مزامیر 1:63-11

خدایا تو خدای من هستی. من مشتاق تو هستم. مانند یک زمین خشک و سوزان و بی‌آب، با تمام وجود خود تشنهٔ توام. عطا فرما که به جایگاه مقدّس تو داخل شوم و قدرت و جلال تو را ببینم. محبّت پایدار تو برای من شیرین‌تر از زندگی است، بنابراین تو را ستایش می‌کنم. تا زنده‌ام از تو سپاسگزارم و دستِ دعا به درگاهت بلند می‌کنم. جان من سیر خواهد گردید و زبانم سرودهای شاد برای تو خواهد سرود. شبها وقتی‌که به بستر خود می‌روم تو را به یاد می‌آورم و تمام شب دربارهٔ تو تفکّر می‌کنم، زیرا تو مددکار من بوده‌ای و در سایهٔ بالهای تو سرود شادی می‌سرایم. من به تو متّكی هستم و دست تو مرا محافظت خواهد کرد. امّا کسانی‌که قصد کشتن مرا دارند به دنیای مردگان خواهند رفت، با شمشیر کشته خواهند شد و جسد آنان طعمهٔ شغالان خواهد گردید. امّا پادشاه به‌خاطر پیروزی که خدا به او عطا کرده است، شادی خواهد کرد. و همهٔ کسانی‌که به نام خدا وعده می‌دهند، او را سپاس خواهند گفت. امّا دهان دروغگویان بسته خواهد شد.