عاموس 5
5
خداوند را بطلبید و زنده بمانید
1ای خاندان اسرائیل، این کلام را که چون مرثیه بر شما می‌خوانم، بشنوید:
2«اسرائیلِ باکره افتاده است
و دیگر بر نخواهد خاست؛
در سرزمینش مطرود مانده،
و کسی نیست که او را برخیزاند.»
3زیرا خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:
«از هزار تن که از شهری به نبرد می‌روند،
تنها صد تن برای خاندان اسرائیل بر جا خواهند ماند،
و از صد تن که به نبرد می‌روند،
تنها ده تن بر جا خواهند ماند.»
4زیرا خداوند به خاندان اسرائیل چنین می‌گوید:
«مرا بجویید و زنده بمانید؛
5اما بِیت‌ئیل را نجویید؛
به جِلجال داخل نشوید،
و به بِئِرشِبَع عبور نکنید؛
زیرا جِلجال به‌یقین به تبعید خواهد رفت
و بِیت‌ئیل نابود خواهد شد.»
6خداوند را بجویید و زنده بمانید،
مبادا وی همچون آتش بر خاندان یوسف شعله برکشد و آن را بسوزاند،
و کسی در بِیت‌ئیل نباشد تا آن را خاموش کند.
7ای شما که انصاف را به اَفسَنتین بدل می‌کنید
و عدالت را زیر پا می‌افکنید!
8آن که ثریا و جبّار را آفرید،
که ظلمت غلیظ را به سپیدۀ صبح بدل می‌کند،
و روز را شبِ تاریک می‌سازد؛
آن که آبهای دریا را فرا می‌خوانَد
و آنها را بر سطح زمین فرو می‌ریزد،
نام او یهوه است؛
9او ویرانی را بر سر زورمندان نازل می‌کند،
و دژها را ویران می‌سازد.
10ایشان از آن که در محکمه#5:10در عبری: ”دروازه“؛ همچنین در آیۀ ۱۲و ۱۵. حکم می‌کند، نفرت دارند،
و آن را که به صداقت سخن می‌گوید، مکروه می‌دارند.
11بنابراین، چون شما بینوایان را پایمال می‌کنید
و از آنها مالیات گندم می‌ستانید،
هرچند خانه‌ها از سنگهای تراشیده بسازید،
در آنها ساکن نخواهید شد؛
و هرچند تاکستانهای دلپسند غرس کنید،
از شراب آنها نخواهید نوشید.
12زیرا می‌دانم که نافرمانیهایتان بسیار است
و گناهانتان عظیم،
ای شما که بر پارسایان ستم می‌کنید و رشوه می‌گیرید،
و حقِ نیازمندان را در محکمه از ایشان دریغ می‌دارید.
13بنابراین، دانا در چنین زمانه‌ای خاموش خواهد ماند،
زیرا زمانۀ بدی است.
14نیکویی را بجویید و نه بدی را،
تا زنده بمانید؛
و بدین‌گونه یهوه خدای لشکرها با شما خواهد بود،
چنانکه خود می‌گویید.
15از بدی نفرت کنید و نیکویی را دوست بدارید،
و در محکمه، عدالت را برقرار سازید؛
شاید فیض یهوه خدای لشکرها
شامل حال باقیماندگانِ یوسف شود.
16پس خداوندگار، یهوه خدای لشکرها، چنین می‌گوید:
«در همۀ میدانها نوحه‌گری خواهد بود،
و در همۀ کوچه‌ها خواهند گفت: ”وای! وای!“
کشاورزان را برای سوگواری فرا خواهند خواند،
و آنان را که مرثیه‌خوانی می‌دانند، برای نوحه‌گری.
17در همۀ تاکستانها نوحه‌گری خواهد بود»،
زیرا، خداوند می‌گوید،
«از میان شما عبور خواهم کرد.»
روز خداوند
18وای بر شما که مشتاق روز خداوند هستید!
روز خداوند را برای چه می‌خواهید؟
زیرا که تاریکی خواهد بود، و نه روشنایی؛
19مانند کسی که از شیری بگریزد
و با خرسی مواجه شود،
یا به خانه داخل شده،
دست بر دیوار بگذارد،
و ماری او را بگزد!
20آیا روز خداوند به عوض روشنایی، تاریکی نخواهد بود؟
ظلمت غلیظی که در آن هیچ نوری نباشد؟
21«من از جشنهای شما نفرت و کراهت دارم،
و از گردهم‌آیی‌های مخصوص شما بیزارم.
22اگرچه قربانیهای تمام‌سوز و هدایای آردیتان را به من تقدیم کنید،
نخواهم پذیرفت؛
و قربانیهای رفاقتِ پرواریهای شما را
منظور نخواهم داشت.
23سر و صدای سرودهایتان را از من دور کنید؛
من به نوای چنگهای شما گوش نخواهم کرد.
24بلکه بگذارید انصاف همچون آب جاری شود،
و عدالت همچون نهر دائمی.
25«ای خاندان اسرائیل، آیا در آن چهل سال در بیابان، برای من قربانی و هدیه آوردید؟ 26شما سَکّوت، پادشاه خود، و کیوان، ستارۀ خدایان خویش، یعنی تمثالهایی را که برای خویشتن ساختید، حمل کردید.» 27بنابراین، یهوه که نامش خدای لشکرهاست می‌گوید، «من شما را به فراسوی دمشق تبعید خواهم کرد.»
اکنون انتخاب شده:
عاموس 5: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
عاموس 5
5
خداوند را بطلبید و زنده بمانید
1ای خاندان اسرائیل، این کلام را که چون مرثیه بر شما می‌خوانم، بشنوید:
2«اسرائیلِ باکره افتاده است
و دیگر بر نخواهد خاست؛
در سرزمینش مطرود مانده،
و کسی نیست که او را برخیزاند.»
3زیرا خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:
«از هزار تن که از شهری به نبرد می‌روند،
تنها صد تن برای خاندان اسرائیل بر جا خواهند ماند،
و از صد تن که به نبرد می‌روند،
تنها ده تن بر جا خواهند ماند.»
4زیرا خداوند به خاندان اسرائیل چنین می‌گوید:
«مرا بجویید و زنده بمانید؛
5اما بِیت‌ئیل را نجویید؛
به جِلجال داخل نشوید،
و به بِئِرشِبَع عبور نکنید؛
زیرا جِلجال به‌یقین به تبعید خواهد رفت
و بِیت‌ئیل نابود خواهد شد.»
6خداوند را بجویید و زنده بمانید،
مبادا وی همچون آتش بر خاندان یوسف شعله برکشد و آن را بسوزاند،
و کسی در بِیت‌ئیل نباشد تا آن را خاموش کند.
7ای شما که انصاف را به اَفسَنتین بدل می‌کنید
و عدالت را زیر پا می‌افکنید!
8آن که ثریا و جبّار را آفرید،
که ظلمت غلیظ را به سپیدۀ صبح بدل می‌کند،
و روز را شبِ تاریک می‌سازد؛
آن که آبهای دریا را فرا می‌خوانَد
و آنها را بر سطح زمین فرو می‌ریزد،
نام او یهوه است؛
9او ویرانی را بر سر زورمندان نازل می‌کند،
و دژها را ویران می‌سازد.
10ایشان از آن که در محکمه#5:10در عبری: ”دروازه“؛ همچنین در آیۀ ۱۲و ۱۵. حکم می‌کند، نفرت دارند،
و آن را که به صداقت سخن می‌گوید، مکروه می‌دارند.
11بنابراین، چون شما بینوایان را پایمال می‌کنید
و از آنها مالیات گندم می‌ستانید،
هرچند خانه‌ها از سنگهای تراشیده بسازید،
در آنها ساکن نخواهید شد؛
و هرچند تاکستانهای دلپسند غرس کنید،
از شراب آنها نخواهید نوشید.
12زیرا می‌دانم که نافرمانیهایتان بسیار است
و گناهانتان عظیم،
ای شما که بر پارسایان ستم می‌کنید و رشوه می‌گیرید،
و حقِ نیازمندان را در محکمه از ایشان دریغ می‌دارید.
13بنابراین، دانا در چنین زمانه‌ای خاموش خواهد ماند،
زیرا زمانۀ بدی است.
14نیکویی را بجویید و نه بدی را،
تا زنده بمانید؛
و بدین‌گونه یهوه خدای لشکرها با شما خواهد بود،
چنانکه خود می‌گویید.
15از بدی نفرت کنید و نیکویی را دوست بدارید،
و در محکمه، عدالت را برقرار سازید؛
شاید فیض یهوه خدای لشکرها
شامل حال باقیماندگانِ یوسف شود.
16پس خداوندگار، یهوه خدای لشکرها، چنین می‌گوید:
«در همۀ میدانها نوحه‌گری خواهد بود،
و در همۀ کوچه‌ها خواهند گفت: ”وای! وای!“
کشاورزان را برای سوگواری فرا خواهند خواند،
و آنان را که مرثیه‌خوانی می‌دانند، برای نوحه‌گری.
17در همۀ تاکستانها نوحه‌گری خواهد بود»،
زیرا، خداوند می‌گوید،
«از میان شما عبور خواهم کرد.»
روز خداوند
18وای بر شما که مشتاق روز خداوند هستید!
روز خداوند را برای چه می‌خواهید؟
زیرا که تاریکی خواهد بود، و نه روشنایی؛
19مانند کسی که از شیری بگریزد
و با خرسی مواجه شود،
یا به خانه داخل شده،
دست بر دیوار بگذارد،
و ماری او را بگزد!
20آیا روز خداوند به عوض روشنایی، تاریکی نخواهد بود؟
ظلمت غلیظی که در آن هیچ نوری نباشد؟
21«من از جشنهای شما نفرت و کراهت دارم،
و از گردهم‌آیی‌های مخصوص شما بیزارم.
22اگرچه قربانیهای تمام‌سوز و هدایای آردیتان را به من تقدیم کنید،
نخواهم پذیرفت؛
و قربانیهای رفاقتِ پرواریهای شما را
منظور نخواهم داشت.
23سر و صدای سرودهایتان را از من دور کنید؛
من به نوای چنگهای شما گوش نخواهم کرد.
24بلکه بگذارید انصاف همچون آب جاری شود،
و عدالت همچون نهر دائمی.
25«ای خاندان اسرائیل، آیا در آن چهل سال در بیابان، برای من قربانی و هدیه آوردید؟ 26شما سَکّوت، پادشاه خود، و کیوان، ستارۀ خدایان خویش، یعنی تمثالهایی را که برای خویشتن ساختید، حمل کردید.» 27بنابراین، یهوه که نامش خدای لشکرهاست می‌گوید، «من شما را به فراسوی دمشق تبعید خواهم کرد.»
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop