آیات محبوب کتاب مقدس از ലൂകഃ 11

به اشتراک گذاشتن

തസ്മാദേവ യൂയമഭദ്രാ അപി യദി സ്വസ്വബാലകേഭ്യ ഉത്തമാനി ദ്രവ്യാണി ദാതും ജാനീഥ തർഹ്യസ്മാകം സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ നിജയാചകേഭ്യഃ കിം പവിത്രമ് ആത്മാനം ന ദാസ്യതി?

അതഃ കാരണാത് കഥയാമി, യാചധ്വം തതോ യുഷ്മഭ്യം ദാസ്യതേ, മൃഗയധ്വം തത ഉദ്ദേശം പ്രാപ്സ്യഥ, ദ്വാരമ് ആഹത തതോ യുഷ്മഭ്യം ദ്വാരം മോക്ഷ്യതേ|

യോ യാചതേ സ പ്രാപ്നോതി, യോ മൃഗയതേ സ ഏവോദ്ദേശം പ്രാപ്നോതി, യോ ദ്വാരമ് ആഹന്തി തദർഥം ദ്വാരം മോച്യതേ|

തസ്മാത് സ കഥയാമാസ, പ്രാർഥനകാലേ യൂയമ് ഇത്ഥം കഥയധ്വം, ഹേ അസ്മാകം സ്വർഗസ്ഥപിതസ്തവ നാമ പൂജ്യം ഭവതു; തവ രാജത്വം ഭവതു; സ്വർഗേ യഥാ തഥാ പൃഥിവ്യാമപി തവേച്ഛയാ സർവ്വം ഭവതു|

യഥാ വയം സർവ്വാൻ അപരാധിനഃ ക്ഷമാമഹേ തഥാ ത്വമപി പാപാന്യസ്മാകം ക്ഷമസ്വ| അസ്മാൻ പരീക്ഷാം മാനയ കിന്തു പാപാത്മനോ രക്ഷ|

പ്രത്യഹമ് അസ്മാകം പ്രയോജനീയം ഭോജ്യം ദേഹി|

ദേഹസ്യ പ്രദീപശ്ചക്ഷുസ്തസ്മാദേവ ചക്ഷു ര്യദി പ്രസന്നം ഭവതി തർഹി തവ സർവ്വശരീരം ദീപ്തിമദ് ഭവിഷ്യതി കിന്തു ചക്ഷു ര്യദി മലീമസം തിഷ്ഠതി തർഹി സർവ്വശരീരം സാന്ധകാരം സ്ഥാസ്യതി|

പ്രദീപം പ്രജ്വാല്യ ദ്രോണസ്യാധഃ കുത്രാപി ഗുപ്തസ്ഥാനേ വാ കോപി ന സ്ഥാപയതി കിന്തു ഗൃഹപ്രവേശിഭ്യോ ദീപ്തിം ദാതം ദീപാധാരോപര്യ്യേവ സ്ഥാപയതി|