اِشعیا 40
40
تسلی برای قوم خدا
1تسلی دهید! قوم مرا تسلی دهید!
خدای شما می‌گوید.
2به اورشلیم سخنان دلگرم‌کننده بگویید
و او را ندا در دهید
که دوران زحمت طاقت‌فرسایش به پایان رسیده،
و تاوان گناهش پرداخت شده است،
زیرا که به جهت تمامی گناهانش
از دست خداوند دوچندان دریافت کرده است.
3صدایی ندا می‌کند:#40:3 یا: ”آوای ندا کننده‌‌ای“.
«راه خداوند را در بیابان مهیا سازید
و طریقی برای خدای ما در صحرا هموار کنید؛
4هر درّه‌ای برافراشته شود
و هر کوه و تَلی پست گردد.
زمینِ ناصافْ صاف،
و ناهمواری‌ها هموار گردد.
5آنگاه جلال خداوند آشکار خواهد شد،
و تمامی بشر با هم آن را خواهند دید،
زیرا که دهان خداوند سخن گفته است.»
6هاتفی می‌گوید: «ندا کن!»
گفتم: «به چه ندا کنم؟»
«آدمی جملگی علف است
و زیبایی‌اش یکسره چون گُل صحرا!
7علف می‌خشکد و گل می‌پژمُرَد،
زیرا که دَم خداوند بر آن دمیده می‌شود.
براستی که مردمان علفند!
8علف می‌خشکد و گُل می‌پژمُرَد،
اما کلام خدای ما تا ابد باقی می‌ماند.
9ای صَهیون، که بشارت می‌آوری،
به کوه بلند برآی!
و ای اورشلیم، که مژده می‌رسانی،
به نیروی تمام صدایت را بلند کن!
آن را بلند کن و مترس!
به شهرهای یهودا بگو:
«هان، خدای شما است!»
10اینک خداوندگارْ یهوه نیرومندانه می‌آید
و بازویش برای او حکمرانی می‌کند.
پاداش او با وی است
و اُجرت او پیش رویش می‌آید.
11او همچون شبانْ گوسفندان خود را خواهد چرانید،
و بره‌ها را میان بازوانش گرد خواهد آورد؛
آنها را در آغوش خود حمل خواهد کرد،
و شیردهندگان را با ملایمت رهبری خواهد نمود.
12کیست که آبها را به کف دست خود پیموده،
و آسمانها را به وجب#40:12 یک ”وجب“ تقریباً معادل ۲۳ سانتی‌متر است. اندازه گرفته باشد؟
کیست که غبار زمین را در پیمانه گنجانیده،
و کوهها را به قَپّان و تپه‌ها را به ترازو وزن کرده باشد؟
13کیست که روح خداوند را هدایت کرده،#40:13 یا: «روح خداوند را به تمامی درک کرده»، یا «روح خداوند را اندازه گرفته».
و یا چون مشاورش به او تعلیم داده باشد؟
14او از که مشورت خواست تا به او فهم ببخشد
و طریق عدالت را به وی تعلیم دهد؟
یا او را معرفت بیاموزد
و طریق فهم را بر وی بنمایاند؟
15براستی که قومها همچون قطره‌ای در دَلوَند،
و همچون غباری بر کفۀ ترازو محسوب می‌شوند.
به‌واقع که او سواحل دوردست را همچون گَرد برمی‌گیرد!
16لبنان به جهت هیزم کافی نیست،
و حیواناتش برای قربانی تمام‌سوز کفایت نمی‌کنند.
17قومها جملگی در برابر او هیچند؛
در نظرش بطالتند و از هیچ هم کمتر می‌نمایند.
18پس خدا را به که تشبیه می‌کنید؟
و کدام شباهت را با او قیاس توانید کرد؟
19و اما تمثالی را در نظر آورید!
صنعتگری آن را می‌ریزد،
زرگری آن را به طلا می‌پوشاند
و زنجیرهای نقره برایش می‌ریزد.
20فقیری که توان چنین هدیه‌ای ندارد،
چوبی را که نمی‌پوسد برمی‌گزیند
و صنعتگری ماهر می‌جوید
تا برایش تمثالی تراشیده بسازد که واژگون نشود.
21آیا ندانسته و نشنیده‌اید؟
آیا از ابتدا به شما خبر داده نشده است؟
و از زمانی که زمین بنیان نهاده شد، درک نکرده‌اید؟
22اوست که بر بالای دایرۀ زمین نشسته است،
و ساکنان آن به ملخ می‌مانند.
اوست که آسمانها را چون پرده می‌گسترانَد،
و همچون خیمه‌ای به جهت سکونت پهن می‌کند.
23اوست که امیران را هیچ می‌گرداند،
و داوران جهان را چون بطالت می‌سازد.
24هنوز کاشته نشده و غرس نگردیده‌اند،
و هنوز در زمین ریشه ندوانیده‌اند
که او بر آنها می‌دمد و خشک می‌شوند،
و گردباد ایشان را چون کاه می‌روبد.
25آن قدوس می‌گوید: مرا با که قیاس می‌کنید،
تا با او برابر باشم؟
26چشمان خود را به اعلی برافرازید و ببینید:
کیست که اینها را آفرید؟
کیست که لشکر اینها را به شماره بیرون می‌آورد،
و آنها را جملگی به نام می‌خوانَد؟
به سبب کثرت قوّت و عظمت قدرتش
هیچ‌یک از آنها گم نخواهد شد.
27ای یعقوب، چرا با خود می‌اندیشی،
و ای اسرائیل، چرا می‌گویی:
«طریق من از خداوند پنهان است،
و خدایم دادرسی مرا به فراموشی سپرده است»؟
28آیا ندانسته‌ای؟
آیا نشنیده‌ای؟
که یهوه خدای سرمدی است،
آفرینندۀ کرانهای زمین؟
او هرگز درمانده و خسته نمی‌شود،
و فَهمِ او را تفحص نتوان کرد.
29ضعیفان را قوّت می‌بخشد،
و ناتوانان را نیروی بیشتر عطا می‌کند.
30حتی جوانان نیز خسته و درمانده می‌شوند،
و جوانمردان از پا می‌افتند.
31اما آنان که برای خداوند انتظار می‌کشند،
نیروی تازه خواهند یافت
و با بالهایی همچون عقاب اوج خواهند گرفت؛
خواهند دوید و خسته نخواهند شد؛
خواهند خرامید و درمانده نخواهند گردید.
اکنون انتخاب شده:
اِشعیا 40: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop