Аләмниң яритилиши 3
3
Адәм атиниң Худаниң әмригә хилаплиқ қилиши
1Илан Пәрвәрдигар Худа яратқан һайванларниң ичидә әң һелигәри еди. У аялдин:
— Худа бағдики һәр қандақ дәрәқниң мевисини йейишиңларни расттинла мәнъий қилдиму? — дәп сориди.
2Аял:
— Бағдики дәрәқләрниң мевилирини йесәк болиду. 3Пәқәт бағниң оттурисидики дәрәқниң мевисини йесәк болмайду. Худа бизниң бу дәрәқниң мевисини йейишимизни, һәтта униңға қол тәккүзүшимизниму мәнъий қилди. Әгәр бу ишни қилсақ, өлимиз,—дәп җавап бәрди.
4Илан аялға җававән мундақ деди:
— Ялған! Һәргиз өлмәйсиләр! 5Худа силәрниң уни йесәңлар, көзүңларниң ечилип, Өзигә охшаш яхши билән яманни билидиған болуп қалидиғанлиғиңларни билиду.
6Аял бу дәрәқниң мевисиниң чирайлиқ вә шерин екәнлигини көрүп, уни йесә қанчилик әқиллиқ болуп кетидиғанлиғини ойлап, мевидин үзүп йеди вә уни йенида турған еригиму бәрди. Уму йеди. 7Улар мевини йейиши биләнла көзлири ечилип, өзлириниң ялиңачлиғини билип номус қилишти. Шуңа улар әнҗир йопурмақлирини бир-биригә четип, бәдәнлирини йепивелишти.
8Шу күнниң салқин чүшкән вақтида, улар Пәрвәрдигар Худаниң бағда меңип жүргән тивишини аңлап, дәрәқзарлиқниң арисиға йошурунувелишти. 9Лекин Пәрвәрдигар Худа Адәм атиға:
— Сән қәйәрдә? — дәп вақириди.
10Адәм ата:
— Мән Сениң бағда меңип жүргәнлигиңни аңлап, ялиңачлиғимдин номус қилип, Сениңдин қорқуп йошурунувалдим, — дәп җавап бәрди.
11Худа униңдин:
— Ялиңачлиғиңни саңа ким ейтти? Яки Мән йемә дегән мевини йедиңму? — дәп сориди.
12Адәм ата:
— Сән маңа һәмра болсун дәп бәргән аял у мевидин маңа бәргән еди. Шуниң үчүн йедим, — дәп җавап бәрди.
13Пәрвәрдигар Худа аялдин:
— Немә үчүн шундақ қилдиң? — дәп сориди.
— Мени илан аздурди, шуңа йедим, — дәп җавап бәрди аял.
Худаниң Адәм ата билән Һава анини җазалиши
14Шуниң билән Пәрвәрдигар Худа иланға:
— Бу қилмишиң үчүн җазаға тартилисән! Барлиқ һайванатлар ичидә пәқәт сәнла мону ләнәтләргә қалисән:
«Һазирдин башлап йәр беғирлап меңип,
Өмүрвайәт топа йәйсән.
15Сени аял билән дүшмән қилимән.
Униң әвлади билән сениң әвладиңму
Дүшмәнлишип өтиду.
Униң Әвлади сениң бешиңни йәнчийду,
Сән Униң тапинини чақисән», деди.
16Кейин Пәрвәрдигар Худа аялға:
— Һамилдарлиғиңниң азавини һәссиләп ашуримән. Туғутуңниң толғиғиниму көп қилимән. Шундақтиму ериңгә күчлүк иштияқ бағлайсән, у сени башқуриду, — деди.
17Пәрвәрдигар Худа Адәм атиға:
— Аялиңниң сөзигә кирип, Мән йейишни мәнъий қилған мевини йегәнлигиң түпәйлидин, йәрму ләнитимгә учриди. Сән әнди өмүрвайәт җапалиқ ишләш биләнла озуқлинисән. 18Йәрдин тикән вә қамқақ үниду, сән болсаң йәрдики зираәтләрни йәйсән. 19Баш-көзүң тәргә чөмгәндила тойғидәк бир нәрсә йәләләйсән, таки өлүп топиға айлинип кәткичә иштин баш көтирәлмәйсән. Топидин яритилдиң, шуңа йәнә топиға қайтисән! — деди.
20Адәм ата аялиға Һава #3:20 Һава — ибраний тилидики «һаятлиқ» дегән сөз билән аһаңдаш. дегән исимни қойди, чүнки у инсанларниң аниси еди. 21Пәрвәрдигар Худа Адәм ата билән униң аялиға һайванниң терисидин кийим қилип, кийдүрүп қойди.
Адәм ата билән Һава аниниң Ерәм бағдин қоғлиниши
22Андин Пәрвәрдигар Худа мундақ деди:
— Адәм ата Бизгә охшаш яхши билән яманни билидиған болуп қалди. Әнди униң «Һаятлиқ беридиған дәрәқниң» мевисини йәп қоюшидин сақлинишимиз керәк. Болмиса, у мәңгү яшайду!
23Шуниң билән Пәрвәрдигар Худа уларни Ерәм бағдин қоғлап чиқирип, йәргә, йәни өзлири әсли яритилған топиға ишләйдиған қилип қойди. 24Андин Худа Адәм атини һаятлиқ беридиған дәрәққә йеқинлашмисун дәп, Ерәм бағниң шәриқ тәрипигә «керуб» дәп атилидиған мәхлуқларни вә биси от чечип, у ян бу ян қозғилип ялтирап туридиған бир қилични орунлаштурди.
Actualmente seleccionado:
Аләмниң яритилиши 3: HZUTCYR
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
Uyghurche Muqeddes Kitab Jemiyiti