امثال 1:3-35

ای فرزند من، هرچه به تو یاد می‌دهم فراموش مکن و آنچه را به تو می‌گویم به‌خاطر بسپار. تعالیم من، کامیابی و عمر دراز به تو می‌بخشد. هرگز صداقت و وفاداری را از خود دور مکن، آنها را به گردنت ببند و بر قلبت بنویس. اگر چنین کنی، خدا و مردم از تو راضی خواهند شد. با دل و جان بر خداوند توکّل کن. بر عقل خود تکیه مکن. در تمام کارهایت خداوند را به‌خاطر داشته‌ باش. او راه راست را به تو نشان خواهد داد. خیال نکن که خیلی عاقل هستی. از خدا بترس و از بدی دوری کن. اگر چنین کنی، مانند داروی شفا بخش، به تو سلامتی و قوّت می‌بخشد. خداوند را احترام نما و از دارایی خود و از نوبر محصول زمین خود قسمتی را به او تقدیم کن. اگر چنین کنی انبارهایت پر از نعمت و خمره‌هایت پر از شیرهٔ انگور خواهد شد. ای فرزند من وقتی خداوند تو را تنبیه می‌کند، خوب توجّه کن و وقتی تو را سرزنش می‌کند، دلگیر نشو. چون خداوند کسانی را که دوست دارد، تربیت می‌نماید؛ مانند والدینی که فرزند عزیز خود را تربیت می‌کنند. خوشا به حال کسی‌که حکمت و دانایی پیدا می‌کند. زیرا ارزش آن از طلا و نقره بیشتر است. حکمت از جواهرات گرانبهاتر و از هرچه آرزو کنی باارزشتر است. حکمت به تو عمر دراز و ثروت و احترام می‌بخشد. حکمت در زندگی تو را کامیاب کرده و به راه امنیّت و شادمانی هدایت می‌کند. کسانی‌که حکیم می‌شوند، شادمان خواهند بود. جان و حیات را خدا می‌بخشد. ستخداوند زمین را از روی حکمت خود آفرید، و آسمانها را با دانایی خود بنیان نهاد. عقل او رودخانه‌ها را روان نمود، و باران را از ابرها بر زمین بارانید. ای فرزند من، دانایی و فهم خود را حفظ کن و نگذار از تو دور شوند. اینها به تو زندگی می‌بخشند و آن را پر از خوشی می‌کنند. آنگاه به سلامتی، راه خود را طی می‌‌کنی و شکست نمی‌خوری. بدون ترس می‌خوابی و تمام شب به راحتی استراحت می‌‌کنی. از بلاهای ناگهانی -‌مثل آنچه که توفان بر سر شریران می‌آورد- نخواهی ترسید. خداوند از تو محافظت می‌کند و نمی‌گذارد که در دام گرفتار شوی. هرگاه که از دستت برمی‌آید، از احسان کردن به محتاجان کوتاهی مکن. اگر می‌توانی اکنون به همسایه‌ات کمک کنی، به او نگو برو و فردا بیا. در مورد همسایه‌ات که نزدیک تو زندگی می‌کند و به تو اعتماد دارد، قصد بدی مکن. با کسی‌که به تو بدی نکرده است، بی‌سبب جدل مکن. به مردمان زورگو حسادت نورز و از آنها تقلید مکن. چون خداوند از مردم ظالم متنفّر است، امّا درستکاران از اسرار الهی آگاهند. لعنت خداوند بر خانهٔ شریران است امّا خانهٔ عادلان را برکت می‌دهد. خداوند به مردم از خود راضی توجّهی ندارد امّا فروتنان را سرافراز می‌نماید. خردمندان عزّت و جلال به ‌دست می‌آورند، امّا نادانان رسوایی خود را بیشتر خواهند کرد.