مزمور 10

10
# 10‏:0 نگاه کنید به زیرنویس مزمور ۹.
چرا خود را پنهان می‌کنی؟
1خداوندا، چرا دور ایستاده‌ای؟
چرا خود را در زمانهای تنگی پنهان می‌کنی؟
2شریران متکبرانه فقیران را شکار می‌کنند؛
باشد که در نقشه‌های خود گرفتار آیند.#10‏:2 یا: «اینان در نقشه‌هایی که آنان می‌کشند، گرفتار می‌آیند».
3زیرا شریر به تمایلات نَفْس خود می‌بالد،
و سودجو، خداوند را لعن و ناسزا می‌گوید.
4شریر در غرور خویش می‌گوید: «بازخواست نخواهد کرد»؛
همۀ اندیشۀ او این است که «خدایی نیست».
5در راههای خود همواره کامروا است؛
داوریهای تو فراتر از چشم‌انداز اوست؛
همۀ دشمنان خود را ریشخند می‌کند.
6در دل خود می‌گوید: «هرگز جنبش نخواهم خورد؛
نسل اندر نسل از بلا به دور خواهم بود.»
7دهانش آکنده از نفرین و فریب و ظلم است؛
زیرِ زبانش فتنه و شرارت لانه دارد.
8در کمینِ روستاها می‌نشیند،
و در جایهای مخفی بی‌گناهان را به قتل می‌رساند.
در نهان طعمۀ خویش را می‌پاید؛
9همچون شیری در بیشۀ خود، به انتظار می‌نشیند.
انتظار می‌کِشد تا فقیران را شکار کند؛
فقیران را گرفتار می‌کند و به دام می‌کِشد.
10قربانیان او لِه می‌شوند و زبون می‌گردند،
آنها زیر سلطۀ او فرو می‌افتند.
11در دل خود می‌گوید: «خدا فراموش کرده است؛
روی خود را پوشانیده و هرگز نخواهد دید.»
12خداوندا، برخیز! خدایا، دست خویش برافراز.
ستمدیدگان را فراموش مکن.
13چرا شریر خدا را ناسزا گوید؟
چرا در دل خود بگوید:
« بازخواست نخواهد کرد»؟
14اما تو البته می‌بینی، تو بر فتنه و غم می‌نگری،
تا به دست خویش مکافات رسانی.
بیچارگان خویشتن را به تو می‌سپارند؛
مددکار یتیمان، تویی.
15بازوی شریران و بدکاران را بشکن؛
شرارت ایشان را بازخواست نما،
تا اثری از آن باقی نماند.
16خداوند پادشاه است تا ابدالآباد؛
قومها از سرزمین او نابود خواهند شد.
17خداوندا، تو آرزوی ستمدیدگان را اجابت می‌کنی؛
آنان را قوّت قلب می‌بخشی و گوش خود را فرا می‌داری؛
18تو یتیمان و کوبیدگان را دادرسی می‌کنی
تا انسانِ خاکی دیگر رُعب و وحشت نیافریند.

اکنون انتخاب شده:

مزمور 10: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید