آیات محبوب کتاب مقدس از Sant Lucas 13

به اشتراک گذاشتن

Hag hen a lavaraz dezhe: Lakit hoc’h holl boan da antren dre an nor striz; rag me eo hen lavar deoc’h, kalz a glasko mond ebarz, heb gallout dond a‐ben.

setu ma en em gavaz eno eur plac’h hag a oa possedet gant eur spered a zalc’he anezhi klanv abaoe triouec’h vloaz; daou‐bleget e oa, ha ne oa ket evit en em eüna. Jesus, o velet anezhi, he galvaz, hag a lavaraz dezhi: Plac’h, delivret oud euz da glenved.

Hag ec’h astennaz he zaouarn varnezhi; ha kerkent e savaz soun en he za, hag e rentaz gloar da Zoue.

Ha setu aman: lod euz ar re diveza a vezo da genta, ha lod euz ar re genta a vezo da ziveza.

Pa vezo antreet an tad a famill, ha pa hen devezo serret an nor var he lerc’h, ha pa deuot c’houi, tapet er meaz, da skei var an nor ha da lavaret: Aotrou, Aotrou, digor deomp; hen a responto: N’ouzon ket euz a beleac’h ez oc’h.

Nann, a lavaran deoc’h; mes mar n’en em gonvertissit ket, c’houi a berisso holl er memeus doare.

Hag hen a responto: N’ouzon ket a beleac’h ez oc’h, a lavaran deoc’h; tec’hit kuit diouzin c’houi holl pere en em ro d’ar fallentez.

Neuze e lavaraz: Ouz petra eo henvel rouantelez Doue, hag ouz petra e comparachin‐me anezhi? Henvel eo ouz eur c’hreunen moutard a vez kemeret gant eun den hag hadet ganthan en he jardin; sevel a ra, hag e teu da veza eur vezen vraz, en hevelep doare ma teu al lapoused euz an env da ober ho demeurans e‐touez he brancou.