امثال 27
27
1دربارۀ فردا فخر مکن،
زیرا نمی‌دانی روز چه خواهد زایید.
2بگذار دیگری تو را بستاید، نه دهان خودت؛
غریبه‌ای، نه زبان خودت.
3سنگ، سنگین است و ریگ، گران،
اما تحریک به دست نادان، از هر دو سنگینتر است!#27:3 یا: «اما خشم نادان از هر دو سنگینتر است».
4خشم، خانمان‌سوز است و غضب، سیل‌آسا،
اما کیست که در برابر حسد تاب آورد؟
5توبیخِ آشکار،
بِه از محبت پنهان.
6زخمی هم که از دوست رسد وفادار است،
اما به صد بوسۀ دشمن هم نتوان اعتماد کرد.
7شکمِ سیر از شانِ عسل کراهت دارد،
اما برای شکم گرسنه، هر تلخی هم شیرین است!
8مردی که از خانه‌اش آواره شود،
پرنده‌ای را مانَد که از لانه‌اش آواره شده باشد.
9عطر و بوی خوش، دل را شاد می‌سازد،
مشورت خالص، به دوستی شیرینی می‌بخشد.
10دوست خود و دوست پدر خود را ترک مکن،
و به هنگام مصیبت به خانۀ برادرت مرو؛
همسایۀ نزدیک بِه از برادر دور است.
11پسرم، حکیم باش، و دل مرا شاد کن؛
آنگاه ملامت‌کنندگان خود را پاسخ توانم داد.
12عاقل، خطر را می‌بیند و پنهان می‌شود،
اما ساده‌لوح پیش می‌رود و تاوانش را می‌دهد!
13جامۀ کسی را که ضامن غریبه می‌شود، بگیر!
لباس کسی را که برای زن بیگانه ضمانت می‌کند، گرو نگاه دار.
14آن که صبح زود همسایۀ خود را به صدای بلند برکت دهد،
به منزلۀ لعنت محسوب می‌شود.
15چکیدنِ پیوستۀ آب در روز بارانی
و زن ستیزه‌جو مشابه‌اند؛
16بازداشتن او همچون بازداشتن باد است،
یا گرفتن روغن با دست.
17آهن آهن را تیز می‌کند،
مرد، مرد را.
18آن که از درخت انجیری نگهداری کند، از میوه‌اش خواهد خورد؛
و آن که از سَرور خود مراقبت نماید، عزّت خواهد یافت.
19آب، چهرۀ انسان را منعکس می‌کند،
دل انسان، خودِ او را!
20هاویه#27:20 به معنی ”جهان مردگان“ است. و اَبَدون#27:20 به معنی ”مکان نابودی“ است. سیری‌ناپذیرند،
نیز چنین است چشمان آدمی.
21بوته برای نقره و کوره برای طلاست،
ستایش نیز برای آزمایش آدمی!
22اگر احمق را چون گندم نیز در هاون بکوبی،
حماقتش را از او دور نخواهی کرد!
23از وضع گله‌هایت نیک آگاه باش
از رمه‌هایت به‌دقّت مراقبت کن؛
24زیرا ثروت ابدی نیست،
و نه حتی تاج و تخت، باقی از نسلی به نسل دیگر.
25پس چون علفها را بزنند و علفِ تازه بروید،
و علوفۀ تپه‌ها جمع گردد،
26بره‌ها جامۀ تو خواهند شد
و بزها بهای زمینت.
27شیر بزها برای خوراک تو کافی خواهد بود،
و برای خوراک خانواده و معیشت کنیزانت.
اکنون انتخاب شده:
امثال 27: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
امثال 27
27
1دربارۀ فردا فخر مکن،
زیرا نمی‌دانی روز چه خواهد زایید.
2بگذار دیگری تو را بستاید، نه دهان خودت؛
غریبه‌ای، نه زبان خودت.
3سنگ، سنگین است و ریگ، گران،
اما تحریک به دست نادان، از هر دو سنگینتر است!#27:3 یا: «اما خشم نادان از هر دو سنگینتر است».
4خشم، خانمان‌سوز است و غضب، سیل‌آسا،
اما کیست که در برابر حسد تاب آورد؟
5توبیخِ آشکار،
بِه از محبت پنهان.
6زخمی هم که از دوست رسد وفادار است،
اما به صد بوسۀ دشمن هم نتوان اعتماد کرد.
7شکمِ سیر از شانِ عسل کراهت دارد،
اما برای شکم گرسنه، هر تلخی هم شیرین است!
8مردی که از خانه‌اش آواره شود،
پرنده‌ای را مانَد که از لانه‌اش آواره شده باشد.
9عطر و بوی خوش، دل را شاد می‌سازد،
مشورت خالص، به دوستی شیرینی می‌بخشد.
10دوست خود و دوست پدر خود را ترک مکن،
و به هنگام مصیبت به خانۀ برادرت مرو؛
همسایۀ نزدیک بِه از برادر دور است.
11پسرم، حکیم باش، و دل مرا شاد کن؛
آنگاه ملامت‌کنندگان خود را پاسخ توانم داد.
12عاقل، خطر را می‌بیند و پنهان می‌شود،
اما ساده‌لوح پیش می‌رود و تاوانش را می‌دهد!
13جامۀ کسی را که ضامن غریبه می‌شود، بگیر!
لباس کسی را که برای زن بیگانه ضمانت می‌کند، گرو نگاه دار.
14آن که صبح زود همسایۀ خود را به صدای بلند برکت دهد،
به منزلۀ لعنت محسوب می‌شود.
15چکیدنِ پیوستۀ آب در روز بارانی
و زن ستیزه‌جو مشابه‌اند؛
16بازداشتن او همچون بازداشتن باد است،
یا گرفتن روغن با دست.
17آهن آهن را تیز می‌کند،
مرد، مرد را.
18آن که از درخت انجیری نگهداری کند، از میوه‌اش خواهد خورد؛
و آن که از سَرور خود مراقبت نماید، عزّت خواهد یافت.
19آب، چهرۀ انسان را منعکس می‌کند،
دل انسان، خودِ او را!
20هاویه#27:20 به معنی ”جهان مردگان“ است. و اَبَدون#27:20 به معنی ”مکان نابودی“ است. سیری‌ناپذیرند،
نیز چنین است چشمان آدمی.
21بوته برای نقره و کوره برای طلاست،
ستایش نیز برای آزمایش آدمی!
22اگر احمق را چون گندم نیز در هاون بکوبی،
حماقتش را از او دور نخواهی کرد!
23از وضع گله‌هایت نیک آگاه باش
از رمه‌هایت به‌دقّت مراقبت کن؛
24زیرا ثروت ابدی نیست،
و نه حتی تاج و تخت، باقی از نسلی به نسل دیگر.
25پس چون علفها را بزنند و علفِ تازه بروید،
و علوفۀ تپه‌ها جمع گردد،
26بره‌ها جامۀ تو خواهند شد
و بزها بهای زمینت.
27شیر بزها برای خوراک تو کافی خواهد بود،
و برای خوراک خانواده و معیشت کنیزانت.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop