7
1Edhe Zoti i tha Noesë: Hyrë nd’arkët ti, edhe gjithë shtëpia jote, sepse ty të pashë të dreitë përpara meje ndë këtë bres, 2nga gjithë bagëtit’ e pastra merr për vetëhenë tënde shtatë (nga) shtatë mashkullin’ e femërën’ e saj, 3edhe nga bagëtitë që s’janë të pastra dy (nga) dy, mashkullin’ e femërën’ e saj, edhe nga shpest’ e qiellit shtatë (nga) shtatë mashkull’ e femërë, që të ruanjç farë mbi faqet të gjithë dheut, 4sepse edhe shtatë dit, pastaj kam për të prurë shi mbi dhet dyzet dit e dyzet net, edhe do të shuanj nga faqeja e dheut gjithë ç’është, që bëra. 5Edhe Noeja bëri gjith’ ato që e urdhëroi Zoti.
6Edhe Noeja (ishte) gjashtë qint vieç, kur u bë përmbytëja e ujëravet mbi dhet.
7Edhe hyri nd’arkët Noeja, edhe të bijt’ e ati, edhe gruaja e ati, edhe grat’ e të bijet ati bashkë me atë, për punë të ujëravet përmbytëjesë. 8Nga bagëtit’ e pastra e nga bagëtitë që s’janë të pastra, e nga shpestë, e nga gjithë shtërpinjtë mbi dhet, 9dy (nga) dy hynë nd’arkët te Noeja, mashkull e femërë, sikundrë urdhëroi Noenë Perëndia. 10Edhe pas shtatë diç ujërat’ e përmbytëjesë ranë mbi dhet.
11Të gjashtë qindinë vit të jetësë Noesë, të dytinë muaj, të shtatëmbëdhietënë ditë të muajit, atë ditë u çanë gjithë gurrat’ e abysësë madhe, edhe u hapnë dyert’ e qiejevet. 12Edhe ra shi mbi dhet dyzet dit e dyzet net. 13Edhe atë ditë hyri nd’arkët Noeja, edhe të bijt’ e Noesë: Simi, e Hami, e Jafethi, edhe gruaja e Noesë, edhe të tri grat’ e të bijet ati bashkë me ata; 14ata, edhe të gjithë shtëzëtë pas farësë tyre, edhe gjithë bagëtitë pas farësë tyre, edhe gjithë shtërpinjtë që hiqenë barkazi mbi dhet pas farësë tyre, edhe gjithë shpestë pas farësë tyre, edhe çdo fluturake prej çdo fare. 15Edhe hynë nd’arkët te Noeja, dy (nga) dy prej çdo mishi, që ka frymë të gjallë. 16Edhe ato që hynë, mashkull e femërë prej çdo mishi, hynë sikundrë urdhëroi atë Perëndia, edhe Zoti mbylli (atë) siprë ati.
17Edhe u bë përmbytëja dyzet dit mbi dhet, edhe u shumuan’ ujëratë, edhe ngritnë arkënë, edhe hipi lart përmbi dhet. 18Edhe po shtoneshin’ ujëratë, e po shumoneshinë fort mbi dhet, edhe arka sillej mbi faqet të ujëravet. 19Edhe ujërat’ u shtuanë fort mbi dhet, edhe u mbuluanë gjithë malet’ e lartë përposh gjithë qiellit. 20Pesëmbëdhietë kut lart hipnë ujëratë, edhe u mbuluanë maletë. 21Edhe vdiq çdo mish që lëviste mbi dhet, të shpeset, e të bagëtivet, e të shtëzëvet, e të gjithë shtërpinjvet që hiqenë barkazi mbi dhet, e çdo njeri. 22Gjithë kafshatë mbi tokët, gjithë sa kishinë frymë jete ndër fyejt të hundësë tyre, vdiqnë. 23Edhe u shua çdo gjë që ish mbi faqet të dheut, që nga njeriu gjer mbë bagëti, e gjer mbë shtërpi, e gjer mbë shpes të qiellit, edhe u shuanë nga dheu, edhe mbeti vetëmë Noeja, edhe sa (qenë) bashkë me atë nd’arkët. 24Edhe mbetnë ujëratë të lartuarë përmbi dhet një qint e pesëdhietë dit.