عاموس 4
4
1«ای گاوان باشان که بر کوههای سامِرِه به سر می‌برید،
این کلام را بشنوید؛
ای که بر بینوایان ستم روا می‌دارید،
و نیازمندان را لِه می‌کنید،
و به شوهران خود می‌گویید:
”بیاورید تا بنوشیم!“
2خداوندگارْ یهوه به قدوسیت خود قسم خورده است که،
هان ایامی بر شما می‌آید که شما را به قلابها خواهند برد،
و آخرینِ شما را به قلابهای ماهی.
3هر یک از شما مستقیم از شکاف بیرون خواهید رفت،
و به هَرمون افکنده خواهید شد؛»
این است فرمودۀ خداوند.
4«به بِیت‌ئیل بیایید و عِصیان بورزید؛
به جِلجال بیایید و بر عِصیان بیفزایید.
هر بامداد قربانیهای خود را بیاورید،
و هر سه روز، ده‌یک‌های خویش را.
5قربانی تشکر را با خمیرمایه تقدیم کنید،
و هدایای اختیاری را اعلان کرده، آنها را جار بزنید؛
زیرا ای بنی‌اسرائیل،
شما همین را دوست می‌دارید!»
این است فرمودۀ خداوندگارْ یهوه.
اسرائیل از بازگشتن اِبا می‌کند
6«من در همۀ شهرهایتان دندانهای تمیز به شما دادم،
و در همۀ مکانهایتان، فقدان نان؛
با این حال، خداوند می‌فرماید،
به سوی من بازگشت نکردید.
7«نیز هنگامی که هنوز سه ماه تا درو مانده بود،
باران را از شما بازداشتم؛
بر یک شهر باران می‌فرستادم،
اما از شهر دیگر آن را دریغ می‌کردم؛
بر یک قطعه زمین باران می‌بارید،
اما قطعۀ دیگر که باران نمی‌دید خشک می‌شد؛
8پس مردمِ دو یا سه شهر به سوی شهر دیگر برای نوشیدن آب آواره می‌شدند،
اما آبِ کافی نمی‌یافتند؛
با این حال، خداوند می‌فرماید،
به سوی من بازگشت نکردید.
9«بلای آفت و خوره بر شما فرستادم؛
ملخها باغها و تاکستانهای بسیار
و درختان انجیر و زیتون شما را خوردند.
با این حال، خداوند می‌فرماید،
به سوی من بازگشت نکردید.
10«به شیوۀ مصر، بر شما طاعون فرستادم،
و جوانانتان را به شمشیر کشتم؛
اسبان شما را به اسیری دادم،
و بوی تعفنِ اردوهای شما را به بینی‌تان برآوردم.
با این حال، خداوند می‌فرماید،
به سوی من بازگشت نکردید.
11«برخی از شما را سرنگون ساختم،
همان‌گونه که با سُدوم و عَمورَه کردم؛
همچون تکه چوبی مشتعل بودید
که از میان آتش برگرفته شده باشد.
با این حال، خداوند می‌فرماید،
به سوی من بازگشت نکردید.
12«پس ای اسرائیل، با تو بدین منوال عمل خواهم کرد؛
و چون با تو بدین منوال عمل خواهم کرد،
پس ای اسرائیل، آماده شو تا با خدای خود ملاقات کنی!»
13زیرا اینک آن که به کوهها شکل می‌دهد و باد را می‌آفریند،
و افکار خویش را بر انسان اعلام می‌دارد،
آن که سپیدۀ سحر را به ظلمت بدل می‌کند،
و بر بلندیهای زمین می‌خرامد،
نامش یهوه خدای لشکرهاست.
اکنون انتخاب شده:
عاموس 4: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
عاموس 4
4
1«ای گاوان باشان که بر کوههای سامِرِه به سر می‌برید،
این کلام را بشنوید؛
ای که بر بینوایان ستم روا می‌دارید،
و نیازمندان را لِه می‌کنید،
و به شوهران خود می‌گویید:
”بیاورید تا بنوشیم!“
2خداوندگارْ یهوه به قدوسیت خود قسم خورده است که،
هان ایامی بر شما می‌آید که شما را به قلابها خواهند برد،
و آخرینِ شما را به قلابهای ماهی.
3هر یک از شما مستقیم از شکاف بیرون خواهید رفت،
و به هَرمون افکنده خواهید شد؛»
این است فرمودۀ خداوند.
4«به بِیت‌ئیل بیایید و عِصیان بورزید؛
به جِلجال بیایید و بر عِصیان بیفزایید.
هر بامداد قربانیهای خود را بیاورید،
و هر سه روز، ده‌یک‌های خویش را.
5قربانی تشکر را با خمیرمایه تقدیم کنید،
و هدایای اختیاری را اعلان کرده، آنها را جار بزنید؛
زیرا ای بنی‌اسرائیل،
شما همین را دوست می‌دارید!»
این است فرمودۀ خداوندگارْ یهوه.
اسرائیل از بازگشتن اِبا می‌کند
6«من در همۀ شهرهایتان دندانهای تمیز به شما دادم،
و در همۀ مکانهایتان، فقدان نان؛
با این حال، خداوند می‌فرماید،
به سوی من بازگشت نکردید.
7«نیز هنگامی که هنوز سه ماه تا درو مانده بود،
باران را از شما بازداشتم؛
بر یک شهر باران می‌فرستادم،
اما از شهر دیگر آن را دریغ می‌کردم؛
بر یک قطعه زمین باران می‌بارید،
اما قطعۀ دیگر که باران نمی‌دید خشک می‌شد؛
8پس مردمِ دو یا سه شهر به سوی شهر دیگر برای نوشیدن آب آواره می‌شدند،
اما آبِ کافی نمی‌یافتند؛
با این حال، خداوند می‌فرماید،
به سوی من بازگشت نکردید.
9«بلای آفت و خوره بر شما فرستادم؛
ملخها باغها و تاکستانهای بسیار
و درختان انجیر و زیتون شما را خوردند.
با این حال، خداوند می‌فرماید،
به سوی من بازگشت نکردید.
10«به شیوۀ مصر، بر شما طاعون فرستادم،
و جوانانتان را به شمشیر کشتم؛
اسبان شما را به اسیری دادم،
و بوی تعفنِ اردوهای شما را به بینی‌تان برآوردم.
با این حال، خداوند می‌فرماید،
به سوی من بازگشت نکردید.
11«برخی از شما را سرنگون ساختم،
همان‌گونه که با سُدوم و عَمورَه کردم؛
همچون تکه چوبی مشتعل بودید
که از میان آتش برگرفته شده باشد.
با این حال، خداوند می‌فرماید،
به سوی من بازگشت نکردید.
12«پس ای اسرائیل، با تو بدین منوال عمل خواهم کرد؛
و چون با تو بدین منوال عمل خواهم کرد،
پس ای اسرائیل، آماده شو تا با خدای خود ملاقات کنی!»
13زیرا اینک آن که به کوهها شکل می‌دهد و باد را می‌آفریند،
و افکار خویش را بر انسان اعلام می‌دارد،
آن که سپیدۀ سحر را به ظلمت بدل می‌کند،
و بر بلندیهای زمین می‌خرامد،
نامش یهوه خدای لشکرهاست.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop