آیات محبوب کتاب مقدس از Sant Lucas 14

به اشتراک گذاشتن

Mar teu unan‐benag d’am c’havout, ha ma ne deu da gasaad he dad, he vam, he vreg, he vugale, he vreudeur, he c’hoarezed, ha zo‐ken he vuez he‐unan, na hell ket beza diskibl d’in.

Ha piou‐benag na zoug ket he groaz, ha na heul ket ac’hanoun na hell ket beza diskibl d’in.

Rag piou‐benag en em huella, a vezo izelleet, ha piou‐benag en em izella, a vezo huelleet.

Evel‐se eta piou‐benag en ho touez ha na zilez ket kement hen deuz, na hell ket beza diskibl d’in.

Rag pehini ac’hanoc’h, mar hen deuz c’hoant da zevel eun tour, n’ec’h a ket da genta da azeza, ha ne ra ket he gount, evit gouzoud hag hen hen deuz awalc’h evit peur‐ober anezhan? Gant aoun, goude m’hen devezo poset ar fondamant, ha n’hen devezo ket gallet echui, na deufe ar re holl a velo kement‐se, da ober goab anezhan, ha da lavaret: An den‐ze hen deuz commanset da vatissa, ha n’hen deuz ket gallet peur‐achui.

Mes, pa ri eur fest, ped ar beorien, ar re vac’haniet, ar re gam hag ar re dall; hag e vezi eürus dre n’ho deuz netra da renta d’id; rag rentet e vezo d’id e resurrection ar re just.

Eun dra vad eo an holen; mes mar teu an holen da goll he vlaz, gant petra ec’h hallohen beza sallet? N’eo mad, nag evit an douar, nag evit an teil; hen teurel a rer er meaz. Ra zelaouo an neb hen deuz diou‐skouarn da glevet.