آیات محبوب کتاب مقدس از Ioan 3

به اشتراک گذاشتن

Canys felly y carodd Duw y byd, fel y rhoddodd efe ei unig-anedig Fab, fel na choller pwy bynnag a gredo ynddo ef, ond caffael o hono fywyd tragywyddol.

Oblegyd ni ddanfonodd Duw ei Fab i’r byd, i goll-farnu y byd, ond fel yr achubid y byd trwyddo ef.

Iesu a attebodd ac a ddywedodd wrtho, Yn wir, yn wir, meddaf i ti, oddi eithr geni dyn oddi fynu, ni ddichon efe weled breniniaeth Duw.

Yr hwn sydd yn credu ynddo ef, ni fernir: eithr yr hwn nid yw yn credu, a farniwyd eisoes; o herwydd na chredodd yn enw unig-anedig Fab Duw.

A hon yw y farn: ddyfod goleuni i’r byd, a charu o ddynion y tywyllwch yn fwy nâ’r goleuni: canys yr oedd eu gweithredoedd yn ddrwg.

Rhaid ydyw iddo ef gynnyddu, ac i minnau leihâu.

O herwydd pob un a’r sydd yn gwneuthur drwg, sydd yn casâu y goleuni, ac nid yw yn dyfod i’r goleuni, fel nad argyhoedder ei weithredoedd ef.

Yr hwn sydd yn credu yn y Mab, y mae ganddo fywyd tragywyddol: a’r hwn sydd heb gredu i’r Mab, ni wêl fywyd: eithr y mae digofaint Duw yn aros arno ef.

Ac megis y dyrchafodd Moses y sarph yn yr anialwch, felly y mae yn rhaid dyrchafu Mab y dyn

Y mae y Tad yn caru y Mab, ac efe a roddodd bob peth yn ei law ef.