مزامیر 132

132
1ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را. 2چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود 3که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد. 4خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش، 5تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب. 6اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم. 7به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم. 8ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو. 9کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند. 10بهخاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان. 11خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت. 12اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان میآموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.» 13زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده. 14«این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم. 15آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت، 16و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود. 17در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت. 18دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.»

اکنون انتخاب شده:

مزامیر 132: POV-FAS

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید