اما خدا به نیروی خویش قدرتمندان را برمی‌کَنَد؛
چون او برمی‌خیزد، هیچ‌کس از حیات خود مطمئن نتواند بود.
ایشان را امنیت می‌بخشد، و بر آن تکیه می‌کنند،
اما چشمان او بر راههایشان است.
چند صباحی سر‌افراز می‌شوند، و بعد نیست می‌گردند؛
پست می‌شوند، و مانند دیگران رخت برمی‌بندند،
و همچون سَرِ سنبله‌های گندم بریده می‌شوند.