آیات محبوب کتاب مقدس از Fyrsta Mósebók 15

به اشتراک گذاشتن

Og Abram trúði Drottni, og hann reiknaði honum það til réttlætis.

Eftir þessa atburði kom orð Drottins til Abrams í sýn: “Óttast þú ekki, Abram, ég er þinn skjöldur, laun þín munu mjög mikil verða.”

Og hann leiddi hann út og mælti: “Lít þú upp til himins og tel þú stjörnurnar, ef þú getur talið þær.” Og hann sagði við hann: “Svo margir skulu niðjar þínir verða.”

Og sjá, orð Drottins kom til hans: “Ekki skal hann erfa þig, heldur sá, sem af þér mun getinn verða, hann mun erfa þig.”

Þá sagði hann við Abram: “Vit það fyrir víst, að niðjar þínir munu lifa sem útlendingar í landi, sem þeir eiga ekki, og þeir munu þjóna þeim, og þeir þjá þá í fjögur hundruð ár.

Og Abram mælti: “Drottinn Guð, hvað ætlar þú að gefa mér? Ég fer héðan barnlaus, og Elíeser frá Damaskus verður erfingi húss míns.”

Á þeim degi gjörði Drottinn sáttmála við Abram og mælti: “Þínu afkvæmi gef ég þetta land, frá Egyptalandsánni til árinnar miklu, árinnar Efrat

Hinn fjórði ættliður þeirra mun koma hingað aftur, því að enn hafa Amorítar eigi fyllt mæli synda sinna.”