یوئیل 14:1-20

زمانی را به روزه اختصاص دهید؛ به گردهم‌آییِ مخصوص فرا خوانید. مشایخ و همۀ ساکنان این سرزمین را به خانۀ یهوه خدای خود گرد آورید، و فریاد خود را به درگاه خداوند بلند کنید. وای از آن روز! زیرا که روز خداوند نزدیک است، و همچون هلاکتْ از جانب قادر مطلق می‌آید. آیا خوراک از برابر دیدگان ما منقطع نشده، و شادی و سرور از خانۀ خدای ما رخت برنبسته است؟ بذرها زیر کلوخها پوسیده، و مخزنها ویران و انبارها منهدم گشته، زیرا گندم تلف گردیده است. دامها چه می‌نالند! رمه‌های گاوان پریشانحالند، چراکه مرتعی ندارند؛ حتی گله‌‌های گوسفندان نیز متحمل مجازات می‌شوند. نزد تو، ای خداوند، فریاد برمی‌آورم. زیرا که آتشْ مرتعهای صحرا را در کام کشیده، و شعله‌ها درختان صحرا را یکسره سوزانده است. حتی وحوشِ صحرا نیز برای تو لَه لَه می‌زنند، زیرا جویهای آب خشکیده، و آتشْ مرتعهای صحرا را در کام کشیده است.