Συγχωρώντας αυτούς που μας πληγώνουνΔείγμα

Η βάση της συγχώρεσης

Όταν βλέπεις τα λάθη των άλλων τι κάνεις;

Πολλοί από εμάς κουβαλούμε βαθιές πνευματικές πληγές, τις οποίες αποκτήσαμε στα χέρια άλλων. Αυτοί που μας πλήγωσαν ίσως να έχουν πει ένα πρόχειρο "συγγνώμη" και να έχουν προχωρήσει. Ίσως αντέδρασαν σαν να μην είχε συμβεί κάτι επιζήμιο. Δυσκολεύεσαι να ξεχάσεις τις λεπτομέρειες; Αποφεύγεις αυτούς που σε έχουν πληγώσει; Από την άλλη μεριά, ίσως άλλοι να σε έχουν αποφύγει εξαιτίας των δικών σου παραπτωμάτων εις βάρος τους.

Σε αυτή την παραβολή ο Χριστός αποκαλεί τον δούλο κακό, επειδή αφότου έλαβε συγχώρεση δεν αντέδρασε με καλοσύνη. Αντίθετα, είχε αυστηρότερα κριτήρια για τους οφειλέτες του σε σύγκριση με τον εαυτό του. Καθώς διαβάζουμε αυτή την περικοπή οι καρδιές μας φωνάζουν: "Άδικο!" Μπορούμε να δούμε την αδικία τόσο ξεκάθαρα: ο δούλος έπρεπε να συγχωρήσει τα χρέη των οφειλετών του.

Αναγνωρίζουμε και επιθυμούμε τη δικαιοσύνη λόγω της χάρης του Θεού προς εμάς. Πώς πρέπει να αντιδρούμε στα λάθη των άλλων; Αυτή η περικοπή μας προειδοποιεί σχετικά με το να κρύβουμε έλλειψη συγχωρητικότητας στις καρδιές μας. Εδώ βλέπουμε πώς ακριβώς περιμένει ο Θεός να αντιδρούμε στην αμαρτωλή συμπεριφορά άλλων — περιμένει να συγχωρούμε. Σε ποια βάση μπορεί να επιβάλλει ο Θεός αυτή την προσδοκία; Η προσδοκία Του έχει θεμέλιο τη δική Του αγάπη και συγχωρητικότητα απέναντί μας. Εμείς συχνά κρίνουμε τους άλλους με διαφορετικά κριτήρια από αυτά που χρησιμοποιούμε για τον εαυτό μας.

Βλέπουμε τις αμαρτίες των άλλων απέναντί μας ως πιο σοβαρές από τις δικές μας, ή περιμένουμε εκείνοι να δείξουν μεγαλύτερο έλεος από αυτό που εμείς οι ίδιοι είμαστε διατεθειμένοι να προσφέρουμε. Τέτοιου είδους συμπεριφορά από μέρους μας ο Θεός την απαγορεύει. Αντίθετα, θέλει να θυμόμαστε το έλεος Του και να πράττουμε ανάλογα. Σε τελική ανάλυση, οι αμαρτίες μας εις βάρος άλλων είναι αμαρτίες εις βάρος του Θεού. Εκείνος έπλασε τον κάθε έναν από εμάς και θέλει να βλέπουμε ο ένας τον άλλο ως πολύτιμο, ακόμα και να βάζουμε τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές μας (προς Φιλιππησίους 2:1-4). Οπωσδήποτε έχει βάλει ένα υψηλό στάνταρ συγχώρεσης — το δώρο της δικής μας σωτηρίας.

Πώς μπορείς να αλλάξεις; Γράψε κάποιους από τους τρόπους με τους οποίους ο Θεός σε έχει συγχωρέσει. Αναλογίσου τη μεγάλη αγάπη του Θεού για εσένα: εν Χριστώ σου παρείχε ελεύθερα έναν τρόπο για να συγχωρεθείς, ακόμα κι όταν τον απαρνιόσουν (προς Ρωμαίους 5:8). Ξεκίνα να συγχωρείς άλλους, όχι βάσει των συναισθημάτων σου, αλλά βάσει του ελεύθερου και γεμάτου έλεος δώρου που σου έχει δώσει ο Θεός.