Penderfyniad Mwyaf Dy Fywyd!

Alla i Wir Oresgyn Pechod a Themtasiwn?

Beibl I Blant

21 Dydd i Orlifo

I Surrender: Defosiynau Ysbrydoledig wedi'u sgwennu gan Garcharorion

Beth yw Cariad go iawn?

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Dod i Deyrnasu

Cyfrinachau Eden

Mae'r Beibl yn Fyw

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="MAT.15">
 <div class="label">15</div><div class="s">Traddodiad yr Hynafiaid</div><div class="r"> Mc. 7:1&#8211;23</div><div class="m"> 1Yna daeth Phariseaid ac ysgrifenyddion o Jerwsalem at Iesu a dweud, 2&#8220;Pam y mae dy ddisgyblion di yn troseddu yn erbyn traddodiad yr hynafiaid? Oherwydd nid ydynt yn golchi eu dwylo pan fyddant yn bwyta'u bwyd.&#8221; 3Atebodd yntau hwy, &#8220;A pham yr ydych chwithau yn troseddu yn erbyn gorchymyn Duw er mwyn eich traddodiad? 4Oherwydd dywedodd Duw, &#8216;Anrhydedda dy dad a'th fam&#8217;, a &#8216;Bydded farw'n gelain y sawl a felltithia ei dad neu ei fam.&#8217; 5Ond yr ydych chwi'n dweud, &#8216;Os dywed rhywun wrth ei dad neu ei fam, &#8220;Offrwm i Dduw yw beth bynnag y gallasit ei dderbyn yn gymorth gennyf fi&#8221;, ni chaiff anrhydeddu ei dad#15:5 Yn &#244;l darlleniad arall ychwanegir neu ei fam..&#8217; 6Ac yr ydych wedi dirymu gair Duw er mwyn eich traddodiad chwi. 7Ragrithwyr, da y proffwydodd Eseia amdanoch:</div><div class="b"></div><div class="q"> 8&#8220; &#8216;Y mae'r bobl hyn yn fy anrhydeddu &#226;'u gwefusau,</div><div class="q">ond y mae eu calon ymhell oddi wrthyf;</div><div class="q"> 9yn ofer y maent yn fy addoli,</div><div class="q">gan ddysgu gorchmynion dynol fel athrawiaethau.&#8217; &#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 10Galwodd y dyrfa ato a dywedodd wrthynt, &#8220;Gwrandewch a deallwch. 11Nid yr hyn sy'n mynd i mewn i enau rhywun sy'n ei halogi, ond yr hyn sy'n dod allan o'i enau, dyna sy'n halogi rhywun.&#8221; 12Yna daeth ei ddisgyblion a dweud wrtho, &#8220;A wyddost fod y Phariseaid wedi eu tramgwyddo wrth glywed dy eiriau?&#8221; 13Atebodd yntau, &#8220;Pob planhigyn na phlannodd fy Nhad nefol, fe'i diwreiddir. 14Gadewch iddynt; arweinwyr dall i ddeillion ydynt. Os bydd rhywun dall yn arwain rhywun dall, bydd y ddau yn syrthio i bydew.&#8221; 15Dywedodd Pedr wrtho, &#8220;Eglura'r ddameg hon inni.&#8221; 16Meddai Iesu, &#8220;A ydych chwithau'n dal mor ddiddeall? 17Oni welwch fod popeth sy'n mynd i mewn i'r genau yn mynd i'r cylla ac yn cael ei yrru allan i'r geudy? 18Ond y mae'r pethau sy'n dod allan o'r genau yn dod o'r galon, a dyna'r pethau sy'n halogi rhywun. 19Oherwydd o'r galon y daw cynllunio drygionus, llofruddio, godinebu, puteinio, lladrata, camdystiolaethu, a chablu. 20Dyma'r pethau sy'n halogi rhywun; ond bwyta &#226; dwylo heb eu golchi, nid yw hynny'n halogi neb.&#8221;</div><div class="s">Ffydd y Gananees</div><div class="r"> Mc. 7:24&#8211;30</div><div class="m"> 21Aeth Iesu allan oddi yno ac ymadawodd i barthau Tyrus a Sidon. 22A dyma wraig oedd yn Ganan&#235;es o'r cyffiniau hynny yn dod ymlaen gan weiddi, &#8220;Syr, trugarha wrthyf, Fab Dafydd; y mae fy merch wedi ei meddiannu gan gythraul ac yn dioddef yn enbyd.&#8221; 23Ond nid atebodd ef un gair iddi. A daeth ei ddisgyblion ato a gofyn iddo, &#8220;Gyr hi i ffwrdd, oherwydd y mae'n gweiddi ar ein h&#244;l.&#8221; 24Atebodd yntau, &#8220;Ni'm hanfonwyd at neb ond at ddefaid colledig t&#375; Israel.&#8221; 25Ond daeth hithau ac ymgrymu iddo gan ddweud, &#8220;Syr, helpa fi.&#8221; 26Atebodd Iesu, &#8220;Nid yw'n deg cymryd bara'r plant a'i daflu i'r c&#373;n.&#8221; 27Dywedodd hithau, &#8220;Gwir, syr, ond y mae hyd yn oed y c&#373;n yn bwyta o'r briwsion sy'n syrthio oddi ar fwrdd eu meistri.&#8221; 28Yna atebodd Iesu hi, &#8220;Wraig, mawr yw dy ffydd; boed iti fel y mynni.&#8221; Ac fe iachawyd ei merch o'r munud hwnnw.</div><div class="s">Iach&#225;u Llawer</div><div class="m"> 29Symudodd Iesu oddi yno ac aeth gerllaw M&#244;r Galilea, ac i fyny'r mynydd. Eisteddodd yno, 30a daeth tyrfaoedd mawr ato yn dwyn gyda hwy y cloff a'r dall, yr anafus a'r mud, a llawer eraill; gosodasant hwy wrth ei draed, ac iachaodd ef hwy, 31er syndod i'r dyrfa wrth weld y mud yn llefaru, yr anafus yn holliach, y cloff yn cerdded a'r dall yn gweld; a rhoesant ogoniant i Dduw Israel.</div><div class="s">Porthi'r Pedair Mil</div><div class="r"> Mc. 8:1&#8211;10</div><div class="m"> 32Galwodd Iesu ei ddisgyblion ato, ac meddai, &#8220;Yr wyf yn tosturio wrth y dyrfa, oherwydd y maent wedi bod gyda mi dridiau erbyn hyn, ac nid oes ganddynt ddim i'w fwyta. Ac ni fynnaf eu hanfon ymaith ar eu cythlwng, rhag iddynt lewygu ar y ffordd.&#8221; 33Dywedodd y disgyblion wrtho, &#8220;O ble, mewn lle anial, y cawn ddigon o fara i fwydo tyrfa mor fawr?&#8221; 34Gofynnodd Iesu iddynt, &#8220;Pa sawl torth sydd gennych?&#8221; &#8220;Saith,&#8221; meddent hwythau, &#8220;ac ychydig bysgod bychain.&#8221; 35Gorchmynnodd i'r dyrfa eistedd ar y ddaear. 36Yna cymerodd y saith torth a'r pysgod, ac wedi diolch fe'u torrodd a'u rhoi i'r disgyblion, a'r disgyblion i'r tyrfaoedd. 37Bwytasant oll a chael digon, a chodasant lond saith cawell o'r tameidiau oedd dros ben. 38Yr oedd y rhai oedd yn bwyta yn bedair mil o w&#375;r, heblaw gwragedd a phlant. 39Wedi gollwng y tyrfaoedd aeth Iesu i mewn i'r cwch a daeth i gyffiniau Magadan.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="LUK.15">
 <div class="label">15</div><div class="s">Dameg y Ddafad Golledig</div><div class="r"> Mth. 18:12&#8211;14</div><div class="m"> 1Yr oedd yr holl gasglwyr trethi a'r pechaduriaid yn nes&#225;u ato i wrando arno. 2Ond yr oedd y Phariseaid a'r ysgrifenyddion yn grwgnach ymhlith ei gilydd, gan ddweud, &#8220;Y mae hwn yn croesawu pechaduriaid ac yn cydfwyta gyda hwy.&#8221; 3A dywedodd ef y ddameg hon wrthynt: 4&#8220;Bwriwch fod gan un ohonoch chwi gant o ddefaid, a digwydd iddo golli un ohonynt; onid yw'n gadael y naw deg a naw yn yr anialdir ac yn mynd ar &#244;l y ddafad golledig nes dod o hyd iddi? 5Wedi dod o hyd iddi y mae'n ei gosod ar ei ysgwyddau yn llawen, 6yn mynd adref, ac yn gwahodd ei gyfeillion a'i gymdogion ynghyd, gan ddweud wrthynt, &#8216;Llawenhewch gyda mi, oherwydd yr wyf wedi cael hyd i'm dafad golledig.&#8217; 7Rwy'n dweud wrthych, yr un modd bydd mwy o lawenydd yn y nef am un pechadur sy'n edifarhau nag am naw deg a naw o rai cyfiawn nad oes arnynt angen edifeirwch.</div><div class="s">Dameg y Darn Arian Colledig</div><div class="m"> 8&#8220;Neu bwriwch fod gan wraig ddeg darn arian, a digwydd iddi golli un darn; onid yw hi'n cynnau cannwyll ac yn ysgubo'r t&#375; ac yn chwilio'n ddyfal nes dod o hyd iddo? 9Ac wedi dod o hyd iddo, y mae'n gwahodd ei chyfeillesau a'i chymdogion ynghyd, gan ddweud, &#8216;Llawenhewch gyda mi, oherwydd yr wyf wedi cael hyd i'r darn arian a gollais.&#8217; 10Yr un modd, rwy'n dweud wrthych, y mae llawenydd ymhlith angylion Duw am un pechadur sy'n edifarhau.&#8221;</div><div class="s">Dameg y Mab Colledig</div><div class="m"> 11Ac meddai, &#8220;Yr oedd dyn a chanddo ddau fab. 12Dywedodd yr ieuengaf ohonynt wrth ei dad, &#8216;Fy nhad, dyro imi'r gyfran o'th ystad sydd i ddod imi.&#8217; A rhannodd yntau ei eiddo rhyngddynt. 13Ychydig ddyddiau yn ddiweddarach, wedi newid y cwbl am arian, ymfudodd y mab ieuengaf i wlad bell, ac yno gwastraffodd ei eiddo ar fyw'n afradlon. 14Pan oedd wedi gwario'r cyfan, daeth newyn enbyd ar y wlad honno, a dechreuodd yntau fod mewn eisiau. 15Aeth ac ymlynu wrth un o ddinasyddion y wlad, ac anfonodd hwnnw ef i'w gaeau i ofalu am y moch. 16Buasai'n falch o wneud pryd o'r plisg yr oedd y moch yn eu bwyta; ond nid oedd neb yn cynnig dim iddo. 17Yna daeth ato'i hun a dweud, &#8216;Faint o weision cyflog sydd gan fy nhad, a phob un ohonynt yn cael mwy na digon o fara, a minnau yma yn marw o newyn? 18Fe godaf, ac fe af at fy nhad a dweud wrtho, &#8220;Fy nhad, pechais yn erbyn y nef ac yn dy erbyn di. 19Nid wyf mwyach yn haeddu fy ngalw'n fab iti; cymer fi fel un o'th weision cyflog.&#8221; &#8217; 20Yna cododd a mynd at ei dad. A phan oedd eto ymhell i ffwrdd, gwelodd ei dad ef. Tosturiodd wrtho, rhedodd ato, a rhoes ei freichiau am ei wddf a'i gusanu. 21Ac meddai ei fab wrtho, &#8216;Fy nhad, pechais yn erbyn y nef ac yn dy erbyn di. Nid wyf mwyach yn haeddu fy ngalw'n fab iti.&#8217; 22Ond meddai ei dad wrth ei weision, &#8216;Brysiwch! Dewch &#226; gwisg allan, yr orau, a'i gosod amdano. Rhowch fodrwy ar ei fys a sandalau am ei draed. 23Dewch &#226;'r llo sydd wedi ei besgi, a lladdwch ef. Gadewch inni wledda a llawenhau, 24oherwydd yr oedd hwn, fy mab, wedi marw, a daeth yn fyw eto; yr oedd ar goll, a chafwyd hyd iddo.&#8217; Yna dechreusant wledda yn llawen.</div><div class="p"> 25&#8220;Yr oedd ei fab hynaf yn y caeau. Pan nesaodd at y t&#375; ar ei ffordd adref, clywodd s&#373;n cerddoriaeth a dawnsio. 26Galwodd un o'r gweision ato a gofyn beth oedd ystyr hyn. 27&#8216;Dy frawd sydd wedi dychwelyd,&#8217; meddai ef wrtho, &#8216;ac am iddo ei gael yn &#244;l yn holliach, y mae dy dad wedi lladd y llo oedd wedi ei besgi.&#8217; 28Digiodd ef, a gwrthod mynd i mewn. Daeth ei dad allan a'i gymell yn daer i'r t&#375;, 29ond atebodd ef, &#8216;Yr holl flynyddoedd hyn b&#251;m yn was bach iti, heb anufuddhau erioed i'th orchymyn. Ni roddaist erioed i mi gymaint &#226; myn gafr, imi gael gwledda gyda'm cyfeillion. 30Ond pan ddychwelodd hwn, dy fab sydd wedi difa dy eiddo gyda phuteiniaid, lleddaist iddo ef y llo oedd wedi ei besgi.&#8217; 31&#8216;Fy mhlentyn,&#8217; meddai'r tad wrtho, &#8216;yr wyt ti bob amser gyda mi, ac y mae'r cwbl sydd gennyf yn eiddo i ti. 32Yr oedd yn rhaid gwledda a llawenhau, oherwydd yr oedd hwn, dy frawd, wedi marw, a daeth yn fyw; yr oedd ar goll, a chafwyd hyd iddo.&#8217; &#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="JHN.15">
 <div class="label">15</div><div class="s">Iesu, y Wir Winwydden</div><div class="m"> 1&#8220;Myfi yw'r wir winwydden, a'm Tad yw'r gwinllannwr. 2Y mae ef yn torri i ffwrdd bob cangen ynof fi nad yw'n dwyn ffrwyth, ac yn glanhau pob un sydd yn dwyn ffrwyth, er mwyn iddi ddwyn mwy o ffrwyth. 3Yr ydych chwi eisoes yn l&#226;n trwy'r gair yr wyf wedi ei lefaru wrthych. 4Arhoswch ynof fi, a minnau ynoch chwi. Ni all y gangen ddwyn ffrwyth ohoni ei hun, heb iddi aros yn y winwydden; ac felly'n union ni allwch chwithau heb i chwi aros ynof fi. 5Myfi yw'r winwydden; chwi yw'r canghennau. Y mae'r sawl sydd yn aros ynof fi, a minnau ynddo yntau, yn dwyn llawer o ffrwyth, oherwydd ar wah&#226;n i mi ni allwch wneud dim. 6Os na fydd rhywun yn aros ynof fi, caiff ei daflu i ffwrdd fel y gangen ddiffrwyth, ac fe wywa; dyma'r canghennau a gesglir, i'w taflu i'r t&#226;n a'u llosgi. 7Os arhoswch ynof fi, ac os erys fy ngeiriau ynoch chwi, gofynnwch am beth a fynnwch, ac fe'i rhoddir ichwi. 8Dyma sut y gogoneddir fy Nhad: trwy i chwi ddwyn llawer o ffrwyth a bod yn ddisgyblion i mi. 9Fel y mae'r Tad wedi fy ngharu i, yr wyf finnau wedi eich caru chwi. Arhoswch yn fy nghariad i. 10Os cadwch fy ngorchmynion fe arhoswch yn fy nghariad, yn union fel yr wyf fi wedi cadw gorchmynion fy Nhad, ac yr wyf yn aros yn ei gariad ef.</div><div class="p"> 11&#8220;Yr wyf wedi dweud hyn wrthych er mwyn i'm llawenydd i fod ynoch, ac i'ch llawenydd chwi fod yn gyflawn. 12Dyma fy ngorchymyn i: carwch eich gilydd fel y cerais i chwi. 13Nid oes gan neb gariad mwy na hyn, sef bod rhywun yn rhoi ei einioes dros ei gyfeillion. 14Yr ydych chwi'n gyfeillion i mi os gwnewch yr hyn yr wyf fi'n ei orchymyn ichwi. 15Nid wyf mwyach yn eich galw yn weision, oherwydd nid yw'r gwas yn gwybod beth y mae ei feistr yn ei wneud. Yr wyf wedi eich galw yn gyfeillion, oherwydd yr wyf wedi gwneud yn hysbys i chwi bob peth a glywais gan fy Nhad. 16Nid chwi a'm dewisodd i, ond myfi a'ch dewisodd chwi, a'ch penodi i fynd allan a dwyn ffrwyth, ffrwyth sy'n aros. Ac yna, fe rydd y Tad i chwi beth bynnag a ofynnwch ganddo yn fy enw i. 17Dyma'r gorchymyn yr wyf yn ei roi i chwi: carwch eich gilydd.</div><div class="s">Casineb y Byd</div><div class="m"> 18&#8220;Os yw'r byd yn eich cas&#225;u chwi, fe wyddoch ei fod wedi fy nghas&#225;u i o'ch blaen chwi. 19Pe baech yn perthyn i'r byd, byddai'r byd yn caru'r eiddo'i hun. Ond gan nad ydych yn perthyn i'r byd, oherwydd i mi eich dewis chwi allan o'r byd, y mae'r byd yn eich cas&#225;u chwi. 20Cofiwch y gair a ddywedais i wrthych: &#8216;Nid yw unrhyw was yn fwy na'i feistr.&#8217; Os erlidiasant fi, fe'ch erlidiant chwithau; os cadwasant fy ngair i, fe gadwant yr eiddoch chwithau. 21Fe wn&#226;nt hyn oll i chwi o achos fy enw i, am nad ydynt yn adnabod yr hwn a'm hanfonodd i. 22Pe buaswn i heb ddod a llefaru wrthynt, ni buasai ganddynt bechod. Ond yn awr nid oes ganddynt esgus am eu pechod. 23Y mae'r sawl sy'n fy nghas&#225;u i yn cas&#225;u fy Nhad hefyd. 24Pe na buaswn wedi gwneud gweithredoedd yn eu plith na wnaeth neb arall, ni buasai ganddynt bechod. Ond yn awr y maent wedi gweld, ac wedi cas&#225;u fy Nhad a minnau. 25Ond rhaid oedd cyflawni'r gair sy'n ysgrifenedig yn eu Cyfraith hwy: &#8216;Y maent wedi fy nghas&#225;u heb achos.&#8217;</div><div class="p"> 26&#8220;Pan ddaw'r Eiriolwr a anfonaf fi atoch oddi wrth y Tad, sef Ysbryd y Gwirionedd, sy'n dod oddi wrth y Tad, bydd ef yn tystiolaethu amdanaf fi. 27Ac yr ydych chwi hefyd yn tystiolaethu, am eich bod gyda mi o'r dechrau.</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

Yr EfengylauSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg