Στον τόπο μας: Προσευχές της Σαρακοστής από "Time of Grace"Δείγμα

Είναι ώρα

Αν έρθετε ποτέ στο σπίτι μου, ένα από τα πρώτα πράγματα που θα παρατηρήσετε είναι ότι έχω ένα θέμα με τα ρολόγια - μόνο στο καθιστικό μου έχω έξι ρολόγια. Είναι όλα μηχανικά. Υπάρχει κάτι στον χτύπο ή τον ήχο του ρολογιού που ηρεμεί την ψυχή μου. Πρέπει να έχω έναν ενδόμυχο φόβο ότι θα αργήσω. Ίσως όλα αυτά τα ρολόγια δαμάζουν τους φόβους μου ότι μπορεί να χάσω κάτι σημαντικό.

Ο Χριστός ήξερε πάντα τι ώρα ήταν - ώρα να θεραπεύσει, ώρα να διδάξει, ώρα να επιτιμήσει, ώρα να αναπαυθεί, ώρα να βρεθεί σε γιορταστικά δείπνα. Ο Πατέρας του τον ενημέρωσε για το ότι ήταν η ώρα να πεθάνει. Ο Χριστός είπε στους μαθητές του ότι η διακονία τους της μαθητείας είχε σχεδόν τελειώσει. “Από τότε άρχισε ο Ιησούς να φανερώνει στους μαθητές του πως πρέπει να πάει στα Ιεροσόλυμα και να πάθει πολλά από τους πρεσβυτέρους και τους αρχιερείς και τους γραμματείς και να θανατωθεί και ν’ αναστηθεί την τρίτη μέρα” (Ματθαίος 16:21). Ήξερε ότι η βασιλική είσοδος στην Ιερουσαλήμ την Κυριακή των Βαΐων θα ήταν η τελευταία.

Ανάμεσα στα κλαδιά των φοινίκων συνέβη ένα μεγάλο θαύμα. Μεγάλο πλήθος ανθρώπων αναγνώρισε ότι ο πράος άνθρωπος πάνω στο ταπεινό πουλάρι ήταν ο Μεσσίας του, η εκπλήρωση ολόκληρης της Παλαιάς Διαθήκης. Τα ωσαννά τους φανέρωναν πως ήξεραν τι ώρα ήταν - ότι ο Βασιλιάς τους ερχόταν κατ' ευθείαν μέσα στη ζωή τους και ζητούσε την υποταγή τους.

Εσύ ξέρεις τι ώρα είναι; Είναι ώρα να σταματήσεις να παραπαίεις και να διεκδικήσεις, ή να επανα-διεκδικήσεις από τον Ιησού Χριστό να γίνει Κύριός σου και Βασιλιάς σου. Με τον Λόγο του, με το βάπτισμα, με το σώμα του και το αίμα του που γευόμαστε στο Δείπνο του Κυρίου, ο Χριστός έρχεται προσωπικά σε σένα όπως έκανε και τότε. Τα κλαδιά των φοινίκων σε προσκαλούν να τον λατρεύσεις τώρα.