ကမၻာ​ဦး 2

2
1ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္​စ​ၾက​ဝ​ဠာ​တစ္​ခု​လုံး ကို ဤ​သို႔​ဖန္​ဆင္း​၍​ၿပီး​ဆုံး​၏။- 2ဆ​႒​မ​ေန႔​၌​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ မိ​မိ​ဖန္​ဆင္း ျခင္း​အ​မွု​အ​လုံး​စုံ​ၿပီး​စီး​၍ သတၱ​မ​ေန႔​၌ ရပ္​နား​ေတာ္​မူ​၏။-#ေဟျဗဲ၊ ၄:၄၊၁၀။ 3ထို​သို႔​သတၱ​မ​ေန႔​၌​ဖန္​ဆင္း​ျခင္း​အ​မွု​ၿပီး သ​ျဖင့္​ရပ္​နား​ေသာ​ေၾကာင့္ ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ထို​ေန႔​ရက္​ကို​ေကာင္း​ခ်ီး​ေပး​၍ အ​ထူး​ေန႔ အ​ျဖစ္​သတ္​မွတ္​ေတာ္​မူ​၏။-#ထြ၊ ၂၀:၁၁။ 4ဤ​နည္း​အား​ျဖင့္​စ​ၾက​ဝ​ဠာ​ကို​ဖန္​ဆင္း ေတာ္​မူ​၏။
ဧ​ဒင္​ဥ​ယ်ာဥ္
ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္#2:4 ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္။ ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္ (ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား) ေဟ​ျဗဲ `ရာ​ေဝ' ကို​ဘာ​သာ​ျပန္​သည္။ အ​စဥ္​အ​လာ​အ​ရ အ​သံ​ထြက္​ရ​ေဟာ​ဝါ​ဟု​ဘာ​သာ​ျပန္​သည္။ ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္​စ​ၾက​ဝ​ဠာ​ကို ဖန္​ဆင္း ေတာ္​မူ​ေသာ​အ​ခါ၊- 5ေျမ​ေပၚ​သို႔​မိုး​ကို​ရြာ​ေစ​ေတာ္​မ​မူ​ေသး​သ ျဖင့္​အ​ပင္​မ​ေပါက္၊ အ​ေညႇာက္​လည္း​မ​ထြက္ ေသး။ ေျမ​ကို​ထြန္​ယက္​မည့္​သူ​လည္း​မ​ရွိ​ေသး။- 6သို႔​ရာ​တြင္​ေျမ​ေအာက္​မွ​ေရ​ထြက္​သ​ျဖင့္​ေျမ ကို​စို​ေစ​၏။
7ထို​ေနာက္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ေျမ​ျဖင့္​လူ​ကို​ဖန္​ဆင္း​ၿပီး​လၽွင္ လူ​၏​ႏွာ​ေခါင္း ထဲ​သို႔​ဇီ​ဝ​အ​သက္​ကို​မွုတ္​သြင္း​ေတာ္​မူ​ရာ လူ​သည္ အ​သက္​ရွင္​ေသာ​သတၱ​ဝါ​ျဖစ္​လာ ၏။#၁ေကာ၊ ၁၅:၄၅။
8ထို႔​ေနာက္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ အ​ေရွ႕​ဘက္​ရွိ​ဧ​ဒင္​အ​ရပ္​၌​ဥ​ယ်ာဥ္​ကို​တည္ ၿပီး​လၽွင္ ဖန္​ဆင္း​ေတာ္​မူ​ေသာ​လူ​ကို​ထို​ဥ​ယ်ာဥ္ တြင္​ေန​ေစ​ေတာ္​မူ​၏။- 9ထို​ဥ​ယ်ာဥ္​တြင္​ရွု​ခ်င္​ဖြယ္​ေကာင္း​၍ စား​ဖြယ္ ေကာင္း​ေသာ​အ​သီး​ပင္​အ​မ်ိဳး​မ်ိဳး​ကို​ေပါက္ ေစ​ေတာ္​မူ​၏။ ဥ​ယ်ာဥ္​အ​လယ္​တြင္​အ​သက္ ရွင္​ေစ​ေသာ​အ​ပင္​ရွိ​၏။ အ​ေကာင္း​ႏွင့္​အ​ဆိုး ကို​ပိုင္း​ျခား​သိ​ျမင္​ေစ​ေသာ​အ​ပင္​လည္း​ရွိ ၏။#ဗ်ာ၊ ၂:၇၊ ၂၂:၂၊ ၁၄။
10ျမစ္​တစ္​ျမစ္​သည္​ဧ​ဒင္​အ​ရပ္​တြင္​စီး​ထြက္ လ်က္ ဥ​ယ်ာဥ္​ကို​ေရ​ေပး​၏။ ဧ​ဒင္​ဥ​ယ်ာဥ္​ကို ေက်ာ္​လြန္​ေသာ​အ​ခါ​ျမစ္​ေလး​သြယ္​ခြဲ​၍ ျဖာ​ဆင္း​၏။- 11ပ​ထ​မ​ျမစ္​သည္​ကား​ဖိ​ရွုန္​ျမစ္​ျဖစ္​၍ ဟာ​ဝိ​လ​ျပည္​ကို​ပတ္​၍​စီး​ဆင္း​၏။- 12(ဤ​အ​ရပ္​တြင္​ေရႊ​စင္​ထြက္​၏။ အ​ဖိုး​ထိုက္​တန္ ေသာ​နံ့​သာ​ႏွင့္​ေက်ာက္​မ်က္​ရ​တ​နာ​လည္း ထြက္​၏။-) 13ဒု​တိ​ယ​ျမစ္​သည္​ကား​ဂိ​ဟုန္​ျမစ္​ျဖစ္​၍​ကု​ရွ ျပည္​ကို​ပတ္​၍​စီး​ဆင္း​၏။- 14တ​တိ​ယ​ျမစ္​သည္​ကား​တိ​ဂ​ရစ္​ျမစ္​ျဖစ္​၍ အာ​ရွု​ရိ​ျပည္​အ​ေရွ႕​ဘက္​မွ​စီး​ဆင္း​၏။ စတုတၳ ျမစ္​သည္​ကား​ဥ​ဖ​ရတ္​ျမစ္​ျဖစ္​၏။
15ထို႔​ေနာက္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ဧ​ဒင္​ဥ​ယ်ာဥ္​ကို ထြန္​ယက္​စိုက္​ပ်ိဳး​ရန္​ႏွင့္​ေစာင့္ ေရွာက္​ထိန္း​သိမ္း​ရန္ လူ​ကို​ထို​ဥ​ယ်ာဥ္​တြင္​ေန ေစ​ေတာ္​မူ​၏။- 16-17ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​က``သင္​သည္ အ​ေကာင္း​ႏွင့္​အ​ဆိုး​ကို ပိုင္း​ျခား​သိ​ျမင္​နိုင္​ေစ ေသာ​အ​ပင္​၏​အ​သီး​မွ​တစ္​ပါး ဥ​ယ်ာဥ္​ထဲ​၌ ရွိ​သ​မၽွ​ေသာ​အ​ပင္​၏​အ​သီး​ကို​စား​နိုင္​၏။ ထို​အ​ပင္​၏​အ​သီး​ကို​ကား​မ​စား​ရ။ စား ေသာ​ေန႔​၌​ေသ​ရ​မည္'' ဟု​လူ​အား​ပညတ္ ေတာ္​မူ​၏။
18ထို​ေနာက္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​က ``လူ သည္​တစ္​ေယာက္​တည္း​ေန​ထိုင္​ရန္​မ​သင့္။ သူ႔ အား​ကူ​ညီ​ရန္ သင့္​ေတာ္​ေသာ​အ​ေဖာ္​ကို​ငါ ဖန္​ဆင္း​ေပး​မည္'' ဟု​မိန႔္​ေတာ္​မူ​၏။- 19ထို​ေၾကာင့္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ေျမ​ကို​ယူ​၍ တိ​ရစၧာန္​ႏွင့္​ငွက္​အ​ေပါင္း​တို႔​ကို ဖန္​ဆင္း​ၿပီး​လၽွင္ အ​သီး​သီး​တို႔​အား​နာ​မည္ မွည့္​ေခၚ​ရန္ လူ​၏​ထံ​သို႔​ယူ​ေဆာင္​ေတာ္​မူ​ခဲ့​၏။ လူ​က​မွည့္​ေခၚ​သည့္​အ​တိုင္း​နာ​မည္​တြင္​ၾက​၏။- 20လူ​သည္​တိရစၧာန္​ႏွင့္​ငွက္​အား​လုံး​တို႔​အား​နာ မည္​မွည့္​ေခၚ​ေသာ္​လည္း ၎​တို႔​အ​နက္​မွ​လူ ကို​ကူ​ညီ​ရန္​သင့္​ေတာ္​ေသာ​အ​ေဖာ္​မ​ေပၚ မ​ရွိ။
21ထို႔​ေၾကာင့္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ လူ​ကို​ႏွစ္​ၿခိဳက္​စြာ​အိပ္​ေမာ​က်​ေစ​ေတာ္​မူ​၏။ အိပ္​ေန​စဥ္​နံ​ရိုး​တစ္​ေခ်ာင္း​ကို​ထုတ္​ယူ​ၿပီး လၽွင္ အ​သား​ကို​ျပန္​၍​ပိတ္​ေတာ္​မူ​၏။- 22ထို​ေနာက္​ထို​နံ​ရိုး​ျဖင့္​မိန္း​မ​ကို​ဖန္​ဆင္း​၍ လူ​၏​ထံ​သို႔​ေခၚ​ေဆာင္​ခဲ့​ေတာ္​မူ​၏။- 23လူ​က​လည္း၊
``ဤ​သူ​သည္​ငါ့​အ​ရိုး​မွ​အ​ရိုး၊ငါ့​အ​သား​မွ အ​သား​ျဖစ္​၏။
သူ႔​အား​လူ​ေယာက်ာ္း​မွ​ထုတ္​ယူ​ရ​သ​ျဖင့္ `လူ​မိန္း​မ' ဟု​မွည့္​ေခၚ​ရ​မည္'' ဟု​ဆို​၏။
24ထို​အ​ေၾကာင္း​ေၾကာင့္​ေယာက်ာ္း​သည္​မိ​ဘ​ကို စြန႔္​၍​ဇ​နီး​ႏွင့္​စုံ​ဖက္​သ​ျဖင့္ သူ​တို႔​ႏွစ္​ဦး သည္​တစ္​ေသြး​တစ္​သား​တည္း​ျဖစ္​လာ ၾက​၏။#မ၊ ၁၉:၅။ မာ၊ ၁၀:၇-၈။ ၁ ေကာ၊ ၆:၁၆။ ဧ၊ ၅:၃၁။
25ထို​သူ​ႏွစ္​ဦး​စ​လုံး​တြင္​အ​ဝတ္​အ​ခ်ည္း​စည္း ျဖစ္​ေန​ေသာ္​လည္း​ရွက္​ေၾကာက္​ျခင္း​မ​ရွိ။

اکنون انتخاب شده:

ကမၻာ​ဦး 2: MCLZV

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید