Luc 18

18
PEN. XVIII.
Crist yn dyscu i ni weddio trwy siampl y weddw orthrymmedig, 13 a’r Publican gostyngedig, 13 yn dderbyn plant atto, 18 yn atteb y llywydd yr hwn a fynne gael nef ond ni fynne ymmadel ai olud 28 yn atteb Petr, 31 yn rhybuddio y deuddec am ei ddioddefaint, 35 ac yn roi ei olwg i vn dall.
1Ac efe a ddywedodd hefyd ddammeg wrthynt, y bydde yn rhaid gweddio bob amser heb ddeffygio,
2Gan ddywedyd, yr oedd rhyw farn-ŵr yn rhyw ddinas, yr hwn nid ofne Dduw, ac ni pharche ddŷn.
3Yr oedd hefyd yn y ddinas honno ryw wraig weddw, yr hon a ddaeth atto ef gan ddywedyd: dial fi ar fyng-wrthwynebwr.
4Ac efe ni’s gwnai dros amser [hîr:] eithr wedi hynny y dywedodd wrtho ei hun: er nad ofnaf Dduw, ac er na pharchaf ddŷn:
5Er hynny, am fôd y weddw hon yn fy mlino i, dialaf hi rhag iddi yn y diwedd ddyfod, a’m blino i.
6A’r Arglwydd a ddywedodd, gwrandewch beth a ddywed y barn-ŵr anghyfiawn.
7Ac oni ddial Duw ei etholedigion sydd yn llefain arno ddydd a nôs, er iddo ymaros yn eu hachos hwynt?
8Yr wyf yn dywedyd i chwi, y dial efe hwynt ar frŷs: ond pan ddêl Mâb y dŷn, a gaiff efe ffydd ar y ddaiar?
9Ac efe a ddywedodd y ddammeg hon, wrth y rhai oeddynt yn coelio eu bôd eu hunain yn gyfiawn, ac yn diystyru eraill.#18.9-14 ☞ Yr Efengyl yr xi. Sul wedi y Drindod.
10Dau ŵr a aethant i fynu i’r Deml i weddio: vn yn Pharisæad, a’r llall yn Bublican.
11Y Pharisæad o’i sefyll a weddiodd ynddo ei hun fel hyn: ô Dduw yr wyf yn diolch i ti nad ydwyf fel dynion eraill [y rhai ydynt] drawsion, anghyfiawn, odineb-wŷr: neu fel y Publican hwn.
12Yr ydwyf yn ymprydio ddwy-waith yn yr wythnos, yr ydwyf yn degymmu cymmaint oll a feddaf.
13A’r Publican gan sefyll o hirbell, ni chode ei olwg tu a’r nef, eithr curodd ei ddwyfron, gan ddywedyd, ô Dduw, bydd drugarog wrthif bechadur.
14Aeth meddaf i chwi, hwn iw dŷ wedi ei gyfiawnhau yn fwy nâ’r llall, canys pwy bynnac a’i dderchafo ei hun a ostyngir, a’r nêb a’i gostyngo ei hun, a dderchefir.
15A hwy #Math.19.13. a ddugasant atto ef blant, fel y cyffyrdde efe â hwynt: pan welodd ei ddiscyblion ef hyn, eu ceryddu a wnaethant.
16Ac wedi i’r Iesu eu galw hwynt atto, efe a ddywedodd: gadewch i’r plant ddyfod attafi, ac na waherddwch hwynt: canys i’r cyfryw y perthyn teyrnas Dduw.
17Yn wîr meddaf i chwi, pwy bynnag ni dderbynio deyrnas Dduw fel plentyn, ni chaiff efe fyned i mewn iddi.
18 # Math.19.16. Mar.10.17. Yna vn o’r llywodraeth-wŷr a ofynnodd iddo, gan ddywedyd, Athro da, gan wneuthur pa beth yr etifeddafi fywyd tragywyddol?
19A’r Iesu a ddywedodd wrtho, pa ham i’m gelwi yn dda? nid oes nêb yn dda ond vn, [hwnnw yw] Duw.
20Gwyddost y gorchymynnion: #Exod.20.13. na odineba, na ladd: na ladratta: na ddwg gam-destiolaeth: anrhydedda dy dâd a’th fam.
21Ac efe a ddywedodd, hyn oll a gedwais o’m ieuengtid.
22A phan glywodd yr Iesu hyn, efe a ddywedodd wrtho: y mae vn peth etto yn ôl i ti: gwerth hyn oll sydd eiddot, a dodi i’r tlodion, a thydi a gei dryssor yn y nef: a thyret, canlyn fi.
23Ond pan glybu efe y pethau hyn, efe a aeth yn athrist: canys yr oedd efe yn gyfoethog iawn.
24Pan welodd yr Iesu ei fyned ef yn athrist, efe a ddywedodd: mor anhawdd yr aiff y rhai y mae golud ganddynt i deyrnas Dduw?
25Canys haws yw i gamel fyned trwy grau y nodwydd ddur, nag i’r goludog fyned i deyrnas Dduw.
26Yna y rhai a glybut [hyn] a ddywedasant: pwy gan hynny a all fôd yn gadwedig?
27Ac efe a ddywedodd, y pethau sydd amhossibl gŷd â dynion, sydd bossibl gŷd â Duw.
28 # Math.19.27. Marc.10.28. Yna y dywedodd Petr, wele, ni a adawsom y cwbl oll, ac a’th ganlynasom di.
29Ac efe a ddywedodd wrthynt, yn wîr meddaf i chwi, nid oes nêb a’r a adawodd dŷ, neu rieni, neu frodyr, neu wraig, neu blant, er mwyn teyrnas Dduw,
30Ar ni’s derbyn fwy o lawer y pryd hwn, ac yn y bŷd a ddaw fywyd tragywyddol.
31 # 18.31-43 ☞ Yr Efengyl ar y Sul a elwir Quinquagesant. A’r #Math.20.17. Marc.10.32.Iesu a gymmerth atto y deuddec, ac a ddywedodd wrthynt: wele, ni yn myned i Ierusalem, a chyflawnir pob peth ar sydd yn scrifennedic trwy yr prophwydi am fâb y dŷn.
32Canys efe a roddir i’r cenhedloedd, ac a watworir, ac a ddirmygir, ac a boerir arno.
33Ac wedi iddynt ei fflangellu y lladdant ef, eithr efe a gyfid y trydydd dydd.
34Ac ni ddehallasant hwy ddim o’r pethau hyn, a’r gair hwn oedd guddiedig iddynt, ac ni wybuant y pethau a ddywetpwyd.
35 # Math.20.29. Mar.10.46. Ac fe a ddigwyddodd, ac efe yn nesau at Iericho, i ryw ddyn dall eistedd ger llaw yr ffordd, yn cardotta.
36A phan glybu efe y dyrfa yn myned heibio, efe a ofynnodd, pa beth oedd hyn.
37A hwy a ddywedasant iddo mai Iesu o Nazareth oedd yn myned heibio.
38Yna y llefodd efe gan ddywedyd, Iesu fâb Dafydd, trugarhâ wrthif.
39A’r rhai oeddynt yn myned o’r blaen a’i stwrdiasant ef i dewi, yntef a lefodd fwy-fwy mâb Dafydd trugarhâ wrthif.
40Ar Iesu a safodd, ac a orchymynnodd ei ddwyn ef atto, a phan ddaeth yn agos, efe a ofynnodd iddo,
41Gan ddywedyd, pa beth a fynni i mi ei wneuthyd i ti? yntef a ddywedodd, Arglwydd cael fyng-olwg.
42A’r Iesu a ddywedodd wrtho, cymmer dy olwg: dy ffydd a’th iachaodd.
43Ac allan o law y cafodd efe ei olwg, ac a’i canlynodd ef, gan ogoneddu Duw. a’r holl bobl pan welsant [hyn] a roesant foliant i Dduw.

انتخاب شده:

Luc 18: BWMG1588

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید