آیات محبوب کتاب مقدس از यूहन्‍नः 11

به اشتراک گذاشتن

येशुः अब्रूत, “पुनरुत्‍थानं जीवनं च अहम्‌ एव अस्‍मि। यस्‍य मयि विश्‍वासः अस्‍ति, असौ मृत्‍वा अपि जीवति। यः जीवितः, मयि विश्‍वसिति असौ कदापि न भरिष्‍यति। किमत्र तव विश्‍वासः वर्तते?” मर्था तं प्रत्‍यवादीत्‌

येशुः ताम्‌ प्रत्‍युवाच्‌ इत्‍थं, “किमहं त्‍वां न प्रोक्‍तवान्‌, यदि ते मयि विश्‍वासः, प्रभोः माहात्‍म्‍यं द्रक्ष्‍यसि?”

येशुः अरोदीत्‌।

येशुः तत्‌ श्रुत्‍वा इत्‍थम्‌ उवाच, “एषः व्‍याधिः मृत्‍यवे न प्रत्‍युत परमेश्‍वरस्‍य पुत्रस्‍य महिमार्थम्‌ समागतः। एतेन परमेश्‍वरस्‍यपुत्रः महिमानम्‌ आप्‍स्‍यति।”

इत्‍युक्‍त्‍वा असौ शवागारं वीक्ष्‍य प्रोच्‍चैः अभाषत, “लाजरुस! बहिः आगच्‍छ।” मृतकः बहिः आयातः। तस्‍य हस्‍तौ पादौ च शववस्‍त्रेन वद्‌धौ आस्‍ताम्‌, मुखं चापि अड्‌.गप्रोक्षेण वस्‍त्रेण सुवेष्‍टितम्‌ आसीत्‌। येशुः जनान्‌ अब्रवीत्‌, एतं मुक्‍तबन्‍धः कुरुत।

येशुः शवागारं प्राप्‍य पुनः व्‍याकुलतां गतः। 39 शवागारं गुहाकारं पाषाणपिहितमुखं दृष्‍ट्‌वा प्राह

एतद्‌ उक्‍त्‍वा येशुः पुनः शिष्‍यान्‌ इदम्‌ अब्रवीत्‌, “अस्‍माकं मित्रं लाजरुसः शेते, अहं तं प्रबुधयितुं गच्‍छामि।”