آیات محبوب کتاب مقدس از Lukéstar 3

به اشتراک گذاشتن

Nakló so nakló, boljardjás pes o naródos, sáŗoŗe, o Ísus‐dani čoká kerdjás, thai molínelas‐pes. Hékje okotár phuterdjás pes o nébos; Thai ikístilo sar gŭ́lŭbi o Sfjáti Dúxos, uxístilo uprál léste, thai e nebéstar uló jek sö́zi: Tu sinján mo čho dukhanó, dukhániljom túke.

Amí o Ivános phendjás saŗoŗénge: Mé‐dani tumén panjéste boláv, amí kaavél jek, mándar pó‐zoraló, káskoro tjiraxéngoro šeló nána sinjóm dostójen te phuteráv; odovká e Sfjatoné Duxéste, e jagáte kabolél tumén.

Háide te sikavén tumaró kájanje, te na vakerén: Isí aménge o Ibrahím tha th’ačhól amaró dad, — sóske tuménge phenáva: Katár o baŗá aští te džangavél o Del čhavén e Ibrahiméske.

Sóske akaná e kašténgere korenjénde kathovén o tovér, thai te na den lačó plódos, so si bilačé kaštá kačhíndjoven, kačhítjon e jagáte.

Sar si pišimé ándo ketápi, káte četíndjoven o alavá Isaiáskoro, e Devléskere manušéskoro: Jek glas, jek sözi, te vikínel ándo pústo than: Te hazîrladínen o drom e gospódskoro, právo, phuterdó te kerén o drom léskoro. So si lenjá kaphérdjoven, so si planína, vešá, kaxárnjoven, so si bangó ka‐izpravíndjol, o baŗané thaná karavníndjon. O manúš sáŗoŗe kadikhén o lačipé, o spasénje e Devléskoro.