ലൂകഃ 15
15
1തദാ കരസഞ്ചായിനഃ പാപിനശ്ച ലോകാ ഉപദേശ്കഥാം ശ്രോതും യീശോഃ സമീപമ് ആഗച്ഛൻ|
2തതഃ ഫിരൂശിന ഉപാധ്യായാശ്ച വിവദമാനാഃ കഥയാമാസുഃ ഏഷ മാനുഷഃ പാപിഭിഃ സഹ പ്രണയം കൃത്വാ തൈഃ സാർദ്ധം ഭുംക്തേ|
3തദാ സ തേഭ്യ ഇമാം ദൃഷ്ടാന്തകഥാം കഥിതവാൻ,
4കസ്യചിത് ശതമേഷേഷു തിഷ്ഠത്മു തേഷാമേകം സ യദി ഹാരയതി തർഹി മധ്യേപ്രാന്തരമ് ഏകോനശതമേഷാൻ വിഹായ ഹാരിതമേഷസ്യ ഉദ്ദേശപ്രാപ്തിപര്യ്യനതം ന ഗവേഷയതി, ഏതാദൃശോ ലോകോ യുഷ്മാകം മധ്യേ ക ആസ്തേ?
5തസ്യോദ്ദേശം പ്രാപ്യ ഹൃഷ്ടമനാസ്തം സ്കന്ധേ നിധായ സ്വസ്ഥാനമ് ആനീയ ബന്ധുബാന്ധവസമീപവാസിന ആഹൂയ വക്തി,
6ഹാരിതം മേഷം പ്രാപ്തോഹമ് അതോ ഹേതോ ർമയാ സാർദ്ധമ് ആനന്ദത|
7തദ്വദഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, യേഷാം മനഃപരാവർത്തനസ്യ പ്രയോജനം നാസ്തി, താദൃശൈകോനശതധാർമ്മികകാരണാദ് യ ആനന്ദസ്തസ്മാദ് ഏകസ്യ മനഃപരിവർത്തിനഃ പാപിനഃ കാരണാത് സ്വർഗേ ഽധികാനന്ദോ ജായതേ|
8അപരഞ്ച ദശാനാം രൂപ്യഖണ്ഡാനാമ് ഏകഖണ്ഡേ ഹാരിതേ പ്രദീപം പ്രജ്വാല്യ ഗൃഹം സമ്മാർജ്യ തസ്യ പ്രാപ്തിം യാവദ് യത്നേന ന ഗവേഷയതി, ഏതാദൃശീ യോഷിത് കാസ്തേ?
9പ്രാപ്തേ സതി ബന്ധുബാന്ധവസമീപവാസിനീരാഹൂയ കഥയതി, ഹാരിതം രൂപ്യഖണ്ഡം പ്രാപ്താഹം തസ്മാദേവ മയാ സാർദ്ധമ് ആനന്ദത|
10തദ്വദഹം യുഷ്മാൻ വ്യാഹരാമി, ഏകേന പാപിനാ മനസി പരിവർത്തിതേ, ഈശ്വരസ്യ ദൂതാനാം മധ്യേപ്യാനന്ദോ ജായതേ|
11അപരഞ്ച സ കഥയാമാസ, കസ്യചിദ് ദ്വൗ പുത്രാവാസ്താം,
12തയോഃ കനിഷ്ഠഃ പുത്രഃ പിത്രേ കഥയാമാസ, ഹേ പിതസ്തവ സമ്പത്ത്യാ യമംശം പ്രാപ്സ്യാമ്യഹം വിഭജ്യ തം ദേഹി, തതഃ പിതാ നിജാം സമ്പത്തിം വിഭജ്യ താഭ്യാം ദദൗ|
13കതിപയാത് കാലാത് പരം സ കനിഷ്ഠപുത്രഃ സമസ്തം ധനം സംഗൃഹ്യ ദൂരദേശം ഗത്വാ ദുഷ്ടാചരണേന സർവ്വാം സമ്പത്തിം നാശയാമാസ|
14തസ്യ സർവ്വധനേ വ്യയം ഗതേ തദ്ദേശേ മഹാദുർഭിക്ഷം ബഭൂവ, തതസ്തസ്യ ദൈന്യദശാ ഭവിതുമ് ആരേഭേ|
15തതഃ പരം സ ഗത്വാ തദ്ദേശീയം ഗൃഹസ്ഥമേകമ് ആശ്രയത; തതഃ സതം ശൂകരവ്രജം ചാരയിതും പ്രാന്തരം പ്രേഷയാമാസ|
16കേനാപി തസ്മൈ ഭക്ഷ്യാദാനാത് സ ശൂകരഫലവൽകലേന പിചിണ്ഡപൂരണാം വവാഞ്ഛ|
17ശേഷേ സ മനസി ചേതനാം പ്രാപ്യ കഥയാമാസ, ഹാ മമ പിതുഃ സമീപേ കതി കതി വേതനഭുജോ ദാസാ യഥേഷ്ടം തതോധികഞ്ച ഭക്ഷ്യം പ്രാപ്നുവന്തി കിന്ത്വഹം ക്ഷുധാ മുമൂർഷുഃ|
18അഹമുത്ഥായ പിതുഃ സമീപം ഗത്വാ കഥാമേതാം വദിഷ്യാമി, ഹേ പിതർ ഈശ്വരസ്യ തവ ച വിരുദ്ധം പാപമകരവമ്
19തവ പുത്രഇതി വിഖ്യാതോ ഭവിതും ന യോഗ്യോസ്മി ച, മാം തവ വൈതനികം ദാസം കൃത്വാ സ്ഥാപയ|
20പശ്ചാത് സ ഉത്ഥായ പിതുഃ സമീപം ജഗാമ; തതസ്തസ്യ പിതാതിദൂരേ തം നിരീക്ഷ്യ ദയാഞ്ചക്രേ, ധാവിത്വാ തസ്യ കണ്ഠം ഗൃഹീത്വാ തം ചുചുമ്ബ ച|
21തദാ പുത്ര ഉവാച, ഹേ പിതർ ഈശ്വരസ്യ തവ ച വിരുദ്ധം പാപമകരവം, തവ പുത്രഇതി വിഖ്യാതോ ഭവിതും ന യോഗ്യോസ്മി ച|
22കിന്തു തസ്യ പിതാ നിജദാസാൻ ആദിദേശ, സർവ്വോത്തമവസ്ത്രാണ്യാനീയ പരിധാപയതൈനം ഹസ്തേ ചാങ്ഗുരീയകമ് അർപയത പാദയോശ്ചോപാനഹൗ സമർപയത;
23പുഷ്ടം ഗോവത്സമ് ആനീയ മാരയത ച തം ഭുക്ത്വാ വയമ് ആനന്ദാമ|
24യതോ മമ പുത്രോയമ് അമ്രിയത പുനരജീവീദ് ഹാരിതശ്ച ലബ്ധോഭൂത് തതസ്ത ആനന്ദിതുമ് ആരേഭിരേ|
25തത്കാലേ തസ്യ ജ്യേഷ്ഠഃ പുത്രഃ ക്ഷേത്ര ആസീത്| അഥ സ നിവേശനസ്യ നികടം ആഗച്ഛൻ നൃത്യാനാം വാദ്യാനാഞ്ച ശബ്ദം ശ്രുത്വാ
26ദാസാനാമ് ഏകമ് ആഹൂയ പപ്രച്ഛ, കിം കാരണമസ്യ?
27തതഃ സോവാദീത്, തവ ഭ്രാതാഗമത്, തവ താതശ്ച തം സുശരീരം പ്രാപ്യ പുഷ്ടം ഗോവത്സം മാരിതവാൻ|
28തതഃ സ പ്രകുപ്യ നിവേശനാന്തഃ പ്രവേഷ്ടും ന സമ്മേനേ; തതസ്തസ്യ പിതാ ബഹിരാഗത്യ തം സാധയാമാസ|
29തതഃ സ പിതരം പ്രത്യുവാച, പശ്യ തവ കാഞ്ചിദപ്യാജ്ഞാം ന വിലംഘ്യ ബഹൂൻ വത്സരാൻ അഹം ത്വാം സേവേ തഥാപി മിത്രൈഃ സാർദ്ധമ് ഉത്സവം കർത്തും കദാപി ഛാഗമേകമപി മഹ്യം നാദദാഃ;
30കിന്തു തവ യഃ പുത്രോ വേശ്യാഗമനാദിഭിസ്തവ സമ്പത്തിമ് അപവ്യയിതവാൻ തസ്മിന്നാഗതമാത്രേ തസ്യൈവ നിമിത്തം പുഷ്ടം ഗോവത്സം മാരിതവാൻ|
31തദാ തസ്യ പിതാവോചത്, ഹേ പുത്ര ത്വം സർവ്വദാ മയാ സഹാസി തസ്മാൻ മമ യദ്യദാസ്തേ തത്സർവ്വം തവ|
32കിന്തു തവായം ഭ്രാതാ മൃതഃ പുനരജീവീദ് ഹാരിതശ്ച ഭൂത്വാ പ്രാപ്തോഭൂത്, ഏതസ്മാത് കാരണാദ് ഉത്സവാനന്ദൗ കർത്തുമ് ഉചിതമസ്മാകമ്|
اکنون انتخاب شده:
ലൂകഃ 15: SANML
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید