Dod i Deyrnasu

21 Dydd i Orlifo

Mae'r Beibl yn Fyw

Alla i Wir Oresgyn Pechod a Themtasiwn?

I Surrender: Defosiynau Ysbrydoledig wedi'u sgwennu gan Garcharorion

Beth yw Cariad go iawn?

Beibl I Blant

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Cyfrinachau Eden

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bk2KI">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="2KI.4">
 <div class="label">4</div><div class="s">Eliseus yn Cynorthwyo Gweddw Dlawd</div><div class="m"> 1Apeliodd gwraig un o'r proffwydi at Eliseus a dweud, &#8220;Bu farw dy was, fy ng&#373;r, ac yr oedd yn ddyn duwiol, fel y gwyddost; ac y mae'r echwynnwr wedi dod i gymryd fy nau blentyn yn gaethion iddo.&#8221; 2Dywedodd Eliseus wrthi, &#8220;Beth a gaf ei wneud i ti? Dywed wrthyf beth sydd gennyt yn dy d&#375;.&#8221; Atebodd hithau, &#8220;Nid oes gan dy lawforwyn ddim yn y t&#375; ond ystenaid o olew.&#8221; 3Dywedodd Eliseus, &#8220;Dos a benthyg llestri gan dy holl gymdogion yn y stryd; paid &#226; bod yn brin o lestri gweigion. 4Yna dos i mewn a chau'r drws arnat ti a'th feibion, a thywallt yr olew i'r holl lestri hynny, a gosod pob un llawn o'r neilltu.&#8221; 5Aeth oddi wrtho a chau'r drws arni hi a'i dau fab; ac fel yr oedd hi'n tywallt, yr oeddent hwythau'n dod &#226;'r llestri ati. 6Pan oedd wedi llenwi'r llestri, meddai hi wrth ei mab, &#8220;Tyrd &#226; llestr arall imi,&#8221; a dywedodd yntau, &#8220;Nid oes yr un llestr arall.&#8221; Yna peidiodd yr olew. 7Pan ddaeth a dweud yr hanes wrth &#373;r Duw, dywedodd ef, &#8220;Dos, gwerth yr olew a th&#226;l dy ddyled, a chei di a'th feibion fyw ar y gweddill.&#8221;</div><div class="s">Eliseus a'r Wraig Fonheddig o Sunem</div><div class="m"> 8Rhyw ddiwrnod aeth Eliseus heibio i Sunem, lle'r oedd gwraig fonheddig; a bu hi'n daer arno i gymryd bwyd yno. Felly bob tro y byddai'n dod heibio, byddai'n troi i mewn yno i fwyta. 9Dywedodd y wraig wrth ei g&#373;r, &#8220;Rwy'n gwybod mai g&#373;r sanctaidd Duw yw hwn sy'n dod heibio i ni o hyd. 10Rwyf am inni wneud llofft fechan ar y mur, a gosod yno wely a bwrdd a chadair a chanhwyllbren, iddo gael troi i mewn yno pan ddaw atom.&#8221; 11Un diwrnod pan ddaeth yno a mynd i mewn i'r llofft i orwedd, 12dywedodd wrth ei was Gehasi, &#8220;Galw'r Sunamees.&#8221; Wedi iddo'i galw ac iddi hithau ddod ato, 13dywedodd Eliseus wrtho, &#8220;Dywed wrthi, &#8216;Dyma ti wedi mynd i'r holl drafferth yma er ein mwyn; beth sydd i'w wneud drosot ti? A oes eisiau dweud gair drosot wrth y brenin neu wrth bennaeth y fyddin?&#8217; &#8221; Ond dywedodd hi: &#8220;Ymysg fy nhylwyth yr wyf fi'n byw.&#8221; 14Pan ofynnodd Eliseus, &#8220;Beth sydd i'w wneud drosti?&#8221; atebodd Gehasi, &#8220;Wel, nid oes ganddi fab, ac y mae ei g&#373;r yn hen.&#8221; 15Dywedodd, &#8220;Galw hi.&#8221; Wedi iddo ei galw, a hithau'n sefyll yn y drws, 16dywedodd wrthi, &#8220;Yr adeg hon yn nhymor y gwanwyn byddi'n cofleidio mab.&#8221; Atebodd hithau, &#8220;Na, syr, paid &#226; dweud celwydd wrth dy lawforwyn a thithau'n &#373;r Duw.&#8221; 17Ond beichiogodd y wraig ac ymdd&#373;yn mab yr adeg honno yn nhymor y gwanwyn, fel y dywedodd Eliseus wrthi.</div><div class="p"> 18Wedi i'r bachgen dyfu, aeth allan ryw ddiwrnod at ei dad i blith y medelwyr, 19a gwaeddodd ar ei dad, &#8220;Fy mhen, fy mhen!&#8221; Dywedodd yntau wrth y gwas, &#8220;Dos ag ef at ei fam.&#8221; 20Cododd hwnnw ef a mynd ag ef at ei fam; bu'n eistedd ar ei glin hyd hanner dydd, ac yna bu farw. 21Cymerodd ef i fyny, a'i roi i orwedd ar wely g&#373;r Duw; yna aeth allan, a chau'r drws. 22Wedyn galwodd ei g&#373;r a dweud, &#8220;Anfon un o'r gweision ac un o'r asennod ataf, fel y gallaf frysio at &#373;r Duw ac yn &#244;l.&#8221; 23Dywedodd ef, &#8220;Pam yr ei di ato heddiw? Nid yw'n newydd-loer nac yn saboth.&#8221; &#8220;Mae popeth yn iawn,&#8221; meddai hithau. 24Cyfrwyodd yr asen a dywedodd wrth ei gwas, &#8220;Gyr ymlaen, paid ag arafu er fy mwyn i, os na ddywedaf wrthyt.&#8221; 25Aeth ar ei thaith, a dod at &#373;r Duw ym Mynydd Carmel; a phan welodd g&#373;r Duw hi'n dod, dywedodd wrth ei was Gehasi, &#8220;Dacw'r Sunamees fan draw; 26rhed yn awr i'w chyfarfod a gofyn iddi, &#8216;A yw popeth yn iawn gyda thi, gyda'th &#373;r, gyda'th blentyn?&#8217; &#8221; Dywedodd hi, &#8220;Ydyw, yn iawn.&#8221; 27Ond pan ddaeth at &#373;r Duw i'r mynydd, ymaflodd yn ei draed, a phan ddaeth Gehasi i'w gwthio draw, dywedodd g&#373;r Duw, &#8220;Gad iddi, oherwydd y mae mewn loes mawr, ac y mae'r ARGLWYDD wedi ei gelu oddi wrthyf a heb ei fynegi imi.&#8221; 28A dywedodd hi, &#8220;A ofynnais i am fab oddi wrth f'arglwydd? Oni ddywedais, &#8216;Paid &#226;'m twyllo&#8217;?&#8221; 29Yna dywedodd Eliseus wrth Gehasi, &#8220;Clyma dy wisg am dy ganol, cymer fy ffon, a dos; os gweli rywun, paid &#226;'i gyfarch, ac os bydd rhywun yn dy gyfarch di, paid ag aros i ateb. Rho fy ffon ar wyneb y bachgen.&#8221; 30Ond dywedodd mam y bachgen, &#8220;Cyn wired &#226; bod yr ARGLWYDD yn fyw, a thithau, nid wyf fi am d'adael.&#8221; Cododd yntau a mynd yn &#244;l gyda hi. 31Yr oedd Gehasi wedi mynd o'u blaen, a rhoi'r ffon ar wyneb y bachgen, ond ni ddaeth na s&#373;n na chyffro. Felly aeth yn &#244;l i gyfarfod Eliseus a dweud wrtho, &#8220;Ni ddeffr&#244;dd y bachgen.&#8221;</div><div class="p"> 32Aeth Eliseus i mewn i'r t&#375;, a dyna lle'r oedd y bachgen yn farw, ac wedi ei roi i orwedd ar ei wely ef. 33Caeodd Eliseus y drws arnynt ill dau, a gwedd&#239;o ar yr ARGLWYDD. 34Yna aeth at y plentyn a gorwedd drosto, a rhoi ei geg ar ei geg, a'i lygaid ar ei lygaid, a'i ddwylo ar ei ddwylo, ac ymestyn drosto nes i gnawd y plentyn gynhesu. 35Yna cododd a cherdded unwaith yn &#244;l ac ymlaen yn y t&#375;, cyn mynd yn &#244;l ac ymestyn arno. Tisiodd y bachgen seithwaith, ac agor ei lygaid. 36Yna galwodd Eliseus ar Gehasi a dweud, &#8220;Galw'r Sunamees.&#8221; 37Wedi iddo'i galw, ac iddi hithau ddod, dywedodd, &#8220;Cymer dy fab.&#8221; Syrthiodd hi wrth ei draed a moesymgrymu i'r llawr cyn cymryd ei mab a mynd allan.</div><div class="s">Dwy Wyrth Arall</div><div class="m"> 38Dychwelodd Eliseus i Gilgal pan oedd newyn yn y wlad. Yr oedd nifer o broffwydi dan ei ofal, a dywedodd wrth ei was, &#8220;Gosod y crochan mawr ar y t&#226;n a berwa gawl i'r proffwydi.&#8221; 39Yr oedd un ohonynt wedi mynd allan i'r maes i gasglu llysiau, a chafodd winwydden wyllt, a chasglodd goflaid llawn o rawn gwylltion oddi arni, heb wybod beth oeddent, a dod a'u bwrw i'r crochan cawl. 40Tywalltwyd y cawl i'r proffwydi ei fwyta, a chyn gynted ag iddynt brofi o'r cawl, yr oeddent yn gweiddi ac yn dweud, &#8220;O &#373;r Duw, y mae angau yn y crochan.&#8221; Ac ni allent ei fwyta. 41Dywedodd yntau, &#8220;Dewch &#226; blawd.&#8221; Ac wedi iddo'i daflu i'r crochan, dywedodd, &#8220;Rhannwch i'r dynion, iddynt fwyta.&#8221; Ac nid oedd dim niweidiol yn y crochan.</div><div class="p"> 42Daeth g&#373;r o Baal-salisa &#226; bara blaenffrwyth i &#373;r Duw, yn cynnwys ugain torth haidd a thywysennau o &#375;d newydd#4:42 Tebygol. Hebraeg yn aneglur.. 43Dywedodd, &#8220;Rhowch hwy i'r dynion i'w bwyta.&#8221; Ond dywedodd ei wasanaethwr, &#8220;Sut y gallaf rannu hyn rhwng cant o ddynion?&#8221; Ond atebodd, &#8220;Rho hwy i'r dynion i'w bwyta, oherwydd fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: Bydd bwyta a gadael gweddill.&#8221; 44A gosododd y torthau o'u blaen, a chawsant fwyta a gadael gweddill, yn &#244;l gair yr ARGLWYDD.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bk2KI">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="2KI.5">
 <div class="label">5</div><div class="s">Iach&#225;u Naaman</div><div class="m"> 1Yr oedd Naaman capten byddin brenin Syria yn ddyn uchel gan ei feistr ac yn fawr ei barch, am mai trwyddo ef yr oedd yr ARGLWYDD wedi gwaredu Syria. Ond aeth y rhyfelwr praff yn &#373;r gwahanglwyfus. 2Pan oeddent ar gyrch yn nhir Israel cipiodd y Syriaid eneth ifanc a'i dwyn i weini ar wraig Naaman. 3Dywedodd wrth ei meistres, &#8220;Gresyn na fyddai fy meistr yn gweld y proffwyd sydd yn Samaria; byddai ef yn ei wella o'i wahanglwyf.&#8221; 4Aeth Naaman a dweud wrth ei feistr, &#8220;Y mae'r eneth o wlad Israel yn dweud fel a'r fel.&#8221; 5Ac meddai brenin Syria, &#8220;Dos di, ac anfonaf finnau lythyr at frenin Israel.&#8221; Yna aeth, a chymryd deg talent o arian, chwe mil o siclau aur a deg p&#226;r o ddillad. 6Dygodd hefyd at frenin Israel lythyr yn dweud, &#8220;Dyma fi'n anfon atat fy ngwas Naaman; cyn gynted ag y derbynni'r llythyr hwn, rwyt i'w wella o'i wahanglwyf.&#8221; 7Pan ddarllenodd brenin Israel y llythyr, rhwygodd ei ddillad a dweud, &#8220;Ai Duw wyf fi i beri marw neu fyw, bod hwn yn anfon ataf i wella dyn o'i wahanglwyf? Sylwch ar hyn, yn awr, a gwelwch mai chwilio am achos yn f'erbyn y mae.&#8221;</div><div class="p"> 8Pan glywodd Eliseus, g&#373;r Duw, fod brenin Israel wedi rhwygo'i ddillad, anfonodd at y brenin a dweud, &#8220;Pam yr wyt yn rhwygo dy ddillad? Gad iddo ddod ataf fi, er mwyn iddo wybod fod proffwyd yn Israel.&#8221; 9Felly daeth Naaman, gyda'i feirch a'i gerbydau, a sefyll o flaen drws t&#375; Eliseus, 10a gyrrodd Eliseus neges allan ato: &#8220;Dos ac ymolchi saith waith yn yr Iorddonen, ac adferir dy gnawd yn holliach iti.&#8221; 11Ffromodd Naaman, ac aeth i ffwrdd a dweud, &#8220;Meddyliais y byddai o leiaf yn dod allan a sefyll a galw ar enw'r ARGLWYDD ei Dduw, a symud ei law dros y fan, a gwella'r gwahanglwyf. 12Onid yw Abana a Pharpar, afonydd Damascus, yn well na holl ddyfroedd Israel? Oni allwn ymolchi ynddynt hwy, a dod yn l&#226;n?&#8221; Trodd, a mynd i ffwrdd yn ei ddig.</div><div class="p"> 13Ond daeth ei weision ato a dweud wrtho, &#8220;Petai'r proffwyd wedi dweud rhywbeth mawr wrthyt, oni fyddit wedi ei wneud? Onid rheitiach felly gan mai dim ond &#8216;Ymolch a bydd l&#226;n&#8217; a ddywedodd?&#8221; 14Ar hynny fe aeth i lawr, ac ymdrochi saith waith yn yr Iorddonen yn &#244;l gair g&#373;r Duw, a daeth ei gnawd yn l&#226;n eto fel cnawd bachgen bach. 15Yna dychwelodd ef a'i holl fintai at &#373;r Duw, a sefyll o'i flaen a dweud, &#8220;Dyma fi'n gwybod yn awr nad oes Duw mewn un wlad ond yn Israel; felly, derbyn yn awr anrheg oddi wrth dy was.&#8221; 16Atebodd yntau, &#8220;Cyn wired &#226; bod yr ARGLWYDD a wasanaethaf yn fyw, ni chymeraf ddim.&#8221; 17Ac er pwyso arno i gymryd, gwrthod a wnaeth. Dywedodd Naaman, &#8220;Os na chymeri, ynteu, rhodder llwyth cwpl o fulod o bridd i mi, dy was, gan na fyddaf ar &#244;l hyn yn offrymu poethoffrwm nac aberth i'r un duw arall ond i'r ARGLWYDD. 18Ond yn unig&#8212;maddeued yr ARGLWYDD imi&#8212;pan fydd fy meistr yn mynychu teml Rimmon i addoli yno, ac yn pwyso ar fy llaw, byddaf finnau'n moesymgrymu yn nheml Rimmon pan fydd ef yn ymgrymu yno. Maddeued yr ARGLWYDD i'th was am y peth hwn.&#8221; 19Dywedodd Eliseus wrtho, &#8220;Heddwch iti.&#8221;</div><div class="p">Pan oedd wedi mynd ychydig o ffordd, 20meddyliodd Gehasi, gwas Eliseus g&#373;r Duw, &#8220;Y mae fy meistr wedi arbed y Syriad hwn, Naaman, drwy wrthod derbyn yr hyn a ddygodd; cyn wired &#226; bod yr ARGLWYDD yn fyw, mi redaf ar ei &#244;l i gael rhywbeth ganddo.&#8221; 21Rhedodd ar &#244;l Naaman, a phan welodd Naaman ef yn rhedeg, disgynnodd o'i gerbyd i'w gyfarfod, a gofyn, &#8220;A yw popeth yn iawn?&#8221; 22&#8220;Ydyw, yn iawn,&#8221; meddai yntau, &#8220;fy meistr sydd wedi f'anfon i ddweud fod dau broffwyd ifanc newydd gyrraedd o ucheldir Effraim; bydd cystal &#226; rhoi iddynt dalent o arian a dau b&#226;r o ddillad.&#8221; 23Atebodd Naaman, &#8220;Ar bob cyfrif; cymer ddwy dalent.&#8221; Bu'n daer arno; clymodd ddwy dalent mewn dwy god, a'u rhoi gyda dau b&#226;r o ddillad i ddau o'i weision i'w cario o'i flaen. 24Pan ddaethant at y bonc, cymerodd Gehasi hwy o'u llaw a'u rhoi i gadw, ac yna anfonodd y gweision yn &#244;l. 25Wedi iddynt fynd, aeth yntau i mewn i weini ar ei feistr, a dywedodd Eliseus wrtho, &#8220;Ple buost ti, Gehasi?&#8221; Atebodd, &#8220;Ni fu dy was yn unman.&#8221; 26Ond dywedodd Eliseus, &#8220;Onid oedd fy nghalon gyda thi pan ddisgynnodd y g&#373;r o'i gerbyd i'th gyfarfod, a phan dderbyniaist yr arian? Pryn ddillad a gerddi olewydd a gwinllannoedd a defaid a gwartheg a gweision a morynion; 27ond bydd gwahanglwyf Naaman yn glynu wrthyt ti a'th deulu am byth.&#8221; Aeth Gehasi allan o'i &#373;ydd yn wahanglwyfus, cyn wynned &#226;'r eira.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bk2KI">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="2KI.6">
 <div class="label">6</div><div class="s">Adfer y Fwyell</div><div class="m"> 1Dywedodd y proffwydi wrth Eliseus, &#8220;Edrych yn awr, y mae'r lle yr ydym yn byw ynddo gyda thi yn rhy gyfyng inni. 2Gad inni fynd at yr Iorddonen a chymryd oddi yno drawst bob un i wneud lle y gallwn fyw ynddo.&#8221; Dywedodd yntau, &#8220;Ewch.&#8221; 3Ond meddai un, &#8220;Bydd dithau fodlon i ddod gyda'th weision.&#8221; Ac atebodd, &#8220;Dof.&#8221; 4Yna aeth gyda hwy at yr Iorddonen i dorri coed. 5Tra oedd un yn cwympo trawst, syrthiodd ei fwyell i'r d&#373;r, a dywedodd, &#8220;Gwae fi, syr; un fenthyg oedd hi.&#8221; 6Dywedodd g&#373;r Duw, &#8220;Ple y syrthiodd?&#8221; Dangosodd y lle iddo; torrodd yntau ffon a'i thaflu yno, a nofiodd y fwyell. 7Dywedodd, &#8220;Cod hi.&#8221; Ac estynnodd ei law a'i chymryd.</div><div class="s">Gorchfygu Byddin Syria</div><div class="m"> 8Pan oedd brenin Syria am ryfela yn erbyn Israel, ymgynghorodd &#226;'i weision a phenderfynu, &#8220;Yn y fan a'r fan y bydd fy ngwersyll.&#8221; 9Ac anfonodd g&#373;r Duw at frenin Israel a dweud, &#8220;Gwylia rhag mynd heibio'r fan a'r fan, oherwydd y mae'r Syriaid yn mynd i lawr yno.&#8221; 10Ac anfonodd brenin Israel ddynion i'r fan a ddywedodd g&#373;r Duw, ac felly y rhybuddiwyd ef i fod yn wyliadwrus, dro ar &#244;l tro.</div><div class="p"> 11Cynhyrfodd brenin Syria am hyn a galwodd ei weision ato a dweud wrthynt, &#8220;Oni ddywedwch wrthyf pwy ohonom sydd o blaid brenin Israel?&#8221; 12Ond dywedodd un o'i weision, &#8220;Nid oes neb, f'arglwydd frenin; Eliseus, y proffwyd o Israel, sy'n dweud wrth frenin Israel y geiriau yr wyt ti'n eu llefaru yn d'ystafell wely.&#8221; 13Dywedodd yntau, &#8220;Ewch ac edrychwch ble y mae ef, er mwyn i mi anfon i'w ddal.&#8221; 14Dywedwyd wrtho, &#8220;Y mae yn Dothan.&#8221; Ac anfonodd yno feirch a cherbydau a byddin gref. Daethant liw nos ac amgylchu'r dref.</div><div class="p"> 15Pan gododd gwas g&#373;r Duw yn y bore bach, a mynd allan, dyna lle'r oedd byddin a meirch a cherbydau o amgylch y dref, ac meddai, &#8220;O feistr, beth a wnawn ni?&#8221; 16Dywedodd yntau, &#8220;Paid ag ofni; y mae mwy gyda ni nag sydd gyda hwy.&#8221; 17Yna gwedd&#239;odd Eliseus, &#8220;ARGLWYDD, agor ei lygaid, iddo weld.&#8221; Ac agorodd yr ARGLWYDD lygaid y llanc, ac yna fe welodd y mynydd yn llawn meirch a cherbydau tanllyd o gwmpas Eliseus. 18Pan ddaeth y Syriaid i lawr ato, gwedd&#239;odd Eliseus ar yr ARGLWYDD a dweud, &#8220;Taro'r bobl hyn yn ddall,&#8221; a thrawyd hwy'n ddall, yn &#244;l gair Eliseus. 19A dywedodd Eliseus wrthynt, &#8220;Nid dyma'r ffordd; nid hon yw'r dref. Dilynwch fi, ac af &#226; chwi at y g&#373;r yr ydych yn ei geisio.&#8221; Ac arweiniodd hwy i Samaria.</div><div class="p"> 20Wedi iddynt gyrraedd Samaria, dywedodd Eliseus, &#8220;ARGLWYDD, agor lygaid y bobl hyn, iddynt weld.&#8221; Pan agorodd yr ARGLWYDD eu llygaid a hwythau'n gweld, yno yng nghanol Samaria yr oeddent. 21A phan welodd brenin Israel hwy, gofynnodd i Eliseus, &#8220;Fy nhad, a gaf fi eu lladd bob un?&#8221; 22Atebodd yntau, &#8220;Na, paid &#226;'u lladd. A fyddit ti'n lladd y rhai a gymerit yn gaeth trwy dy gleddyf a'th fwa? Rho fara a d&#373;r o'u blaenau, iddynt gael bwyta ac yfed a mynd yn &#244;l at eu meistr.&#8221; 23Arlwyodd wledd fawr iddynt, ac wedi iddynt fwyta ac yfed, gollyngodd hwy. Aethant at eu meistr, ac ni ddaeth byddinoedd Syria rhagor i dir Israel.</div><div class="s">Gwarchae ar Samaria</div><div class="m"> 24Ymhen amser, cynullodd Ben-hadad brenin Syria ei holl fyddin a mynd i warchae ar Samaria. 25Yna bu newyn mawr yn Samaria, a'r gwarchae mor dynn nes bod pen asyn yn costio pedwar ugain o siclau arian, a chwarter pwys o dail colomen bum sicl. 26Fel yr oedd brenin Israel yn cerdded ar y mur, gwaeddodd gwraig arno, &#8220;F'arglwydd frenin, helpa fi!&#8221; 27Ond dywedodd, &#8220;Na! Bydded i'r ARGLWYDD dy helpu; o ble y caf fi help iti&#8212;ai o'r llawr dyrnu neu o'r gwinwryf?&#8221; 28Yna gofynnodd y brenin, &#8220;Beth sydd o'i le?&#8221; Meddai hithau, &#8220;Dywedodd y ddynes yma wrthyf, &#8216;Dyro di dy blentyn inni ei fwyta heddiw, a chawn fwyta fy mab i yfory.&#8217; 29Felly berwyd fy mab i a'i fwyta, ac yna dywedais wrthi y diwrnod wedyn, &#8216;Dyro dithau dy fab inni ei fwyta.&#8217; Ond y mae hi wedi cuddio'i phlentyn.&#8221; 30Pan glywodd y brenin eiriau'r wraig, rhwygodd ei wisg; a chan ei fod yn cerdded ar y mur, gwelodd y bobl ei fod yn gwisgo sachliain yn nesaf at ei groen. 31Ac meddai, &#8220;Fel hyn y gwnelo Duw i mi, a rhagor, os ceidw Eliseus fab Saffat ei ben ar ei ysgwyddau heddiw.&#8221;</div><div class="p"> 32Gartref yr oedd Eliseus, a'r henuriaid yn eistedd gydag ef. Anfonodd y brenin &#373;r o'i lys, ond cyn i'r negesydd gyrraedd, yr oedd Eliseus wedi dweud wrth yr henuriaid, &#8220;A welwch chwi fod y cyw llofrudd hwn wedi anfon rhywun i dorri fy mhen? Edrychwch; pan fydd y negesydd yn cyrraedd, caewch y drws a daliwch y drws yn ei erbyn. Onid wyf yn clywed s&#373;n traed ei feistr yn ei ddilyn?&#8221; 33A thra oedd eto'n siarad &#226; hwy, dyna'r brenin#6:33 Tebygol. Hebraeg, negesydd. yn cyrraedd ac yn dweud, &#8220;Oddi wrth yr ARGLWYDD y daeth ein haflwydd, pam y disgwyliaf rhagor wrtho?&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Hen Destament - Llyfrau HanesSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg