Jana 5

5
Uzdrowienie w szabat
1Potem było żydowskie święto#5:1 Może chodzić o Pięćdziesiątnicę, jedno ze świąt pielgrzymich. Wyjaśniałoby to, dlaczego Jezus odwołuje się do Mojżesza w J 5:45-46. i Jezus udał się do Jerozolimy. 2A jest w Jerozolimie przy [Bramie] Owczej#Ne 3:1; 12:39 sadzawka zwana po hebrajsku Betezda,#5:2 Betezda: Βηθεσδά, aram. בֵּית־חַסְדָּא (bet-chasda’), czyli: dom miłosierdzia, A (V); 3Q15; Bethzatha, Βηθζαθά, א (IV); Bedsaida, Βηδσαιδα, 𝔓66c (200); Bet Esda l. lm Bet Esdata, aram. בֵּית־אֵַסְדָּא l. בֵּית־אֵַסְדָּתָא, dom strumieni l. dom źródeł. Sadzawka mogła składać się z dwóch trapezoidalnych basenów o wym.: krótszy bok: 49,5 m, dłuższy: 66 m, dł.: 94,5 m. Sadzawki oddzielone były przegrodą. Wokół, z czterech stron, znajdowały się krużganki układające się w pięć krytych ścieżek; kwwd; J 5:2L. mająca pięć krużganków. 3Leżało w nich mnóstwo niedomagających, niewidomych, kulejących, bezwładnych#5:3 bezwładnych, ξηρῶν, l.: uschłych. [i] sparaliżowanych, którzy czekali na poruszenie wody.#5:3 sparaliżowanych, którzy czekali na poruszenie wody, παραλυτικων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν, Ac (V); słów brak: 𝔓66c (200) 𝔓75 א; kwwd; J 5:3L. 4Czasem bowiem anioł Pana zstępował do sadzawki i poruszał wodę. Kto więc po poruszeniu wody pierwszy do niej wstąpił, odzyskiwał zdrowie, niezależnie od tego, jaką chorobą był złożony.#5:4 J 5:4 występuje: A (V); brak go: 𝔓66c (200) 𝔓75 א; kwwld: zob. w. 7; frg. bardzo zróżnicowany w mss, oznaczany w nich jako wątpliwy, różniący się słownictwem i składnią od innych części J; J 5:4L. 5Był tam też pewien człowiek, od trzydziestu ośmiu lat złożony swą niemocą.#5:5 Tj. trzydzieści osiem lat mający w swej niemocy. 6Gdy Jezus zobaczył go leżącego – a poznał, że już ma [za sobą] długi czas – zapytał go: Czy chcesz stać się zdrowy? 7Chory odpowiedział Mu: Panie, nie mam człowieka, który – gdy poruszona zostanie woda#5:7 Przypisanie poruszenia wody aniołowi mogło być ówczesnym popularnym tłumaczeniem zjawisk niejasnych, por. J 12:29; Dz 23:9; J 5:7L. – wrzuciłby mnie do sadzawki, a zanim ja sam dojdę, inny wchodzi przede mną. 8Wówczas Jezus powiedział do niego: Wstań, weź#5:8 Przykład aor. nagłości, J 5:8L. swe posłanie#5:8 Posłanie stanowiło zwykle słomianą matę, łatwą do zwinięcia i zabrania. i chodź.#Mt 9:6; Mk 2:11; Łk 9:14#5:8 Lub: zacznij chodzić: praes. inchoaktywny, J 5:8L. 9I człowiek ten natychmiast stał się zdrowy, wziął swoje posłanie i zaczął chodzić.
Tego właśnie dnia był szabat.#Mt 12:1-14; Łk 13:14; J 9:14 10Żydzi#5:10 Tj. przywódcy religijni, zob. J 1:19. nagabywali więc uzdrowionego: Jest szabat#Mk 2:27 i nie wolno ci nosić posłania.#Ne 13:19; Jr 17:21; Łk 6:2; J 9:16 11On zaś odpowiedział im: Ten, który uczynił mnie zdrowym, powiedział: Weź swe posłanie i chodź. 12Zapytali go: Kim jest ten człowiek, który ci polecił wziąć je i zacząć chodzić? 13Lecz uzdrowiony nie wiedział, kim On jest, gdyż Jezus wymknął się z tłumu będącego w tym miejscu.
14Potem Jezus spotkał go w świątyni i powiedział do niego: Oto stałeś się zdrowy; nie grzesz więcej,#Mk 2:5; J 8:11; 2P 2:21 aby nie stało ci się coś gorszego. 15Człowiek ten odszedł i powiadomił Żydów, że to Jezus jest tym, który uczynił go zdrowym.
16Właśnie dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że czynił to#5:16 Zob. J 20:30 i ewangelie synoptyczne. w szabat.#J 5:18; 7:1 17Jezus zaś odpowiedział im:#5:17 Str. medialna cz ἀποκρίνομαι w odróżnieniu od str. biernej ozn. uroczyste stwierdzenie bądź odpowiedź na zarzuty, J 5:17L. Mój Ojciec#Łk 2:49 aż dotąd działa – i Ja działam.#J 9:4; 14:10#5:17 Wśród Żydów też uważano, że Bóg wciąż działa; J 5:17L. 18Stąd też Żydzi tym bardziej starali się Go zabić,#Mt 12:14; J 16:2 bo nie tylko rozwiązywał szabat, ale także Boga nazywał własnym Ojcem, czyniąc#J 1:1; 10:30, 33; 19:7; 20:28; Rz 9:5; 1J 5:20#5:18 Ptc. skutku, J 5:18L. siebie [w ten sposób] równym Bogu.
Dzieła Ojca w dziełach Syna
19W odpowiedzi [na te zarzuty] Jezus oświadczył: Ręczę i zapewniam was, Syn sam od siebie nie może nic uczynić, poza tym, co widzi, że Ojciec czyni; cokolwiek bowiem On czyni, to Syn czyni podobnie.#J 5:30; 8:28; 14:24#5:19 Tj. darzy życiem (J 5:21) i sądzi (J 5:22-23). 20Bo Ojciec kocha Syna#J 3:35; 10:17; 15:9; 17:23-24 i ukazuje Mu wszystko, co sam czyni, i ukaże Mu dzieła większe#J 14:12 niż te, abyście się dziwili. 21Gdyż jak Ojciec wzbudza umarłych i ożywia, tak i Syn ożywia#J 11:25; Rz 4:17; 8:11; 2Kor 1:9; Hbr 11:19 tych, których chce. 22Ojciec nawet nie sądzi nikogo, lecz wszelki sąd#J 3:17; 12:47 oddał Synowi,#Rdz 18:25; Sdz 11:27; J 5:27; 9:39; Dz 10:42; 17:31; Rz 2:16; 2Tm 4:1 23aby wszyscy czcili Syna#Flp 2:10-11 tak, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca, który Go posłał.#Łk 10:16; 1J 2:23
Życie wieczne: owoc ufania Słowu Boga
24Ręczę i zapewniam was, kto słucha mojego Słowa#J 8:51 i wierzy Temu, który Mnie posłał,#Mt 10:40; J 12:44 ma życie wieczne i nie zdąża na sąd,#J 5:22 ale przeszedł ze śmierci do życia.#Mt 25:46; J 3:15-18; 1J 3:14 25Ręczę i zapewniam was, że nadchodzi godzina, a [nawet] już jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego i ci, którzy usłyszą, ożyją.#Ef 2:1, 5; Kol 2:13 26Gdyż jak Ojciec ma życie sam w sobie,#Pwt 30:20; Jb 33:4; Ps 36:10; J 1:4 tak też sprawił, by Syn miał życie sam w sobie. 27I powierzył Mu władzę sprawowania sądu,#Dn 7:13-14; J 5:22; 9:39; Dz 10:42; 17:31 ponieważ jest [On] Synem Człowieczym. 28Nie dziwcie się temu; nadchodzi bowiem godzina, kiedy wszyscy w grobach usłyszą Jego głos;#1Kor 15:52 29i wyjdą ci, którzy czynili to, co dobre, ku zmartwychwstaniu [do] życia,#Dz 24:15; 1Kor 15:22, 23, 52; 1Ts 4:16; Obj 20:4, 6 a ci, którzy czynili to, co złe, ku zmartwychwstaniu [na] sąd.#Dn 12:2; Mt 25:46; 2Kor 5:10; Obj 20:5, 11-15
30Ja sam od siebie nie mogę nic czynić; jak słyszę, tak sądzę, a mój sąd jest sprawiedliwy,#J 8:16#5:30 Lub: właściwy, słuszny. gdyż nie szukam swojej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał.#Łk 22:42; J 4:34; 6:38
31Jeśli Ja świadczę#5:31 Ja świadczę, wyr. wskazujące na stan rzeczy, J 5:31L. o sobie,#J 8:14 moje świadectwo nie jest prawdziwe; 32jest Inny, który świadczy#J 5:37; 8:18; 1J 5:9 o Mnie, i wiem, że świadectwo, które składa o Mnie, jest prawdziwe. 33Wy posłaliście do Jana i on złożył świadectwo#J 1:7, 19-34 prawdzie. 34Ja zaś przyjmuję świadectwo nie od człowieka, ale mówię to, abyście wy byli zbawieni. 35On był tą Lampą, która płonie i świeci,#Dn 12:3; 2P 1:19#5:35 Eliasz przyrównywany jest do ognia, a o jego słowie mówi się, że płonęło jak pochodnia (Syr 48:1). wy zaś do pewnego czasu cieszyliście się jego światłem. 36Ja jednak mam świadectwo większe#1J 5:9 niż Jana; gdyż dzieła, które Ojciec powierzył mi do wykonania,#J 10:25, 38; 14:11; 15:24 te dzieła, których dokonuję, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. 37Ojciec też, który Mnie posłał,#J 3:17; 8:18 złożył o Mnie świadectwo; Jego głosu nigdy nie usłyszeliście, Jego postaci nie oglądaliście#Wj 33:20; Pwt 4:12; 1Tm 6:16 38ani nie macie Jego Słowa#J 1:10-11 mieszkającego w was, stąd#5:38 Lub: ponieważ. wy nie wierzycie Temu, którego On posłał.#J 10:26 39Zgłębiacie Pisma,#Iz 34:16; Rz 2:17-18; Dz 17:11#5:39 Pisma, γραφάς, כִּתְבֵי הַקֹּדֶשׁ (kitwe haqqodesz), odnosi się tu również do Pięcioksięgu, cieszącego się u Żydów najwyższym poważaniem. ponieważ wy sądzicie, że macie w nich życie wieczne,#5:39 Słowa te nabierają jeszcze większego znaczenia w świetle wypowiedzi Pirqe Awot (Sentencje Ojców) 2:8: „Ten, kto przyswoił sobie słowa Prawa, przyswoił sobie życie nadchodzącego świata”; 6:7: „Wielkie jest Prawo, gdyż tym, którzy je wypełniają, daje życie tego świata i świata przyszłego”. a tymczasem one składają świadectwo o Mnie;#Łk 24:27, 44; 2Tm 3:15 40do Mnie jednak nie chcecie przyjść,#J 6:37, 44; Rz 10:21 aby mieć życie.
41Nie przyjmuję chwały od ludzi,#J 5:44 42ale przekonałem się, że wy nie macie w sobie miłości Bożej.#1J 3:17 43Ja przyszedłem w imieniu mojego Ojca i nie przyjmujecie Mnie;#J 10:25 jeśli kto inny przyjdzie we własnym imieniu, tego przyjmiecie. 44Jak możecie uwierzyć wy, którzy od siebie nawzajem przyjmujecie chwałę, a nie szukacie chwały pochodzącej od samego Boga?#Mt 23:5-7; J 12:43; Rz 2:29; 1Ts 2:6
45Przestańcie sądzić,#5:45 Lub: Nie sądźcie. że to Ja będę was oskarżał przed Ojcem; waszym oskarżycielem będzie Mojżesz,#Pwt 31:24-27; J 9:28; Rz 2:17 w którym wy pokładacie nadzieję. 46Gdybyście bowiem wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i Mnie, ponieważ on napisał o Mnie.#Pwt 18:15, 18-19; Łk 24:27, 44; Dz 26:22 47Jeśli jednak jego pismom nie wierzycie,#Łk 16:29, 31; J 7:19 jak uwierzycie moim słowom?

اکنون انتخاب شده:

Jana 5: SNPD4

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید