Ioan 9
9
PEN. IX.
Crist ar y Sabboth yn rhoddi ei olwg i vn a anesid yn ddall, 13 y Pharisæaid wedi holi hwn a’i rieni yn ei escymuno ef allan o’r Synagog, 35 Crist yn ei dderbyn ef, ac yn ei ddyscu, 39 gan ddangos peth o’r achos y daeth efe i’r byd.
1AC wrth fyned heibio efe a ganfu ddyn dall o’i enedigaeth.
2A’i ddiscyblion a ofynnasant iddo ef gan ddywedyd, Rabbi: pwy a bechodd ai hwn, ai ei rieni ef, iw eni ef yn ddall?
3Yr Iesu a attebodd, nid hwn a bechodd nai rieni chwaith, ond fel yr amlygid gweithredoedd Duw ynddo ef.
4Rhaid i mi weithio gwaith yr hwn am hanfonodd tra ydyw hi yn ddydd, y mae y nos yn dyfod pan ni ddichon neb weithio.
5Tra yr ydwyfi yn y byd, #Ioan.1.9.goleuni y byd ydwyfi.
6Wedi iddo ef ddywedyd hyn, efe a boerodd ar lawr, ac a wnaeth glai o’r poeryn, ac a irodd y clai ar lygaid y dall.
7Ac efe a ddywedodd wrtho ef, dos ac ymolch yn llyn Siloe, (yr hwn a gyfieithir amfonedig) felly yr aeth efe, ac a ymolchodd, ac a ddaeth yn gweled.
8Yna y cymydogion, a’r rhai a’i gwelsent ef o’r blaen mai dall oedd efe, a ddywedasant: onid hwn yw yr hwn oedd yn eistedd, ac yn cardotta?
9Rhai a ddywedasant, hwn yw [efe,] ac eraill, y mae efe yn vebyg iddo ef: yntef a ddywedodd, myfi yw [efe.]
10Yna y dywedasant wrtho ef: pa fodd yr agorwyd dy lygaid?
11Yntef a ddywedodd, dŷn a elwir Iesu a wnaeth glai, ac a îrodd fy llygaid i, ac a ddywedodd wrthyfi: dos i’r llyn Siloe, ac ymolch, ac wedi i mi fyned ac ymolchi, mi a gefais fyngolwg eil-waith.
12Yna y dywedasant wrtho ef, pa le y mae efe? dywedodd yntef, ni wn i.
13Hwynt hwy a’i dugasant ef at y Pharisæaid yr hwn gynt a fuase yn ddall.
14A Sabboth oedd hi pan wnaethe yr Iesu y clai, ac agoryd ei lygaid ef.
15Am hynny y gofynnodd y Pharisæaid iddo ef trachefn, pa fodd y cawse efe ei olwg eilwaith: yntef a ddywedodd wrthynt hwy, clai a osododd efe ar fy llygaid, ac mi a ymolchais, ac yr wyfi yn gweled.
16Yna rhai o’r Pharisæaid a ddywedasant, nid yw y dŷn hwn o Dduw gan nad yw yn cadw y Sabboth: eraill a ddywedasant, pa fodd y gall dyn pechadurus wneuthur y cyfryw arwyddion? ac yr oedd ymbleidio yn eu mysc hwynt.
17Dywedasant drachefn wrth y dall: beth yr wyt ti yn ei ddywedyd am dano ef, am agoryd o honaw ef dy lygaid di? yntef a ddywedodd, mai prophwyd yw efe.
18Am hynny ni chrede yr Iddewon am dano ef ei fod efe yn ddall, a chael o honaw ef ei olwg drachefn, nes galw o honynt ei rieni ef yr hwn a gawse ei olwg drachefn.
19Ac hwynt hwy a ofynnasant iddynt hwy gan ddywedyd, a’i hwn yw eich mab chwi yr hwn yr ydych chwi yn dywedyd ei eni yn ddall? pa fodd gan hynny y mae efe yn gweled yn awr?
20Ei rieni ef a attebasant iddynt hwy, ac a ddywedasant: nyni a wyddom mai hwn yw ein mab ni, a’i eni ef yn ddall.
21Ond pa fodd y mae efe yn gweled yr awron, ni’s gwyddom ni: neu pwy a agorodd ei lygaid ef ni’s gwyddom ni: y mae efe mewn oedran, gofynnwch iddo ef, efe a ddywed am dano ei hun.
22Hyn a ddywedodd ei rieni ef am eu bod yn ofni yr Iddewon: o blegit yr Iddewon a ordeiniasent eusys os cyfaddefe neb ef yn Grist, yr escymunid ef allan o’r Synagog.
23Am hynny y dywedodd ei rieni ef, y mae efe mewn oedran, gofynnwch iddo ef.
24Am hynny hwynt hwy a alwasant eilwaith y dyn yr hwn a fuase ddall ac a ddywedasant wrtho ef: dod y gogoniant i Dduw, nyni a wyddom mai pechadur yw y dŷn hwn.
25Yna yntef a attebodd, ac a ddywedodd, ni wn i a ydyw efe bechadur, vn peth a wn i, lle yr oeddwn i yn ddall, yr wyfi yn awr yn gweled.
26Hwythau a ddywedasant wrtho ef drachefn, beth a wnaeth efe i ti? pa fodd yr agorodd efe dy lygaid ti?
27Efe a attebodd iddynt hwy, myfi a ddywedais i chwi eusys, ac ni wrandawsoch: pa ham yr ydych yn ewyllysio clywed trachefn? a ydych chwithau yn ewyllysio myned yn ddiscyblion iddo ef?
28Hwythau a’i difenwasant ef, ac a ddywedasant, bydd di ddiscybl iddo ef, discyblion Moses ydym ni.
29Nyni a wyddom lefaru o Dduw wrth Moses, ond ni wyddom ni o ba le y mae hwn.
30Y dŷn a attebodd, ac a ddywedodd wrthynt hwy: yn hyn y mae rhyfeddod, na wyddoch o ba le y mae efe, ac efe a agorodd fy llygaid i.
31Ac nyni a wyddom nad yw Duw yn gwrando pechaduriaid, ond os ydyw neb yn dduwiol, ac yn gwneuthur ei ewyllys ef, hwnnw y mae efe yn ei wrando.
32Ni chlywyd er ioed agoryd o neb lygaid vn a enid yn ddall.
33Pe hwn ni bydde o Dduw, ni alle efe wneuthur dim.
34Hwythau a attebasant, ac a ddywedasant wrtho ef: mewn pechodau y ganwyd ti oll, ac a wyt ti yn ein dyscu ni? ac hwynt hwy a’i bwriasant ef allan.
35Clybu yr Iesu fwrw o honynt hwy ef allan, a phan ei cafodd ef, efe a ddywedodd wrtho ef: a wyt ti yn credu ym Mab Duw?
36Yntef a attebodd, ac a ddywedodd: pwy yw efe ô Arglwydd, fel y credwyf ynddo ef?
37A’r Iesu a ddywedodd wrtho ef, ti a’i gwelaist ef, a’r hwn sydd yn llefaru wrthit yw efe.
38Yntef a ddywedodd, yr wyfi yn credu (ô Arglwydd,) ac efe a’i addolodd ef.
39A’r Iesu a ddywedodd, i farnedigaeth y daethym i i’r byd hwn, fel y gwele y rhai nid ydynt yn gweled, ac yr ele y rhai sydd yn gweled yn ddeillion.
40A rhai o’r Pharisæaid y rhai oeddynt gyd ag ef a glywsant hyn, ac a ddywedasant wrtho ef: ai deillion ydym ninnau?
41Dywedodd yr Iesu wrthynt hwy, pe deillion fyddech, ni bydde arnoch bechod: eithr yn awr (meddwch chwi) yr ydym ni yn gweled: am hynny y mae eich pechod yn parhau.
اکنون انتخاب شده:
Ioan 9: BWMG1588
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Y Beibl Cyssegr-lan. Cyhoeddwyd gyntaf yn 1588, a’i ddigideiddio i Gymdeithas y Beibl yn 2023.