مزامیر 130

130
1ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم. 2ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود. 3ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیستای خداوند که به حضور تو بایستد؟ 4لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند. 5منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم. 6جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح. 7اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان. 8و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی.

اکنون انتخاب شده:

مزامیر 130: POV-FAS

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید