اِشعیا 18
18
وحی دربارۀ کوش
1وای بر سرزمین آوای بالها،#18:1 یا: ”آوای ملخها“.
که فراسوی نهرهای کوش#18:1 سرزمین حبشۀ قدیم. است؛
2که ایلچیانِ خود را بر زورقهایی از نی،
بر آبها گسیل می‌دارد.
بروید، ای فرستادگان تیزپا،
نزد قومی بلندقامت و بی‌مو،
که دور و نزدیک از آنان در هراسند؛
که زورآورند و مُظَفر،
و سرزمینشان به نهرها منقسم است.
3ای همۀ مردم جهان،
ای شما ساکنان زمین،
چون بیرقی بر کوهها افراشته شود،
بدان بنگرید!
و چون شیپوری به صدا درآید،
بدان گوش سِپارید!
4زیرا خداوند به من چنین گفته است:
«من خاموش خواهم ماند
و از مکان خود نظر خواهم کرد،
همچون حرارت سوزانِ روز،
و چون ابر شبنم‌دار در گرمای حصاد.»
5زیرا که پیش از حصاد، چون شکوفه تمام شود
و گُل به انگورِ رسیده بدل گردد،
شاخه‌های کوچک را با داسِ هرس خواهد برید
و شاخه‌های منشعب را قطع کرده، به دور خواهد افکند.
6آنها برای پرندگان شکاریِ کوهساران،
و وحوش زمین وانهاده خواهد شد؛
پرندگان، تابستان را به خوردن آنها خواهند گذرانید،
و جانوران، زمستان را.
7پس در آن هنگام، قومی بلندقامت و بی‌مو که دور و نزدیک از آنان در هراسند، قومی که زورآورند و مظفر، و سرزمینشان منقسم به نهرهاست، برای خداوندِ لشکرها هدایا خواهند آورد. و این هدایا به کوه صَهیون، یعنی به مکانی که نام خداوند لشکرها بر آن است، آورده خواهد شد.
اکنون انتخاب شده:
اِشعیا 18: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop