Ioan 9

9
PENNOD IX.
Y dyn a anesid yn ddall, yn cael ei olwg; ai ddwyn ef at y Pharisai: hwythau yn ymrwystro, ac yn ei ysgymmuno ef; ac yntau yn cael ei dderbyn gan yr Iesu, ac yn ei gyffessu ef; Pwy yw y rhai y mae Christ yn eu goleuo.
1AC wrth fyned heibio, efe a ganfu ddyn dall o’i enedigaeth. 2A’i ddisgyblion a ofynasant iddo, gan ddywedyd, Athraw, pwy a bechodd, a’i hwn, ai ei rïeni, fel y genid ef yn ddall? 3Yr Iesu a attebodd, Nid hwn a bechodd, na’i rïeni: eithr fel yr amlygid gweithredoedd Duw ynddo ef. 4Rhaid i mi weithio gwaith yr hwn a’m hanfonodd, tra yr ydyw hi yn ddydd: y mae y nos yn dyfod, pan na ddichon neb weithio. 5Tra yr ydwyf yn y byd, myfi wyf goleuni y byd. 6Wedi iddo ef ddywedyd hyn, efe a boerodd ar y llawr, ac a wnaeth glai o’r poeryn, ac a irodd lygaid y dall, a’r clai; 7Ac a ddywedodd wrtho, Dos, ac ymôlch yn llyn yr Anfonedig. Am hynny efe a aeth ymaith, ac a ymolchodd, ac a ddaeth yn gweled. 8Y cymmydogion gan hynny, a’r rhai a’i gwelsent ef o’r blaen, mai dall oedd, a ddywedasant, Onid hwn yw yr un oedd yn eistedd ac yn cardotta? 9Rhai a ddywedasant, Hwn yw efe: ac eraill, Y mae efe yn debyg iddo. Yntau a ddywedodd, Myfi yw efe. 10Am hynny y dywedasant wrtho, Pa fodd yr agorwyd dy lygaid di? 11Yntau a attebodd ac a ddywedodd, Dyn a elwir Iesu, a wnaeth glai, ac a irodd fy llygaid i; ac a ddywedodd wrthyf, Dos i lyn yr Anfonedig ac ymôlch. Ac wedi i mi fyned ac ymolchi, mi a gefais fy ngolwg. 12Yna y dywedasant wrtho, Pa le y mae efe? Yntau a ddywedodd, Ni ŵn i. 13Hwythau a’i dygasant ef, yr hwn gynt a fuasai yn ddall at y Pharisai. 14A’r sabbath oedd hi pan wnaeth yr Iesu y clai, ac agorodd ei lygaid ef. 15Am hynny y Pharisai hefyd a ofynnasant iddo, pa fodd y cawsai efe ei olwg. Yntau a ddywedodd wrthynt, efe a osododd glai ar fy llygaid i, a mi a ymolchais, ac yr ydwyf yn gweled. 16Yna rhai o’r Pharisai a ddywedasant, Nid yw y dyn hwn o Dduw, gan nad yw efe yn cadw y sabbath. Eraill a ddywedasant, Pa fodd y gall dyn pechadurus wneuthur y cyfryw arwyddion? Ac yr oedd ymranod yn eu plith. 17Hwy a ddywedasant drachefn wrth y dall, Beth yr wyt ti yn ei ddywedyd am dano ef, am iddo agor dy lygaid di? Yntau a ddywedodd, Mai prophwyd yw efe. 18Am hynny ni chredai yr Iudaion am dano ef, mai dall fuasai, a chael o hono ef ei olwg, nes galw o honynt rïeni yr hwn a gawsai ei olwg. 19A hwy a ofynnasant iddynt, gan ddywedyd, Ai hwn yw eich mab chwi, yr hwn yr ydych yn dywedyd ei eni yn ddall? pa fodd gan hynny y mae efe yn awr yn gweled. 20Ei rïeni ef a attebasant iddynt, ac a ddywedasant, Nyni a wyddom mai hwn yw ein mab ni, ac y ganwyd ef yn ddall: 21Ond pa fodd y mae efe yn gweled yr awrhon, ni’s gwyddom ni; neu pwy a agorodd ei lygaid ef, ni’s gwyddom ni: y mae efe mewn oedran; gofynwch iddo ef: efe a adrodda am dano ei hun. 22Hyn a ddywedodd ei rïeni, am eu bod yn ofni yr Iudaion: canys yr Iudaion a gyd-ordeiniasent eisoes, os cyfaddefai neb ef yn Ghrist, y bwrid hwnnw allan o’r synagog. 23Am hynny y dywedodd ei rïeni, Y mae efe mewn oedran; gofynwch iddo. 24Yna hwy a alwasant eilwaith y dyn a fuasai yn ddall, ac a ddywedasant wrtho, Dyro y gogoniant i Dduw: nyni a wyddom mai pechadur yw y dyn hwn. 25Yna yntau a attebodd ac a ddywedodd, Ai pechadur yw, ni’s gwn i: un peth a ŵn i, lle yr oeddwn i yn ddall, yr wyf fi yn awr yn gweled. 26Hwythau a ddywedasant wrtho drachefn, Beth a wnaeth efe i ti? pa fodd yr agorodd efe dy lygaid di? 27Yntau a attebodd iddynt, Mi a ddywedais i chwi eisoes, ac ni wrandawsoch: paham yr ydych yn ewyllysio clywed drachefn? a ydych chwithau yn ewyllysio bod yn ddisgyblion iddo ef? 28Hwythau a’i difenwasant ef, ac a ddywedasant, Tydi sydd ddisgybl iddo; eithr ni ydym ddisgyblion Moses. 29Nyni a wyddom i Dduw lefaru wrth Moses: eithr ni’s gwyddom ni o ba le y mae hwn. 30Y dyn a attebodd ac a ddywedodd wrthynt, Yn hyn yn ddïau y mae yn rhyfedd, na wyddoch chwi o ba le y mae efe, ac efe a agorodd fy llygaid i. 31Ac ni a wyddom nad yw Duw yn gwrandaw pechaduriaid: ond os yw neb yn addolwr Duw, ac yn gwneuthur ei ewyllys ef, hwnnw y mae yn ei wrandaw. 32Ni chlybuwyd eriôed i neb agor lygaid un a anesid yn ddall. 33Oni bai fod hwn o Dduw, ni allai efe wneuthur dim. 34Hwy a attebasant ac a ddywedasant wrtho, Mewn pechodau y ganwyd ti oll; ac a wyt ti yn ein dysgu ni? A hwy a’i bwriasant ef allan. 35A’r Iesu a glybu iddynt ei fwrw ef allan: a phan ei cafodd, efe a ddywedodd wrtho, A wyt ti yn credu ym Mab Duw? 36Yntau a attebodd ac a ddywedodd, Pwy yw efe, O Arglwydd, fel y credwyf ynddo. 37A’r Iesu a ddywedodd wrtho, Ti a’i gwelaist ef; a’r hwn sydd yn ymddiddan â thi yw efe. 38Yntau a ddywedodd, Yr wyf fi yn credu, O Arglwydd. Ac efe a’i cyfarchodd ef. 39A’r Iesu a ddywedodd, I farn y daethum i’r byd hwn: fel y gwelai y rhai nid ydynt yn gweled, ac yr elai y rhai sydd yn gweled yn ddeillion. 40A rhai o’r Pharisai a oedd gyd ag ef, a glywsant y pethau hyn, ac a ddywedasant wrtho, Ydym ninnau hefyd yn ddeillion? 41Yr Iesu a ddywedodd wrthynt, Pe fyddech ddeillion, ni fyddai arnoch bechod: eithr yn awr meddwch chwi, Yr ydym ni yn gweled; am hynny y mae eich pechod yn aros.

اکنون انتخاب شده:

Ioan 9: JJCN

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید