARGLWYDD yn y lle y lleddir y poethoffrwm; bydd yn gwbl sanctaidd. 26Yr offeiriad a fydd yn ei gyflwyno'n aberth dros bechod fydd yn ei fwyta, a hynny mewn lle sanctaidd yng nghyntedd pabell y cyfarfod. 27Bydd unrhyw beth sy'n cyffwrdd &#226;'r cig yn sanctaidd, ac os collir peth o'i waed ar wisg, rhaid ei golchi mewn lle sanctaidd. 28Rhaid torri'r llestr pridd y coginir y cig ynddo; ond os mewn llestr pres y coginir ef, rhaid ei sgwrio a'i olchi &#226; d&#373;r. 29Caiff pob gwryw o blith yr offeiriaid ei fwyta; y mae'n gwbl sanctaidd. 30Ond ni ddylid bwyta unrhyw aberth dros bechod y dygir ei waed i babell y cyfarfod i wneud cymod yn y cysegr; rhaid ei losgi yn y t&#226;n.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkPSA">
 <div class="chapter ch105" data-usfm="PSA.105">
 <div class="label">105</div><div class="q"> 1Diolchwch i'r ARGLWYDD. Galwch ar ei enw,</div><div class="q">gwnewch yn hysbys ei weithredoedd ymysg y bobloedd.</div><div class="q"> 2Canwch iddo, moliannwch ef,</div><div class="q">dywedwch am ei holl ryfeddodau.</div><div class="q"> 3Gorfoleddwch yn ei enw sanctaidd;</div><div class="q">llawenhaed calon y rhai sy'n ceisio'r ARGLWYDD.</div><div class="q"> 4Ceisiwch yr ARGLWYDD a'i nerth,</div><div class="q">ceisiwch ei wyneb bob amser.</div><div class="q"> 5Cofiwch y rhyfeddodau a wnaeth,</div><div class="q">ei wyrthiau a'r barnedigaethau a gyhoeddodd,</div><div class="q"> 6chwi ddisgynyddion Abraham, ei was,</div><div class="q">disgynyddion Jacob, ei etholedig.</div><div class="b"></div><div class="q"> 7Ef yw'r ARGLWYDD ein Duw,</div><div class="q">ac y mae ei farnedigaethau dros yr holl ddaear.</div><div class="q"> 8Y mae'n cofio ei gyfamod dros byth,</div><div class="q">gair ei orchymyn hyd fil o genedlaethau,</div><div class="q"> 9sef y cyfamod a wnaeth ag Abraham,</div><div class="q">a'i lw i Isaac&#8212;</div><div class="q"> 10yr hyn a osododd yn ddeddf i Jacob,</div><div class="q">ac yn gyfamod tragwyddol i Israel,</div><div class="q"> 11a dweud, &#8220;I chwi y rhoddaf wlad Canaan</div><div class="q">yn gyfran eich etifeddiaeth.&#8221;</div><div class="q"> 12Pan oeddent yn fychan o rif,</div><div class="q">yn ychydig, ac yn grwydriaid yn y wlad,</div><div class="q"> 13yn crwydro o genedl i genedl,</div><div class="q">ac o un deyrnas at bobl eraill,</div><div class="q"> 14ni adawodd i neb eu darostwng,</div><div class="q">ond ceryddodd frenhinoedd o'u hachos,</div><div class="q"> 15a dweud, &#8220;Peidiwch &#226; chyffwrdd &#226;'m heneiniog,</div><div class="q">na gwneud niwed i'm proffwydi.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="q"> 16Pan alwodd am newyn dros y wlad,</div><div class="q">a thorri ymaith eu cynhaliaeth o fara,</div><div class="q"> 17yr oedd wedi anfon g&#373;r o'u blaenau,</div><div class="q">Joseff, a werthwyd yn gaethwas.</div><div class="q"> 18Doluriwyd ei draed yn y cyffion,</div><div class="q">a rhoesant haearn am ei wddf,</div><div class="q"> 19nes i'r hyn a ddywedodd ef ddod yn wir,</div><div class="q">ac i air yr ARGLWYDD ei brofi'n gywir.</div><div class="q"> 20Anfonodd y brenin i'w ryddhau&#8212;</div><div class="q">brenin y cenhedloedd yn ei wneud yn rhydd;</div><div class="q"> 21gwnaeth ef yn feistr ar ei d&#375;,</div><div class="q">ac yn llywodraethwr ar ei holl eiddo,</div><div class="q"> 22i hyfforddi ei dywysogion yn &#244;l ei ddymuniad,</div><div class="q">ac i ddysgu doethineb i'w henuriaid.</div><div class="b"></div><div class="q"> 23Yna daeth Israel hefyd i'r Aifft,</div><div class="q">a Jacob i grwydro yn nhir Ham.</div><div class="q"> 24A gwnaeth yr Arglwydd ei bobl yn ffrwythlon iawn,</div><div class="q">ac aethant yn gryfach na'u gelynion.</div><div class="q"> 25Trodd yntau eu calon i gas&#225;u ei bobl,</div><div class="q">ac i ymddwyn yn ddichellgar at ei weision.</div><div class="q"> 26Yna anfonodd ei was Moses,</div><div class="q">ac Aaron, yr un yr oedd wedi ei ddewis,</div><div class="q"> 27a thrwy eu geiriau hwy gwnaeth#105:27 Felly Fersiynau. Hebraeg, rhoddasant arnynt hwy eiriau. arwyddion</div><div class="q">a gwyrthiau yn nhir Ham.</div><div class="q"> 28Anfonodd dywyllwch, ac aeth yn dywyll,</div><div class="q">eto yr#105:28 Felly Fersiynau. Hebraeg, nid. oeddent yn gwrthryfela yn erbyn ei eiriau.</div><div class="q"> 29Trodd eu dyfroedd yn waed,</div><div class="q">a lladdodd eu pysgod.</div><div class="q"> 30Llanwyd eu tir &#226; llyffaint,</div><div class="q">hyd yn oed ystafelloedd eu brenhinoedd.</div><div class="q"> 31Pan lefarodd ef, daeth haid o bryfed</div><div class="q">a llau trwy'r holl wlad.</div><div class="q"> 32Rhoes iddynt genllysg yn lle glaw,</div><div class="q">a mellt yn fflachio trwy eu gwlad.</div><div class="q"> 33Trawodd y gwinwydd a'r ffigyswydd,</div><div class="q">a malurio'r coed trwy'r wlad.</div><div class="q"> 34Pan lefarodd ef, daeth locustiaid</div><div class="q">a lindys heb rifedi,</div><div class="q"> 35nes iddynt fwyta'r holl laswellt trwy'r wlad,</div><div class="q">a difa holl gynnyrch y ddaear.</div><div class="q"> 36A thrawodd bob cyntafanedig yn y wlad,</div><div class="q">blaenffrwyth eu holl nerth.</div><div class="b"></div><div class="q"> 37Yna dygodd hwy allan gydag arian ac aur,</div><div class="q">ac nid oedd un yn baglu ymysg y llwythau.</div><div class="q"> 38Llawenhaodd yr Eifftiaid pan aethant allan,</div><div class="q">oherwydd bod arnynt eu hofn hwy.</div><div class="q"> 39Lledaenodd gwmwl i'w gorchuddio,</div><div class="q">a th&#226;n i oleuo iddynt yn y nos.</div><div class="q"> 40Pan fu iddynt ofyn, anfonodd soflieir iddynt,</div><div class="q">a digonodd hwy &#226; bara'r nefoedd.</div><div class="q"> 41Holltodd graig nes bod d&#373;r yn pistyllio,</div><div class="q">ac yn llifo fel afon trwy'r diffeithwch.</div><div class="q"> 42Oherwydd yr oedd yn cofio ei addewid sanctaidd</div><div class="q">i Abraham ei was.</div><div class="b"></div><div class="q"> 43Dygodd ei bobl allan mewn llawenydd,</div><div class="q">ei rai etholedig mewn gorfoledd.</div><div class="q"> 44Rhoes iddynt diroedd y cenhedloedd,</div><div class="q">a chymerasant feddiant o ffrwyth llafur pobloedd,</div><div class="q"> 45er mwyn iddynt gadw ei ddeddfau,</div><div class="q">ac ufuddhau i'w gyfreithiau.</div><div class="q">Molwch yr ARGLWYDD.</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bk1CO">
 <div class="chapter ch14" data-usfm="1CO.14">
 <div class="label">14</div><div class="s">Dawn Tafodau a Dawn Proffwydo</div><div class="m"> 1Dilynwch gariad yn daer, a rhowch eich bryd ar y doniau ysbrydol, yn enwedig dawn proffwydo. 2Oherwydd y mae'r sawl sydd yn llefaru &#226; thafodau yn llefaru, nid wrth bobl, ond wrth Dduw. Nid oes unrhyw un yn ei ddeall; llefaru pethau dirgel y mae, yn yr Ysbryd. 3Ond y mae'r sawl sy'n proffwydo yn llefaru wrth bobl bethau sy'n eu hadeiladu a'u calonogi a'u cysuro. 4Y mae'r sawl sy'n llefaru &#226; thafodau yn ei adeiladu ei hun, ond y mae'r sawl sy'n proffwydo yn adeiladu'r eglwys. 5Mi hoffwn ichwi i gyd lefaru &#226; thafodau, ond yn fwy byth ichwi broffwydo. Y mae'r sawl sy'n proffwydo yn well na'r sawl sy'n llefaru &#226; thafodau, os na all ddehongli'r hyn y mae'n ei ddweud, er mwyn i'r eglwys gael adeiladaeth.</div><div class="p"> 6Yn awr, gyfeillion, os dof atoch gan lefaru &#226; thafodau, pa les a wnaf i chwi, os na ddywedaf rywbeth wrthych sy'n ddatguddiad, neu'n wybodaeth, neu'n broffwydoliaeth, neu'n hyfforddiant? 7Ystyriwch offerynnau difywyd sy'n cynhyrchu s&#373;n, fel ffliwt neu delyn; os na seiniant eu nodau eglur eu hunain, sut y mae gwybod beth sy'n cael ei ganu arnynt? 8Ac os yw'r utgorn yn rhoi nodyn aneglur, pwy sy'n mynd i'w arfogi ei hun i frwydr? 9Felly chwithau: wrth lefaru &#226; thafodau, os na thraethwch air y gellir ei ddeall, pa fodd y gall neb wybod beth a ddywedir? Malu awyr y byddwch. 10Mor niferus yw'r mathau o ieithoedd sydd yn y byd! Ac nid oes unman heb iaith. 11Ond os nad wyf yn deall ystyr y siaradwr, byddaf yn farbariad aflafar iddo, ac yntau i minnau. 12Gan eich bod chwi, felly, a'ch bryd ar ddoniau'r Ysbryd, ceisiwch gyflawnder o'r rhai sy'n adeiladu'r eglwys. 13Felly, bydded i'r sawl sy'n llefaru &#226; thafodau wedd&#239;o am y gallu i ddehongli. 14Oherwydd os byddaf yn gwedd&#239;o &#226; thafodau, y mae fy ysbryd yn gwedd&#239;o, ond y mae fy meddwl yn ddiffrwyth. 15Beth a wnaf, felly? Mi wedd&#239;af &#226;'m hysbryd, ond mi wedd&#239;af &#226;'m deall hefyd. Mi ganaf &#226;'r ysbryd, ond mi ganaf &#226;'r deall hefyd. 16Onid e, os byddi'n moliannu &#226;'r ysbryd, pa fodd y gall rhywun sydd heb ei hyfforddi ddweud yr &#8220;Amen&#8221; i'r diolch yr wyt yn ei roi, os nad yw'n deall beth yr wyt yn ei ddweud? 17Yr wyt ti'n wir yn rhoi'r diolch yn ddigon da, ond nid yw'r llall yn cael ei adeiladu. 18Diolch i Dduw, yr wyf fi'n llefaru &#226; thafodau yn fwy na chwi i gyd. 19Ond yn yr eglwys, y mae'n well gennyf lefaru pum gair &#226;'m deall, er mwyn hyfforddi eraill, na deng mil o eiriau &#226; thafodau.</div><div class="p"> 20Fy nghyfeillion, peidiwch &#226; bod yn blantos o ran deall; byddwch yn fabanod o ran drygioni, ond yn aeddfed o ran deall. 21Y mae'n ysgrifenedig yn y Gyfraith:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;Trwy rai o dafodau dieithr,</div><div class="q">ac &#226; gwefusau estroniaid,</div><div class="q">y llefaraf wrth y bobl hyn,</div><div class="q">ac eto ni wrandawant arnaf,&#8217;</div><div class="q">medd yr Arglwydd.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 22Arwyddion yw tafodau, felly, nid i gredinwyr, ond i anghredinwyr; ond proffwydoliaeth, nid i anghredinwyr y mae, ond i gredinwyr. 23Felly, pan ddaw holl aelodau'r eglwys ynghyd i'r un lle, os bydd pawb yn llefaru &#226; thafodau, a phobl heb eu hyfforddi, neu anghredinwyr, yn dod i mewn, oni ddywedant eich bod yn wallgof? 24Ond os bydd pawb yn proffwydo, ac anghredadun neu rywun heb ei hyfforddi yn dod i mewn, fe'i hargyhoeddir gan bawb, a'i ddwyn i farn gan bawb; 25daw pethau cuddiedig ei galon i'r amlwg, ac felly bydd yn syrthio ar ei wyneb ac yn addoli Duw a dweud, &#8220;Y mae Duw yn wir yn eich plith.&#8221;</div><div class="s">Popeth i'w Wneud mewn Trefn</div><div class="m"> 26Beth amdani, ynteu, gyfeillion? Pan fyddwch yn ymgynnull, bydd gan bob un ei salm, ei air o hyfforddiant, ei ddatguddiad, ei lefaru &#226; thafodau, ei ddehongliad. Gadewch i bob peth fod er adeiladaeth. 27Os oes rhywun yn llefaru &#226; thafodau, bydded i ddau yn unig, neu dri ar y mwyaf, lefaru, a phob un yn ei dro; a bydded i rywun ddehongli. 28Os nad oes dehonglydd yn bresennol, bydded y llefarydd yn ddistaw yn y gynulleidfa, a llefaru wrtho'i hun ac wrth Dduw. 29Dim ond dau neu dri o'r proffwydi sydd i lefaru, a'r lleill i bwyso'r neges. 30Os daw datguddiad i rywun arall sy'n eistedd gerllaw, bydded i'r proffwyd sy'n llefaru dewi. 31Oherwydd gall pawb ohonoch broffwydo, bob yn un, er mwyn i bawb gael addysg a chysur. 32Ac y mae ysbryd pob proffwyd yn ddarostyngedig i'r proffwyd. 33Nid Duw anhrefn yw Duw, ond Duw heddwch.</div><div class="p">Yn &#244;l y drefn ym mhob un o eglwysi'r saint, 34dylai'r gwragedd fod yn ddistaw yn yr eglwysi, oherwydd ni chaniateir iddynt lefaru. Dylent fod yn ddarostyngedig, fel y mae'r Gyfraith hefyd yn dweud. 35Os ydynt am gael gwybod rhywbeth, dylent ofyn i'w gw&#375;r eu hunain gartref, oherwydd peth anweddus yw i wraig lefaru yn y gynulleidfa. 36Ai oddi wrthych chwi y cychwynnodd gair Duw? Neu ai atoch chwi yn unig y cyrhaeddodd?</div><div class="p"> 37Os oes rhywun ohonoch yn tybio ei fod yn broffwyd, neu'n rhywun ysbrydol, dylai gydnabod mai gorchymyn yr Arglwydd yw'r hyn yr wyf yn ei ysgrifennu atoch. 38Os oes rhai nad ydynt yn cydnabod hynny, ni ch&#226;nt hwythau eu cydnabod.#14:38 Yn &#244;l darlleniad arall, hynny, gadewch iddo beidio &#226;'i gydnabod. 39Felly, fy nghyfeillion, rhowch eich bryd ar broffwydo, a pheidiwch &#226; gwahardd llefaru &#226; thafodau. 40Dylid gwneud popeth yn weddus ac mewn trefn.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Robert RobertsSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg